Η ερευνήτρια Wendy Troxel, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο του Pittsburgh (που ήταν και η επικεφαλής της έρευνας για την οποία μιλήσαμε στο πρώτο μέρος του θέματος) και οι συνεργάτες της λένε ότι οι έρευνες σχετικά με τα προβλήματα ύπνου, όπως η αϋπνία, τείνουν να εστιάζουν στο άτομο που επηρεάζεται άμεσα. Ωστόσο προσθέτουν ότι τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι τα προβλήματα στον ύπνο θα έπρεπε ίσως να θεωρούνται – και να αντιμετωπίζονται ως μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου, όπου θα λαμβάνονται υπόψη οι σχέσεις του ασθενούς και οι κοινωνικοί του συσχετισμοί.
Προς υπεράσπιση αυτού τοποθετούνται και ειδικοί που ναι μεν δεν συμμετείχαν στην εν λόγω μελέτη, αλλά έχουν ερευνήσει την επίδραση των κοινωνικών παραγόντων στον ύπνο και αναφέρουν ότι το άτομο με το οποίο μοιραζόμαστε το κρεβάτι μας κάθε νύχτα μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στη ποιότητα του ύπνου μας.
Κατά μέσο όρο, και οι δύο πλευρές ήταν πιθανό να αναφέρουν περισσότερους αρνητικούς συσχετισμούς και λιγότερο θετικούς, στην περίπτωση που η γυναίκα είχε πρόβλημα να αποκοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ. Αν και οι ερευνητές δεν εντόπισαν κάποιον συνδετικό κρίκο μεταξύ του συζυγικού ύπνου και των γαμήλιων συσχετισμών τους, αυτό που βρήκαν, ήταν το ότι οι άντρες είχαν την τάση να κοιμούνται λιγότερο από ότι συνήθως ύστερα από μια ημέρα θετικής αλληλεπίδρασης με τις συζύγους τους.
Η Troxel καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το να κοιμόμαστε λιγότερο δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, αλλά θα μπορούσε ακόμη και να σημάνει περισσότερη οικειότητα με τον σύντροφο μας. Σε αντίθεση με μελέτες που δημοσιεύθηκαν σε ιατρικά περιοδικά, τα ευρήματα δεν έχουν ελεγχθεί διεξοδικά από άλλους εμπειρογνώμονες, οπότε περεταίρω έρευνα θα βοηθήσει για να κατανοήσουμε όχι μόνο τη βαρύτητα αλλά και τις προεκτάσεις των παραπάνω συμπερασμάτων.
Πηγή: cnn
Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει ο Νίκος Βαμβακάρης Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Ψυχοθεραπευτής, επιστημονικός συνεργάτης του Ανδρολογικού Πειραιά και του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών
