Άπαντες βγήκαν χαμένοι, αλλά ο «Μεγάλος Χαμένος» ήταν…

 

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή

που αισθάνεσαι άβολα για κάτι που στην πραγματικότητα δεν σε αφορά·

όπως ακριβώς συνέβη στους πολίτες-τηλεθεατές

που είχαν την ατυχία να παρακολουθήσουν «live» την κατ’ ευφημισμόν συνέντευξη

τού καταξιωμένου ηθοποιού Τάσου Χαλκιά στην ακαταξίωτη Ιωάννα Μαλέσκου.

 

Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα μέσω Διαδικτύου

και όσοι δεν αντέχουμε να δούμε ούτε για ένα λεπτό την εκπομπή τής Μαλέσκου 

μονολογήσαμε ξαφνιασμένοι και με φλεγματικό χιούμορ:

«Τι έπαθε το “Love It” και βρίσκεται στα “Trends”; Άρρωστο είναι;».

 

Κι όμως,

αυτή η δηλητηριώδης ειρωνεία που παρέπεμπε στον μετρ τού είδους Ουΐνστον Τσόρτσιλ,

είχε χτυπήσει φλέβα·

ναι, το τηλεοπτικό προϊόν που είχε παραχθεί, ήταν αμήχανο, θλιβερό, άρρωστο.

 

Από τη μία,

η Ιωάννα Μαλέσκου με τη σεσημασμένη οίησή της,

με τον μονίμως παρόντα ναρκισσισμό της,  

με την επιτηδευμένη ευσέβειά της, με την προσποιητή Παν-Αγάπη της, 

με την επιδεικτική λογιότητα που είναι ικανή να σού ισοπεδώσει το νευρικό σύστημα 

πριν καν προλάβεις να πεις τη λέξη «συμπαρομαρτούντα»,

 

Από την άλλη,

ο Τάσος Χαλκιάς που είχε έρθει να δώσει μία επαγγελματική συνέντευξη,

όπου -μεταξύ τυρού και αχλαδιού-

θα διεφήμιζε το σίριαλ και τη θεατρική παράσταση όπου πρωταγωνιστεί.

Και στη μέση, η παραγωγή τής εκπομπής, οι ιθύνοντές της,

που διέπραξαν το ολίσθημα

να καθυστερήσουν -ελέω σκαλέτας- την εμφάνιση τού ηθοποιού στο στούντιο.

 

Η «Εορταστική Ατμόσφαιρα» και οι «Ημέρες Αγάπης» είχαν ήδη πάει περίπατο·

οι ανυποψίαστοι τηλεθεατές δεν εγνώριζαν το ήδη προβληματικό παρασκήνιο,

οπότε παρηκολουθούσαν αποσβολωμένοι τη δυσάρεστη συνεύρεση.

Η παρουσιάστρια έκανε τσουναμηδόν τις ερωτήσεις,

ο καλεσμένος -όντας φουρκισμένος- έδινε κοφτές απαντήσεις,

η παρουσιάστρια εσυνέχιζε απροσκόπτως το καθιερωμένο μοτίβο της,

ο καλεσμένος εξέπεμπε ολοένα κλιμακούμενη εξαγρίωση.

Δεν υπήρχε σωτηρία.

 

Όπως ήταν αναμενόμενο,

τα βέλη για την αποτυχία είχαν ως στόχο την άκρως αντιδημοφιλή Ιωάννα Μαλέσκου·

πηγαίναν’ κι έρχονταν στο Διαδίκτυο οι ηδονικές διατυπώσεις

«Καλά τής έκανε…», «Το ‘φχαριστήθηκα…», «Το παίζει “κάποια”.». 

Αυτό ήταν το «Και πάει λέγοντας…» των τηλεθεατών,

αυτό ήταν το «Και πάει… κλαίγοντας.» τής Ιωάννας.

