*** Φίλες και Φίλοι, Φιλανθρωπία και Τηλεόραση είναι συμβατά μεγέθη;
Πόσον ψυχαναγκασμό εμπεριέχει η φράση «Για φιλανθρωπικούς σκοπούς…»,
η οποία συνοδεύει διάφορα μιντιακά εγχειρήματα..;
Και επίσης, είναι ευγενικός και ευσεβής ο όρος «Φιλανθρωπία»;
* Αφορμή για το σημερινό θέμα μας
αποτελούν οι επικρίσεις που δέχεται ο Γιώργος Μαυρίδης·
υπάρχουν τηλεθεατές που τού χρεώνουν
ότι χρησιμοποιεί για προσωπική του διαφήμιση την ακτιβιστική δράση του
(εκτός από τη δεδομένη φιλοζωΐα του
και τη συμμετοχή του σε σχετικές διαφημίσεις,
είναι γνωστό ότι έδωσε σε ίδρυμα για παιδιά
την αμοιβή του από τη συμμετοχή του στο «Nomads»,
αλλά και το ποσό που κερδίζουν οι συμμετέχοντες στο «Beat Buzzer»
διατίθεται σε ιδρύματα).
* Αναμφίβολα,
θα αποτελούσε χυδαιότητα και αισχρό ωφελιμισμό,
να χρησιμοποιεί κάποιος τις ευαισθησίες του
για να εξασφαλίζει την τηλεοπτική του παρουσία.
Μετέρχεται ο Γιώργος Μαυρίδης τη συγκεκριμένη μέθοδο;
Όσο δύναμαι να είμαι κατηγορηματικός
(εξ’ όσων έχω αντιληφθεί από τον έως τώρα δημόσιο βίο του),
απαντώ κατηγορηματικά «Όχι».
Αυτός ο άνθρωπος είναι ευαίσθητος, συναισθηματικός, ιδεαλιστής.
* Βεβαίως,
η έντονη προσωπική του ανάγκη να βοηθά πλάσματα που χρήζουν (υπο)στήριξης,
οπωσδήποτε βοηθά και τον ίδιο να προσπορίζεται αντανακλαστικά οφέλη·
όμως,
αυτό δεν είναι σωστό να αποτελέσει επιχείρημα μομφής κατά τού Μαυρίδη,
καθώς το στίγμα του το έχει δώσει
πολλά χρόνια προτού ασχοληθεί με την Τηλεόραση.
*** Από την άλλη, είναι χρήσιμο να γενικοποιήσουμε το θέμα,
ώστε να μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε σφαιρικά συμπεράσματα.
Όταν, επί παραδείγματι,
μία εταιρεία προσφέρει ένα χρηματικό ποσό «για φιλανθρωπικούς σκοπούς»,
όταν, ας πούμε, το κάνει σε κάποιον «τηλεμαραθώνιο»,
οι επιτελείς της γνωρίζουν πολύ καλά
ότι προβαίνουν σε μία κίνηση
που συνδυάζει την Κοινωνική Ευαισθησία με το Μάρκετινγκ.
* Είναι καλό ή κακό αυτό;
Τυπικώς, είναι καλό.
Σε επίπεδο ουσίας, όμως,
κάθε τέτοιου είδους ενέργεια κρίνεται από πολλές παραμέτρους…
(θυμίζω ότι πριν από πολλά χρόνια,
είχε υπάρξει καταιγισμός αρνητικών σχολίων,
όταν σε τηλεμαραθώνιο
ο «Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών» είχε προσφέρει 1.000 ευρά·
ποσό που είχε θεωρηθεί προκλητικά μικρό).
Ως εκ’ τούτου,
όταν η «Φιλανθρωπία» συνδυάζεται με τη Δημοσιότητα,
δύναται να μετατραπεί σε «δίκοπο μαχαίρι»
και σε μπούμερανγκ με απρόβλεπτες συνέπειες.
* Επίσης,
μία άλλη περίπτωση με την οποία διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως,
είναι αυτά τα μιντιακά promotion
στα οποία διάφοροι αναγνωρίσμοι «γδύνονται για καλόν σκοπό».
Μιλάμε για αισχρό ατενσιονχοριλίκι,
θλιβερά επικαλυμμένο από δήθεν έγνοια για τον συνάνθρωπο·
η ανάγκη για τσιτσίδωμα, κρύβεται πίσω από τη «Φιλανθρωπία».
* Κλείνοντας το συγκεκριμένο θέμα,
οφείλω να αναφέρω και την εναντίωσή μου
σε όσους πολίτες περιμένουν την Τηλεόραση
για να τούς θυμίσει ότι υπάρχουν άνθρωποι (και εν’ γένει, πλάσματα)
που έχουν ανάγκη.
Και φυσικά, οφείλω μνεία και σε όλους αυτούς τούς τηλεορασόπληκτους,
που συμμετέχουν σε δράσεις
μόνο και μόνο επειδή τις διοργανώνουν ιδιωτικοί σταθμοί τής αρεσκείας τους·
συνιστά ηλιθιότητα να γίνεσαι -με το υστέρημά σου-
ο χρηματοδότης και ο αιμοδότης τού πρεστίζ τού κάθε καναλάρχη.
*** Και ερχόμαστε στον όρο «Φιλανθρωπία»,
για τον οποίον έχω κεντρικές ενστάσεις και τον απεχθάνομαι·
πρόκειται για λέξη έμπλεη ρατσισμού,
που όσοι τη χρησιμοποιούν για να αυτοπροσδιοριστούν,
ομολογούν άθελά τους
ότι αισθάνονται ανώτεροι από τον άνθρωπο που βοηθούν·
αν δεν είναι αυτό ασέβεια και αγένεια, τότε ποιο είναι;
* Κατά την προσωπική μου αξιολόγηση,
η σωστή λέξη είναι η «Αλληλεγγύη»·
με αυτήν δηλώνουμε ότι είμαστε κοντά με τον άλλον,
ότι έχουμε εγγύτητα με τον συνάνθρωπό μας.
Η Αλληλεγγύη είναι μακράν ταπεινότερη τής Φιλανθρωπίας
και σαφώς πιο ολοκληρωμένη σε συναισθηματικό επίπεδο.
* Όσο για την Ιδιοτέλεια που (θα) ενυπάρχει πάντοτε
πίσω από μία κίνηση αλληλεγγύης,
κρατάμε την πιο υγιή μορφή της..:
«Βοηθώ, διότι αγαλλιάζει η ψυχή μου.»!
Όχι μόνο θεμιτή ιδιοτέλεια, αλλά και ευλογημένη.
*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες Δευτέραν τα σπουδαιότερα…
*** Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε. Τα λέμε τη Δευτέρα…
Ο Υπο-Κοσμικός
