Με ακούσματα από την Κρήτη και αγάπη για τον ελληνικό τόπο, ο Ηλίας Παλιουδάκης φέρνει την παραδοσιακή μουσική στη σύγχρονη Ελλάδα με έναν τρόπο μοναδικό.
Επί τρία χρόνια συνεργάστηκε στον «Σασμό», αφού η φιλία του με τον συνθέτη Νίκο Τερζή ήταν η αφορμή για τη συμμετοχή του στη σειρά, δίνοντάς του την ευκαιρία να συνεργαστεί μουσικά με τον Γιάννη Κότσιρα. Μια συνεργασία που τη χαρακτηρίζει ως ένα από τα πιο όμορφα ταξίδια του.
O αγαπημένος ερμηνευτής λίγο πριν από τις νέες του εμφανίσεις στην Αθήνα μίλησε στην «Espresso» για τη συνεργασία-έκπληξη με τον Μάρκο Σεφερλή, την πορεία του από την Κρήτη έως τις μεγάλες πίστες, τη μεγάλη επιτυχία του «Σασμού» αλλά και όσα τον απασχολούν γύρω από το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι.
Να αρχίσουμε από το τώρα: Πρόκειται να έρθεις Αθήνα; Τι ετοιμάζεις στην Κρήτη γύρω από τη μουσική;
Αυτήν την περίοδο βρίσκομαι σε περιοδεία κάνοντας κάποιες συγκεκριμένες εμφανίσεις, αλλά παράλληλα προετοιμάζομαι για κάτι πολύ ιδιαίτερο στην Αθήνα. Στο θέατρο Περοκέ θα παρουσιάσουμε μια μουσική παράσταση με τον Μάρκο Σεφερλή, ο οποίος την «υποδέχεται» με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ο τίτλος της είναι «Όλη η Ελλάδα μια αγκαλιά», γιατί ακριβώς αυτό κάνει: Αγκαλιάζει το καλό ελληνικό τραγούδι, με αγαπημένες μελωδίες από άκρου εις άκρον της χώρας. Πρόκειται για δύο προγραμματισμένες παραστάσεις στις 5 και τις 12 Ιανουαρίου, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεχιστούν.
Πώς προέκυψε αυτή η ιδιαίτερη συνεργασία;
Δεν είναι μια κλασική θεατρική σεζόν του Μάρκου. Είναι μια σύμπραξη. Ένα μουσικό ταξίδι, με τον Μάρκο να παρεμβαίνει αυθόρμητα -όπως μόνο εκείνος ξέρει- και να δίνει τη δική του «πινελιά». Όποιος έρθει, θα ζήσει μια πραγματική έκπληξη. Ετοιμαζόμαστε εδώ και καιρό. Χρειάζεται πολλή δουλειά και γίνεται με μεγάλη αγάπη.
Ο Μάρκος θα εμφανίζεται επί σκηνής; Θα έχει κάποιον ρόλο;
Ο Μάρκος είναι αυθόρμητος και ευρηματικός. Είναι μέσα στην παράσταση και έχει θέση ανά πάσα στιγμή. Θα είναι μια έκπληξη για όλους όσοι θα έρθουν.
Ετοίμασες και νέο τραγούδι…
Ναι και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Πρόκειται για την επανεκτέλεση του τραγουδιού «Αφούσης» από τη Heaven Music, μια νέα ερμηνεία ενός παραδοσιακού – λαϊκού θησαυρού, που έρχεται να γεφυρώσει το χθες με το σήμερα μέσα από έναν ήχο αυθεντικό, γεμάτο συναίσθημα, εικόνες και ελληνική ψυχή.
Πάμε σε εσένα: Πώς ξεκίνησες ως παιδί να ασχολείσαι με το τραγούδι;
Το τραγούδι ήταν ένα παιχνίδι για μένα. Από πέντε χρόνων τραγουδούσα. Στο χωριό ήταν η μεγάλη μου χαρά, η παρέα μου. Μεγάλωσα φτωχικά, αλλά πολύ όμορφα. Στην Κρήτη κυριαρχούσε πάντα η κρητική μουσική – αυτή με οδήγησε στον χώρο. Ξεκίνησα στο ωδείο ως μαθητής του Κώστα Μουντάκη στην Ιεράπετρα, έκανα συνεργασίες και δισκογραφία στην κρητική μουσική. Μετά πέρασα στο λαϊκό και το έντεχνο κομμάτι.
Θυμάσαι την πρώτη φορά στη σκηνή;
Ήμουν 11 χρόνων σε έναν παραδοσιακό γάμο. Είχαν διαμορφώσει ένα χωράφι σε χώρο, με περίπου 2.000 άτομα. Το συζητούσε όλος ο νομός: «Πώς θα ηγηθεί ένα παιδί τόσο μικρό;» Ήταν η πρώτη μου ουσιαστική εμφάνιση και από εκεί ξεκίνησαν όλα. Στα 13-14 έκανα τον πρώτο μου δίσκο στην κρητική μουσική.
