Ο Michael Seibel σκηνοθετεί την παράσταση «Η Μπέμπα» της Μάριον Άνθη, η οποία προσφέρει ένα συγκλονιστικό ταξίδι από το σκοτάδι προς τη λύτρωση.
Πρόκειται για ένα κοινωνικό μανιφέστο με φόντο την Ελλάδα του ’50 και του ’60, που μιλάει στις καρδιές του σήμερα.
Η Μπέμπα επιστρέφει, όχι μόνο ως γυναίκα, αλλά ως καθρέφτης της εποχής μας, αποδεικνύοντας πως τα μηνύματα της ιστορίας της είναι διαχρονικά.»
Σε μια κοινωνία βυθισμένη στον φόβο και στη σιωπή, μια γυναίκα τολμά να ξεχωρίσει. Αντισυμβατική και αποφασιστική, η ηρωίδα μας αρνείται να χωρέσει στα ασφυκτικά όρια που της επιβάλλει η σκοτεινή εποχή, στην οποία ζει. Αντιμέτωπη με τη βία και την καταπίεση – με τη γυναικεία κακοποίηση να υποβόσκει ως βουβό μυστικό – εκείνη αναζητά επίμονα το φως.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα καμπαρέ, χτισμένο στην καρδιά ενός πολυσύχναστου λιμανιού, εκεί όπου οι ζωές, οι επιθυμίες και τα όνειρα διασταυρώνονται μέσα σε καπνούς, μουσικές και αρώματα περαστικών. Η Μπέμπα ζει, τραγουδά και παλεύει για την ελευθερία της, χαρίζοντας στο κοινό στιγμές έντασης, συγκίνησης αλλά και λυτρωτικής μελωδίας.
Η σκηνοθεσία του Michael Seibel κινείται με λεπτή ισορροπία ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον συμβολισμό, τη σιωπή και την έκρηξη, το φως και τη σκιά, αποκαλύπτοντας το ανείπωτο μέσα από καθαρές, συμπυκνωμένες εικόνες και ψυχολογική ακρίβεια. Οι σκηνικοί χώροι λειτουργούν ως «ψυχικά τοπία»: έτσι το «λιμάνι» αντιπροσωπεύει την ελπίδα, τη διαρκή κίνηση και το άνοιγμα προς την ελευθερία – το «καμπαρέ» αποπνέει γεωμετρική στενότητα και ασφυκτική ένταση – το «σπίτι» αποδίδει μια ήρεμη αλλά ταυτόχρονα παγωμένη, ψυχρή και άδεια ατμόσφαιρα. Το φως μετατρέπεται σε ψυχολογικό σχόλιο, ενώ οι προβολές λειτουργούν ως στρώματα συνειρμικής μνήμης, προσθέτοντας βάθος και εσωτερικό παλμό στη δράση.
Οι χαρακτήρες αναπτύσσονται σε πολλαπλά επίπεδα, αποκαλύπτοντας αντιφάσεις και εσωτερικές μεταμορφώσεις. Μαζί με το λιτό σκηνικό και την ατμοσφαιρική προσέγγιση της παράστασης, συνθέτουν το έδαφος για μια θεατρική εμπειρία που συγκινεί, αφυπνίζει και χαράσσεται ανεξίτηλα στη μνήμη του θεατή.
Michael Seibel
Η Μπέμπα είναι ένα πρωτότυπο, πολυεπίπεδο ελληνικό έργο που εστιάζει στη δύναμη της γυναικείας ψυχής απέναντι σε σκληρές κοινωνικές συνθήκες. Με φόντο την Ελλάδα του ’50 και του ’60, αναδεικνύει το ζήτημα της κοινωνικής καταπίεσης και της κακοποίησης που υφίστανται οι γυναίκες, αλλά και οι άντρες, φωτίζοντας παράλληλα τον δρόμο προς τη λύτρωση.
Η νέα θεατρική παράσταση «Η Μπέμπα» κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025.
«Μια γυναίκα. Μια εποχή. Μια ιστορία που δεν έχει ειπωθεί ποτέ… μέχρι τώρα.»
Βασικές Πληροφορίες Παράστασης
Κείμενο: Μάριον Άνθη
Σκηνοθεσία: Michael Seibel
Σκηνικά – Κουστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Ενορχήστρωση: Γιάννης Γιαννάκος
Σχεδιασμός φωτισμού: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Video/Cinematography: Timos Coronetopoulos
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Μάριον Άνθη, Χρήστος Ματσιαρόκος, Νίκος Μπουκουβάλας, Νατάσα Σουρλαντζή, Παναγιώτης Τζαφέρης
Παραγωγή: Nominati Productions
Οργάνωση παραγωγής: Αντώνης Σταθόπουλος
Πρεμιέρα: Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025
Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη, έως και 29 Νοεμβρίου 2025, ώρα 21:00 &
πρωινές παραστάσεις τις καθημερινές για σχολεία και συλλόγους κατόπιν συνεννόησης.
Χώρος: Θέατρο Χώρος (Ορφέως & Πραβίου 6-8, Βοτανικός, 11855)
Προπώληση: Ticket Services (online: Η Μπέμπα, της Μάριον Άνθη: TicketServices.gr, τηλ. 210 7234567) ή στο +30 6972 548270 ή στο email director.nominati@gmail.com
Κοινωνική Δράση
Στο πλαίσιο της κοινωνικής μας υπευθυνότητας, ανακοινώνουμε με χαρά ότι μέρος των εσόδων θα διατεθεί στο Κέντρο Διοτίμα -τον μοναδικό φορέα στην Ελλάδα που παρέχει δωρεάν εξειδικευμένες υπηρεσίες νομικής βοήθειας και δικαστικής εκπροσώπησης σε επιζώσες έμφυλης βίας.
Με τον τρόπο αυτό, επιθυμούμε η τέχνη και ο πολιτισμός να γίνονται αφορμή για ουσιαστική κοινωνική προσφορά.
Κάλεσμα στο Κοινό
Η παράσταση “Η Μπέμπα” υπόσχεται να προσφέρει μια βαθιά συγκινητική, μουσική και θεατρική εμπειρία. Από τις 29 Οκτωβρίου 2025 σας καλούμε στο Θέατρο Χώρος για να μοιραστούμε το λυτρωτικό ταξίδι της Μπέμπας – μια ιστορία που συγκλονίζει, αφυπνίζει και, στο τέλος, εμπνέει. Με την παρουσία σας στηρίζετε την τέχνη, ενισχύετε το έργο της Διοτίμα και δίνετε δύναμη σε φωνές που χρειάζεται να ακουστούν.
