Καλή εβδομάδα και καλή Δευτέρα σε όλους τους αναγνώστες της στήλης! Αυτή την εβδομάδα, θα ήθελα να μιλήσω για κάτι που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό: το πάθος για τη ζωή. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν πάντα έτσι. Δεν είχα πάντα αυτό το πάθος, τη ζωντάνια ή την επιθυμία να αγκαλιάζω την κάθε μέρα που μου προσφέρεται από τον Θεό με ενθουσιασμό. Υπήρξαν περίοδοι στη ζωή μου που ένιωθα απλώς ότι επιβιώνω, χωρίς ιδιαίτερο σκοπό ή κατεύθυνση. Και όμως, πολλοί με ρωτούν: «Από πού αντλείς όλη αυτή την ενέργεια; Πώς καταφέρνεις να είσαι τόσο ενθουσιώδης;» Η απάντησή μου είναι απλή: Δεν πιστεύω ότι είμαστε φτιαγμένοι απλώς για να περνάμε τη μέρα. Δεν ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να επιβιώνουμε. Ήρθαμε για να ζούμε.
Όταν φτάνεις σε κάποιο σημείο που δεν νιώθεις την επιθυμία να κάνεις ή να είσαι κάτι περισσότερο, τότε είναι η στιγμή να κοιτάξεις μέσα σου και να αντιμετωπίσεις όσα σε βαραίνουν. Τη θλίψη, την απάθεια, την έλλειψη προσωπικού σκοπού. Η ζωή είναι μοναδική και πολύτιμη – δεν είναι πρόβα. Είναι το τώρα. Και το να ζεις πραγματικά σημαίνει να λες «ναι» σε πράγματα που σε τρομάζουν ή που δεν ξέρεις αν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι που μας εμπνέει – να κάνουμε το άλμα πριν νιώσουμε απόλυτα έτοιμοι! Η ζωή είναι γεμάτη μοναδικές στιγμές που δεν επαναλαμβάνονται. Γι’ αυτό, προσπάθησε να λες «ναι» σε πράγματα που συνήθως θα απέρριπτες – όχι επειδή είναι εύκολα ή ασφαλή, αλλά επειδή είναι ευκαιρίες για να ζήσεις πιο ουσιαστικά. Ακόμα κι αν φοβάσαι. Ακόμα κι αν δεν πάνε όλα όπως τα σχεδίασες. Ποιος νοιάζεται; Σημασία έχει να ζήσεις!
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου ρητά λέει: «Αν θέλεις να πας γρήγορα, πήγαινε μόνος. Αν θέλεις να πας μακριά, πήγαινε με παρέα». Και αυτό με κάνει να σκέφτομαι πόσο σημαντικές είναι οι σχέσεις όταν μιλάμε για πάθος και χαρά στη ζωή. Μία από τις πιο ουσιαστικές πηγές έμπνευσης είναι οι άνθρωποι γύρω μας – αυτοί που μας στηρίζουν, που μας αγαπούν και που θέλουν να μας βλέπουν να προοδεύουμε.
Μα αν το καλοσκεφτείς, οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής δεν είναι τόσο συνδεδεμένες με το «τι» κάναμε, αλλά με το «με ποιους» τις ζήσαμε. Έχεις πάει ποτέ σε μια ταινία που ήταν πραγματικά αστεία, αλλά σου φάνηκε ακόμα πιο αστεία επειδή ήσουν με κάποιον που γελούσε μαζί σου; Το περιεχόμενο της ταινίας δεν αλλάζει, είναι πάντα το ίδιο, η εμπειρία όμως είναι εντελώς διαφορετική όταν τη μοιράζεσαι. Αν έχεις ορκιστεί στο πανεπιστήμιο, μάλλον καταλαβαίνεις τι εννοώ! Όταν σκέφτομαι την τελευταία μου ορκωμοσία σε έναν κατάμεστο αγγλικό καθεδρικό ναό, η πρώτη μου σκέψη (ίσως και η τελευταία!) είναι πάντα η οικογένειά μου να με χειροκροτά και να με τρολάρει! Χωρίς εκείνους, θα ήταν απλά μια όμορφη, αλλά εντελώς γλυκανάλατη τελετή.
Έτσι λειτουργεί η ζωή! Οι άνθρωποι είναι ο καθρέφτης των εμπειριών μας. Μέσα από τις σχέσεις μας βιώνουμε το πάθος, τη χαρά, την αυθεντική ευτυχία. Αν θέλεις να έχεις μια γεμάτη ζωή, ξεκίνα χτίζοντας αυθεντικές, υποστηρικτικές σχέσεις – ιδιαίτερα με ανθρώπους που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα, τις ίδιες αξίες, το ίδιο πάθος για ζωή.
Το πάθος για τη ζωή δεν είναι κάτι που έρχεται τυχαία ή που υπάρχει μόνιμα. Είναι μια επιλογή. Μια καθημερινή απόφαση να είμαστε παρόντες, να λέμε «ναι» σε ευκαιρίες, να δημιουργούμε νόημα μέσα από τις σχέσεις και τις εμπειρίες μας.
Μην περιμένεις την τέλεια στιγμή. Δεν υπάρχει. Αγάπησε βαθιά, γέλα δυνατά, δοκίμασε το άγνωστο. Η ζωή δεν είναι πρόβα – είναι η παράσταση. Και είναι μοναδική!
Ιουλία Καζάνα-McCarthy
Δρ. Κοινωνιολογίας (University of Surrey, UK)
Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)
Solution Focused Θεραπεύτρια (BRIEF & The Solution Focused Universe)
