Η Υπηρεσία του ΟΗΕ για την ανάπτυξη και το εμπόριο, δημοσιεύοντας ένα περιοδικό της πόρισμα, προϊδέασε σήμερα ότι, αν χρειαστεί, για να ικανοποιηθούν οι χρηματαγορές, να απεμποληθούν οι αναπτυξιακές πολιτικές, τότε μπορεί να «μπει φρένο» στην ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας και να καλλιεργηθεί μία «δίνη αποπληθωρισμού».
«Πρέπει μέσω των προϋπολογισμών να τονώνεται η ανάπτυξη, για να αποφευχθεί οπωσδήποτε μία δίνη αποπληθωρισμού (γενικής υποχώρησης τιμών, παρά την όποια ζήτηση), που βέβαια θα ταλανίσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση στο πεδίο της απασχόλησης», τονίστηκε στο ίδιο πόρισμα.
Όπως σχολίασε ο διευθυντής της διεύθυνσης «Παγκοσμιοποίηση και αναπτυξιακές στρατηγικές» της εν λόγω Υπηρεσίας του ΟΗΕ, Χέινερ Φλάσμπεκ, «είναι θεαματικοί οι κίνδυνοι, για την παγκόσμια οικονομία, να περιπέσει σε αποπληθωριστική δίνη» (…) «ιδίως τα βιομηχανικά κράτη».
Κάτι τέτοιο, τεκμηρίωσε ο αναλυτής, συνέβη στην Ιαπωνία, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και μετά, με αποτέλεσμα για δεκαετίες να «στραγγαλίζεται» η ανάπτυξη στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου…
«Τώρα, ο ίδιος κίνδυνος ελλοχεύει για τις ΗΠΑ, όπου πρώτη φορά μετά το 1950 το εισόδημα των «νοικοκυριών» παρουσιάζει μία κάμψη», επισήμανε περαιτέρω ο αναλυτής.
Υπογράμμισε ότι κατά συνεπεία, «με κανέναν τρόπο δεν θα πρέπει να εγκαταλειφθούν οι αναπτυξιακές πολιτικές (με κρατική ενίσχυση), μόνο και μόνο ώστε να καμφθεί η νευρικότητα στις χρηματαγορές και να κερδηθεί η εμπιστοσύνη τους».
Ελλάδα και Ισπανία, που η κρίση κλόνισε τις οικονομίες τους και οι διεθνείς χρηματαγορές τις εξετάζουν πολύ προσεκτικά, αποδύονται σε θεραπείες δημοσιονομικής «εξυγίανσης».
Πρόκειται, όμως, για οικονομικά μέτρα, αντιτείνει η Cnuced, «που διακυβεύουν την ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας, ευάλωτης ούτως ή άλλως, δεδομένου ότι σε όλη τη δυτική Ευρώπη εν μέρει, μόνον, έχει δραστηριοποιηθεί η ιδιωτική ζήτηση».
«Πρέπει τέτοια κράτη να εξάγουν, αν και ορισμένα δεν θα τα καταφέρουν», σημειώνεται στο πόρισμα.
Προβλέπεται η ανάπτυξη του παγκόσμιου ΑΕΠ «με ρυθμό περίπου 3,5%, φέτος», δηλώνεται στο πόρισμα, «ενώ η παραγωγική διαδικασία γίνεται ήδη σε νέες βάσεις», μετά την πρωτόγνωρη επί δεκαετίες κρίση, «εκτός, πάντως, της ΕΕ».
«Του χρόνου, ο ρυθμός αυτός θα υποχωρήσει μεταξύ 2% και 2,5%», προϊδέασε ο αναλυτής Φλάσμπεκ.