 

Όμως, κατά την προσωπική μου αξιολόγηση,

όσο κι αν η Μαλέσκου συνεισέφερε άθελά της

-με τούς δικούς της λανθασμένους χειρισμούς-

ώστε να προβληθεί στις οθόνες μας αυτό το ανεπανάληπτο «Βατερλό»,

έχει τις λιγότερες ευθύνες από όλους τούς εμπλεκόμενους.

 

Είναι εξόχως εντυπωσιακά και άκρως αντιπροσωπευτικά τού κλίματος,

τα στατιστικά στοιχεία που κατέγραψα και ευθύς αμέσως σάς παραθέτω..:

Η κατ’ ευφημισμόν συνέντευξη διήρκησε συνολικώς 15 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα

(συμπεριλαμβάνονται ο πρόλογος και ο επίλογος τής παρουσιάστριας).

Ο Τάσος Χαλκιάς εξέφερε -αθροιστικώς- λόγο για 8 λεπτά (480 δευτερόλεπτα)

παίρνοντας τον λόγο 75 φορές,

είτε για να απαντήσει σε ερώτηση, είτε ιδία πρωτοβουλία. 

 

Τούτο σημαίνει ότι κάθε ερώτηση ή τοποθέτησή του,

είχε μέση διάρκεια 6,4 δευτερόλεπτα (ήτοι, μία με δύο προτάσεις maximum).

Μάλιστα,

μέχρι τη στιγμή που εξεκίνησε να φανερώνει ότι ήταν ενοχλημένος

από την ασυνέπεια που είχε επιδείξει απέναντί του η παραγωγή

-δηλαδή, τέσσερα ολόκληρα λεπτά μετά την έναρξη τής κατ’ ευφημισμόν συνέντευξης-

αυτή η ήδη ελάχιστη μέση διάρκεια έπεφτε έτι περαιτέρω, στα 4 δευτερόλεπτα. 

 

Η σύγκριση γίνεται συντριπτική αν συνυπολογίσουμε, 

ότι η πιο μακροσκελής απάντησή του ήταν μόλις 14 δευτερόλεπτα,

ενώ οι επιτιμητικές τοποθετήσεις του προς τη Μαλέσκου είχαν συχνά υπερδιπλάσια διάρκεια

(φτάνοντας μία εξ αυτών των επιθέσεων να υπερβεί και το ένα λεπτό).

 

Πώς να κάνεις συνέντευξη έτσι;

Και ιδίως, πώς να κάνεις συνέντευξη έτσι,

όταν είσαι μία νεόκοπη και μονίμως αυτο-αναφορική παρουσιάστρια,

που δεν έχει(ς) τα απαραίτητα εφόδια ψυχής ώστε να αντιστρέψεις το κλίμα 

και εμφανίζεις εκκωφαντική αδυναμία στη διαχείριση κρίσεων.

… 

 

Κάθε φορά, λοιπόν, που υπήρχε χρεία -και ενίοτε ευκαιρία- εκτόνωσης τής κατάστασης,

κάθε-μα κάθε φορά, η Μαλέσκου απέτυχε παταγωδώς.

Οι καταστροφικά άστοχοι χειρισμοί της διαδέχονταν ο ένας τον άλλον… 

 

Είναι (αδι)ανόητο που -έστω ετεροχρονισμένα-

σού εξηγεί ο καλεσμένος σου τι έχει συμβεί και τι τον έχει ενοχλήσει, λέγοντάς σου

«Μού προκαλεί έναν στενάχωρο εκνευρισμό…

Ήτανε να βγούμε 12:30 η ώρα στον “αέρα”. Έτσι μού είπανε…

Λέω “12:30 η ώρα,

έχω κάποιο χρόνο να πω και κάποια πράγματα

για ό,τι θέλουν να με ρωτήσουνε, και για τη δουλειά μου.”.

