Ο Άρης Βελουχιώτης, κατά κόσμον Θανάσης Κλάρας, δεν ήταν στρατιωτικός. Δεν είχε ιδέα από όπλα και πόλεμο. Άνθρωπος της πολιτικής ήτανε, του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Έγινε, όμως, ο αρχιστράτηγος του ΕΛΑΣ, του αντάρτικου στρατού την περίοδο της κατοχής. Φοβερά πράγματα. Σχεδίαζε μια μάχη ο μέγας, ο τεράστιος Άρης, και υποδείκνυε στους αξιωματικούς του πως θα κινηθούν, αμυντικά, επιθετικά, και οι παρευρισκόμενοι Άγγλοι αξιωματικοί έπεφταν σε βαθύτατο διαλογισμό. Και θαυμασμό γ’ αυτόν τον ασπούδακτο… συνάδελφο.
Μιλάμε σοβαρά. Μιλάμε ιστορικά. Πώς είναι δυνατόν ένας άσχετος με την τέχνη του πολέμου, να δίνει ρεσιτάλ στρατιωτικής τακτικής κι εμείς οι σπουδαγμένοι και επίλεκτοι και παρασημοφορεμένοι αξιωματικοί του βρετανικού στρατού να παίρνουμε μαθήματα από έναν αγροίκο.
Γιατί, ο βαρύμαγκας, εκείνος ο αρχιαληταράς Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο πρώτος στην Ιστορία που οργάνωσε τακτικό στρατό στη νεώτερη Ελλάδα, που διάολο διδάχθηκε την τέχνη του πολέμου; Ε, όσο να’ ναι ο Γιώργαρος κάτι έμαθε πριν γίνει αρχιστράτηγος στη «Σχολή Ευελπίδων», όπως εύστοχα χαρακτηρίζεται η αυλή του κυβερνήτη της υπόδουλης Ελλάδος, του Αλή Πασά των Ιωαννίνων.
Καταθέτω τα ανωτέρω στη μνήμη του μέγιστου Βιετναμέζου Γκιάπ, άλλου… άσχετου στρατιωτικού, που πέθανε στα 102 χρόνια, σα σήμερα 4 Οκτωβρίου, το 2013. Υποκλίνομαι στην εμβληματική φυσιογνωμία του ανθρώπου που τσάκισε το 1954 τις τιτίκες τους Γάλλους και μετά 20 χρόνια νίκησε τα πρεζόνια τους Αμερικανούς.
Ντιέν Μπιέν Φου, η πρώτη στην Ιστορία ήττα Δυτικών από Ασιάτη, που σήμανε το τέλος της γαλλικής αποικιοκρατίας. Νικητής ο Γκιαπ, που το 1944 είχε διώξει τους κατακτητές Ιάπωνες.
Βιετνάμ. Η μεγαλύτερη, η πιο ντροπιαστική ήττα των γιάγκηδων. Νικητής, ο Βο Νγκουέν Γκιάπ. Ο αρχηγός του λαϊκού στρατού του Βιετνάμ, με τακτικές «ανορθόδοξου» πολέμου. Γεννήθηκε 25 Αυγούστου 1911, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος στα 20 του.
Πηγή: apodytiriakias.gr