Εχεις πολύ ιδιαίτερη φωνή. Πολλοί λένε ότι μπορείς να πεις τραγούδια που άλλοι δεν «αγγίζουν».
Είμαι λαϊκός τραγουδιστής. Αυτό είναι το κράμα της φωνής μου, αυτό που μου έχει δώσει ο Θεός. Σπούδασα βυζαντινή μουσική, τα ηχοχρώματά μου πάνε φυσικά προς το λαϊκό. Η κρητική μουσική ήταν η αφετηρία που με οδήγησε εκεί.
Λείπει σήμερα το γνήσιο λαϊκό τραγούδι από τις μεγάλες πόλεις;
Φυσικά λείπει. Λείπει η ταυτότητα. Ακούω τραγουδιστές να επαναλαμβάνονται. Ακούω τραγουδιστές να αντιγράφουν ο ένας τον άλλο, να υπάρχουν μόνο δύο τρία ίδια ηχοχρώματα. Πολλές φορές δεν ξεχωρίζω ποιος είναι ποιος. Ο λαϊκός τραγουδιστής πρέπει να έχει ζήσει, να έχει πονέσει, να έχει δουλέψει για να βγάλει αυτό το «κράμα» που λέμε. Δεν είναι απλώς να πεις ένα τραγούδι – είναι να εκφράσεις τον λαό. Δεν ξεχωρίζω φωνές. Δεν υπάρχει προσωπικότητα σε μεγάλο ποσοστό. Το λαϊκό τραγούδι αυτήν τη στιγμή στερείται.
Υπάρχουν άνθρωποι που, κατά τη γνώμη σου, δεν θα έπρεπε καν να είναι σε πίστα;
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να κρατάνε μικρόφωνο. Που θεωρούνται λαϊκοί καλλιτέχνες, χωρίς να είναι.
Ο «Σασμός» σε έφερε ξανά στο προσκήνιο με έναν ξεχωριστό τρόπο. Τι ήταν για σένα;
Ο «Σασμός» ήταν ευλογία. Μου έδωσε την ευκαιρία να φέρω στην επιφάνεια την άλλη πτυχή που κουβαλάω – την παραδοσιακή, τη ριζίτικη, την κρητική. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκλονιστική. Από παιδιά μέχρι ανθρώπους με δύσκολες εμπειρίες, όλοι μού έστελναν ότι αγάπησαν την κρητική μουσική μέσα από τη σειρά.
Πώς το βίωνες με τον κόσμο;
Ο κόσμος με συγκίνησε. Με ρωτούσαν συνέχεια τι θα γίνει στη σειρά, μου έδειχναν αγάπη, θαυμασμό. Νέοι άνθρωποι μου έστελναν μηνύματα ότι αγάπησαν την κρητική μουσική και το οφείλουν σε μένα. Ακόμα και σήμερα συζητιέται η σειρά έντονα. Λείπει στον κόσμο.
Κράτησες φιλίες από τη σειρά;
Με πολλούς. Με τον Μιχάλη Αεράκη, τη Δανάη Παπά, τον Βασίλη Μπισμπίκη. Με τον Γιώργο Γεροντιδάκη κάνουμε πολλή παρέα. Είμαστε σαν ομάδα.
Πολύ δύσκολες ώρες περνάει ο Στάθης Μαντζώρος, ο οποίος βρισκόταν διασωληνωμένος στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός. Πώς έμαθες για το θέμα της υγείας του;
Το έμαθα από την πρώτη στιγμή από τους οικείους του Είμαστε φίλοι. Τον εκτιμώ αφάνταστα, είναι ξεχωριστό παιδί και καλός ηθοποιός.
Μαθαίνεις νέα του;
Ναι, μαθαίνω. Είναι σε καλύτερη κατάσταση, κάνει τον αγώνα του και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Είναι παλικάρι ο Στάθης!
Πώς είδες τον θόρυβο γύρω από τον Γιώργο Μαζωνάκη;
Ο Γιώργος είναι ξεχωριστός καλλιτέχνης, με δική του ταυτότητα. Ο κόσμος βιάστηκε να κρίνει. Δεν ξέρουμε τι γίνεται μέσα σε μια οικογένεια. Το σημαντικό είναι να είναι καλά. Είναι νέος, ταλαντούχος και έχει πολλά να δώσει.
Θα σε δούμε ξανά σε τηλεοπτικό project ή soundtrack;
Ετοιμάζω τώρα ένα τραγούδι με την υπογραφή του Νίκου Τερζή για την επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1 «Grand Hotel».