Σ’ αυτόν τον λίγο χρόνο που μένει τώρα, εμένα μού δημιουργεί έναν εκνευρισμό,

ο οποίος δεν με αφήνει ήσυχο για να μιλήσουμε ήσυχα.»

κι εσύ να μην αρπάζεις την ευκαιρία να κατευνάσεις τον θυμό του.

 

Είναι (αδι)ανόητο να λες σε έναν άνθρωπο

που διαμαρτύρεται για την ασυνέπεια τής εκπομπής σου,

τη φράση «Μάλλον έχετε πληγωθεί στο παρελθόν…». 

Πρόκειται για ανεκδιήγητη και απαράδεκτη δίκη προθέσεων
που δύναται να βγάλει δικαίως εκτός εαυτού ακόμη και τον Δαλάϊ Λάμα. 

 

Είναι (αδι)ανόητο να λες

«Είναι η πρώτη φορά που μού συμβαίνει αυτό:

Άνθρωπος να μού πει ότι δεν τον σέβομαι ή ότι δεν τον κάνω να αισθάνεται άνετα.»

(εδώ γελάσανε και τα εμπριμέ ερίφια τού Άγιου Δομήνικου,

καθώς ακόμη στάζει το αίμα από τις ασέβειες

που η Μαλέσκου διέπραξε πέρυσι εις βάρος τού Τζέϊμς Καφετζή και τού Νίκου Μπάρτζη).

 

Είναι (αδι)ανόητο να σού ξαναδίνει ο καλεσμένος σου την ευκαιρία τής επανόρθωσης,

παραδίδοντάς σου μαθήματα Παρουσίασης και Μάρκετινγκ με τη φράση

«Έχει μεγάλη σημασία, επειδή σε νοιάζει για τούς καλεσμένους σου,

ο καλεσμένος σου να μην είναι στεναχωρεμένος.

Εάν μπει στεναχωρεμένος,

(αν) αντί εσύ να τον καλμάρεις, τον κάνεις πιο στεναχωρεμένο, δεν κάνει.»

κι εσύ πάλι να πετάς την ευκαιρία στα σκουπίδια, εξακολουθώντας να λες τα δικά σου. 

 

Είναι (αδι)ανόητο να προσπαθείς να δικαιολογήσεις την ασυνέπεια τής εκπομπής σου

και -όπως έχεις κάνει και στο πρόσφατο παρελθόν,

μετά τις «συνεντεύξεις» με τον Καφετζή και με τον Μπάρτζη-

να αποποιείσαι τις ευθύνες σου και να τις μεταφέρεις εξ’ ολοκλήρου στους συνεργάτες σου,

λέγοντας τις φράσεις

«Κύριε Χαλκιά, ειλικρινά, ούτε ήξερα τι ώρα σάς έχουν ενημερώσει…

Εγώ ήξερα απλά ότι θα ’χω αυτόν τον άνθρωπο καλεσμένο

και έχω πετάξει όλα τα θέματα για να σάς συναντήσω και να ’χω χρόνο.»

και

«Δεν είμαι αρχισυντάκτης, αλλά και πάλι υπάρχει μία ροή…».

 

Είναι (αδι)ανόητο να έχεις μπροστά σου έναν εμφανώς εκνευρισμένο άνθρωπο

και -αποδεικνύοντας ότι αδυνατείς να κατανοήσεις την έντασή του-

να τού σμπαραλιάζεις τα νεύρα με τις φιλοσοφίζουσες ερωτήσεις σου.

 

Και τέλος,

είναι εξοργιστικά (αδι)ανόητο να ειρωνεύεσαι τον καλεσμένο σου

-και δη, με φτηνιάρικο τρόπο-

κάνοντας μαζί του τον ακόλουθο διάλογο που καταλήγει σε προσβολή:

(Μαλέσκου) Μ’ έχετε πικράνει.

