Ο Χαβιέ Μπαρδέμ λυπάται που δεν έχει περισσότερες προτάσεις για να κάνει ταινίες στην Ισπανία, όπως δήλωσε στο περιθώριο του φεστιβάλ ισπανικού κινηματογράφου της Νάντης, στη δυτική Γαλλία.
«Εργάζομαι λιγότερο στην Ισπανία απ’ όσο θα ήθελα. Δεν μου γίνονται προτάσεις γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ζω στο εξωτερικό ή ότι αμείβομαι με αστρονομικά ποσά, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», δήλωσε σε συνέντευξη στο AFP κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ που τον τιμά με ένα αφιέρωμα στο οποίο παρουσιάζει αρκετές ταινίες.
«Αν είναι μια ταινία στην οποία υπάρχουν χρήματα, θα προσπαθήσω να πάρω την αμοιβή μου, διαφορετικά θα βρεθεί μια άλλη φόρμουλα», είπε ο ηθοποιός που κατοικεί σε προάστιο της Μαδρίτης με τη σύζυγό του Πενέλοπε Κρουζ και τα δύο τους παιδιά.
«Προσαρμόζομαι», είπε ο ηθοποιός ο οποίος την 1η Μαρτίου συμπλήρωσε τα 50 του χρόνια και παίζει εξίσου καλά σε ταινίες ευρωπαίων σκηνοθετών όπως και σε εμπορικές χολιγουντιανές, σαν τους «Πειρατές της Καραϊβικής, η εκδίκηση του Σαλαζάρ» (2017).
Ο ηθοποιός που άρχισε την καριέρα του στην Ισπανία τη δεκαετία του 1990, με τους σκηνοθέτες Μπίγκας Λούνα και Πέδρο Αλμοδόβαρ, μετέχει τώρα στα γυρίσματα της αμερικανικής ταινίας «Dune» του Ντενί Βιλνέβ, δεύτερη κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος μετά αυτήν του Ντέιβιντ Λιντς, που άρχισαν τον Μάρτιο.
Έπαιξε επίσης στα τέλη του 2018-αρχές του 2019 στη νέα ταινία της Αγγλίδας σκηνοθέτιδος Σάλι Πότερ (“The Party”), ένα οικογενειακό δράμα με την Ελ Φάνινγκ και τη Σάλμα Χάγιεκ. «Είναι μια πρόκληση, γιατί είναι μια πολύπλοκη ιστορία. Αλλά είναι δύσκολο να μιλάμε για ταινίες που είναι στο μοντάζ», σχολιάζει.
Ο ηθοποιός που βραβεύτηκε το 2008 με το Όσκαρ β΄ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους», και το 2010 απέσπασε το βραβείο ερμηνείας στις Κάννες για το «Biutiful» παραδέχεται ότι υπάρχει μια «ρομαντική πλευρά στο γεγονός ότι κάθεσαι μπροστά στη μεγάλη οθόνη» αλλά δεν αποκλείει να παίξει σε ταινία του Netflix.
«Οι πλατφόρμες όπως οι Amazon και Netflix παράγουν έναν κινηματογράφο που τα στούντιο αρνούνται να παράγουν», αναφέρει. «Το Roma (του Αλφόνσο Κουαρόν, Χρυσός Λέοντας στη Βενετία) είναι η πιο εμβληματική περίπτωση, ή η τελευταία ταινία του Σκορσέζε The Irishman (Ο Ιρλανδός). Ερμηνεύοντας έναν ρόλο δείχνεις εμπιστοσύνη και μια τεράστια γενναιοδωρία. Προσφέρεις τη δουλειά σου για να σου την αρπάξει στη συνέχεια κάποιος άλλος και να τη χειριστεί όχι πάντα για καλό. Καταλαβαίνω όταν ένας ηθοποιός λέει ‘τώρα θέλω να σκηνοθετήσω και να αλλάξω τη δουλειά μου’. Ωστόσο, η σκηνοθεσία είναι κάτι περισσότερο από αυτό, είναι μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά. Δεν αισθάνομαι ικανός να τη φέρω εις πέρας και επιπλέον, δεν αισθάνομαι την ανάγκη να την κάνω», παραδέχεται.
Στα πρώτα του βήματα ο Μπαρδέμ υποδυόταν τον Λατίνο macho στις ταινίες του Μπίγκας Λούνα που του έδωσε τον ρόλο του «αρσενικού» Ραούλ στην ταινία «Jamon jamon» (1992, μετά του επιχειρηματία πλέιμποϊ Μπενίτο στη «Macho» (1993). Ο Μπαρδέμ υπογραμμίζει ότι αυτές οι δύο ταινίες «κορόιδευαν» αυτή την εικόνα του αλαζονικού αρσενικού, καθώς ο «Μπίγκας είναι μεγάλη αίσθηση του χιούμορ». Όμως για τον Μπαρδέμ, ο τύπος του Ισπανού macho δεν έχει αλλάξει πολύ στην κοινωνία. «Ο macho παραμένει στην επικαιρότητα και δυστυχώς η σεξιστική βία φθάνει σε ανησυχητικά επίπεδα», τονίζει.