(Χαλκιάς) Κοριτσάκι μου γλυκό, αν σ’ έχω πικράνει με συγχωρείς πολύ·

δεν ήρθα μ’ αυτόν τον σκοπό εγώ.

Εσείς πόσο μ’ έχει πικράνει, το ’χετε σκεφτεί;

(Μαλέσκου) Σάς αφήσαμε να περιμένετε…

Βρε παιδιά, πόση ώρα περίμενε ο άνθρωπος; Δεν μού ’πε κανένας τίποτα.

(Χαλκιάς) 25 λεπτά για να βγω στον “αέρα”. Κι άλλη μισή ώρα που ήρθα νωρίτερα.

(Μαλέσκου) Δεν θέλετε εσείς ούτε πούδρες, ούτε τίποτα. Καταλαβαίνω.». 

 

Κατόπιν τούτων,

φαντάζει αντιφατικό το γεγονός 

ότι στην προσωπική αξιολόγηση-ιεράρχηση των ευθυνών,

τοποθετώ την Ιωάννα Μαλέσκου στην τελευταία θέση.

Κι όμως, 

ακριβώς το γεγονός ότι την τοποθετώ στην τελευταία θέση των ευθυνών,

θα πρέπει να την προβληματίσει οξύτατα·

εμμέσως πλην σαφώς την καλώ να σκεφτεί αν είναι αυτή που θέλει να νομίζει ότι είναι

ή αν είναι απλώς μία «τηλεοπτική μαριονέτα» με σχεδόν σπασμένη την κλωστή της.

 

Από ’κεί και πέρα, ανεβαίνοντας την κλίμακα των ευθυνών,

συναντάμε την παραγωγή τής εκπομπής που διέπραξε το ολίσθημα τής Ασυνέπειας

και καταλήγουμε στο πρόσωπο που έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη

για το τηλεοπτικό έκτρωμα που έφτασε στις οθόνες μας.

Ο «Μεγάλος Χαμένος» είναι ο Τάσος Χαλκιάς 

(οποία εκπληκτική σημειολογία ο όρος «Μεγάλος Χαμένος» 

έχει τα ίδια ακριβώς αρχικά με τα επώνυμα «Μαλέσκου-Χαλκιάς»)! 

 

Γιατί..;

Διότι από τον Τάσο Χαλκιά έχουμε υψηλές απαιτήσεις·

απαιτήσεις που εν προκειμένω δεν έχουμε από την Ιωάννα Μαλέσκου. 

 

Σύμφωνοι, είναι ενοχλητική -ενδεχομένως και προσβλητική- η Ασυνέπεια.

Σεβάσου, βρε Τάσο, τούς τηλεθεατές. Σεβάσου αυτούς και μόνο.

Μη βγαίνεις στην εκπομπή και έχεις συμπεριφορά ανθυποβεντέτας·

δεν αξίζει αυτή η συμπεριφορά στη μακρά και επιτυχημένη πορεία σου,

αλλά και στην αμιγώς ανθρώπινη υπόστασή σου.

Μη βγαίνεις στην εκπομπή και απαντάς κοφτά,

μη γίνεσαι επιθετικός, προσβλητικός, απορριπτικός, έως και σεξιστής.

Τι γυρεύαν’ αυτές οι δήθεν φιλικές

-αλλά επί τής ουσίας, έμπλεες σεξιστικής υποτίμησης- προσφωνήσεις

«κούκλα μου», «μωρό μου», «κοριτσάκι μου»;

Εσύ που σωστά ενεκάλεσες τη Μαλέσκου

ότι ο σεβασμός της προς εσένα ήταν απλώς «λόγια»,

έκανες ακριβώς το ίδιο με αυτούς τούς κίβδηλα οικείους προσδιορισμούς. 

 

Επίσης, εκεί που εξετέθης, Τάσο,

και απέδειξες την προκατάληψη που οδήγησε στην αποκρουστική συνεύρεσή σας,

ήταν με την -κατά τα λοιπά, ειλικρινή- φράση

«Είναι κάποιες ερωτήσεις αυτές,

που τις έχω απαντήσει μέχρι τώρα κάποιες πολλές χιλιάδες φορές.

Ε, αυτό με κάνει να βαριέμαι.

Αν είχανε κάτι το οποίο δεν το ’χω ξαναπαντήσει, θα ήτανε και άλλη η απάντησή μου.

Αυτό θέλω να καταλάβεις.». 

Εδώ, λοιπόν, προκύπτει το εύλογο ερώτημα,

γιατί στο παρελθόν

-ενώ όπως εσύ είπες, σού έχουν υποβληθεί χιλιάδες φορές οι ίδιες ερωτήσεις-

δεν είχες δείξει αντίστοιχη συμπεριφορά όπως έκανες με τη Μαλέσκου.

Γιατί;

Οι χιλιάδες φορές δεν σε είχαν βγάλει εκτός εαυτού

και η «φορά» τής Μαλέσκου ήταν που σε έβγαλε εκτός εαυτού;

 

Τάσο, αν ήσουν τόσο ενοχλημένος όσο έδειξες,

δεν έπρεπε να βγεις στην εκπομπή και όχι να (συμ)παραγάγεις ένα τέτοιο άρρωστο θέαμα

Εν τέλει, αξίζει μία τηλεοπτική ασυνέπεια να μετατρέπεται σε «Μεσανατολικό»; 

 

Τάσο,

θα σού πω με σουρεαλιστικόν τρόπο

και χρησιμοποιώντας την «Υπερβολή τής Μεταφοράς»,

τι αισθάνθηκα παρακολουθώντας τη μάχη των «εγώ» σας..:

Η Μαλέσκου σε βλέπει να ετοιμάζεσαι να κόψεις τις φλέβες σου

και σε ρωτάει αν πιστεύεις στη «Μετά θάνατον ζωή»

κι ο Χαλκιάς σε σκοτώνει για μία θέση πάρκινγκ.

 

(αφ’ ότου αναγνώσετε το ακόλουθο επιμύθιο, 

παρακολουθήστε με δική σας ευθύνη το βίντεο με την κατ’ ευφημισμόν συνέντευξη)

Επιμύθιο:
Είναι σωστό να αποδώσουμε στην Ιωάννα Μαλέσκου τις ευθύνες της
και να τής χρεώνουμε τις σεσημασμένες παθογένειές της,
αλλά καθίσταται κανιβαλικό να τη μετατρέψουμε σε έναν εύκολο σάκο τού μποξ,
όπου θα ρίχνουμε -ελαφρά τη καρδία- τα μπουνίδια μας
κάθε φορά που θα έχουμε νεύρα για οτιδήποτε.

Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο

-και δη, 

στην εποχή που ευτυχώς το «Me Too» δυναμώνει στην Ελληνική Κοινωνία και αποκτά ρίζες-

να λέμε «Καλά τής έκανε…»,

έχοντας ως «επιχειρήματά» μας

ότι η Μαλέσκου είναι «αχώνευτη», είναι «πλαστικιά», είναι «ψωνισμένη»,

είναι…, είναι…, είναι…, …όλα τα άσχημα «είναι» τού Κόσμου. 

 

Ανθίσταμαι στη συλλήβδην και a priori καταδίκη τής Ιωάννας Μαλέσκου,  

και μάς καλώ όλους μας να τής επιρρίπτουμε μόνο τις δικές της ευθύνες. 

Είναι απάνθρωπο να πατάμε στην καρωτίδα την Ιωάννα Μαλέσκου

και να ηδονιζόμαστε με την ασφυξία της,

έχοντας ως αφετηρία μας ότι δεν τη γουστάρουμε.

Το Γούστο είναι Προσωπικό Δικαίωμα. Η Δικαιοσύνη είναι Συλλογική Υποχρέωση.

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης