Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Στη ζωή υπάρχουν δύο ειδών σταυροδρόμια:
αυτά που όποιον δρόμο κι αν επιλέξεις,
δεν κάνει ουσιαστική διαφορά,
και αυτά που η απόφασή σου θα αποτελέσει ισόβιο μονόδρομο.
Εν’ κατακλείδι,
υπάρχουν τα «σταυροδρόμια διασκέδασης»
και τα «Σταυροδρόμια Τιμής».
Σε ένα «Σταυροδρόμι Τιμής» έχει βρεθεί η Δημοσιογραφία
από τη Δευτέρα το απόγευμα που εξεκίνησε η Εθνική Τραγωδία.
*** Θα επανέλθουμε, αφού κάνω μία εξαιρετικά χρήσιμη παρένθεση..:
Συμπτωματικώς, τη Δευτέρα επέστρεψα από την άδειά μου.
Ως «Αθλητάμπουρας» παρέδωσα τη στήλη το μεσημέρι,
έχοντας -κατά τα ειωθότα- προαναγγείλει τα θέματα
με τα οποία θα καταπιανόμασταν την Τρίτη.
Ιδού..:

*** Λίγες ώρες μετά εξέσπασε η φωτιά
και η Ελλάδα Μας ήρχισε να μετράει νεκρούς
και να βιώνει την αμέτρητη δυστυχία.
Το δίλημμα εμφανίσθηκε αυτομάτως μπροστά μου:
«Ακολουθώ το concept τής στήλης
και ασχολούμαι αύριο με αυτά που έχω προαναγγείλει
ή κάνω αυτό που ορίζουν η Συνείδηση και η Ανθρωπιά;».
Η απάντηση που έδωσα στο ερώτημα ήταν ακαριαία και αυτονόητη:
Σεβασμός στο Εθνικό Πένθος.
Έτσι, την Τρίτη, χθες,
το μοναδικό θέμα τής στήλης
ήταν αυτό που όφειλα ηθικώς και ψυχικώς να είναι.
Όμως, σε αυτό το «Ισόβιο Σταυροδρόμι Τιμής»,
η Αθλητικογραφία επέλεγε τον δρόμο τής Ξευτίλας.
Αρχικώς, από ενδιαφέρον ως πολίτης και ως δημοσιογράφος,
ανέτρεξα στα «Πρωτοσέλιδα»,
ώστε να έβλεπα
πώς είχε αντιμετωπίσει ο Αθλητικός Τύπος την Εθνική Συμφορά.
Εν’ ριπή οφθαλμού, το Ενδιαφέρον μετατράπησε σε Οργή.
Ο λόγος..;
Πάμε να δούμε μαζί τα πρωτοσέλιδα…
(τα παραθέτω με την ελληνική αλφαβητική σειρά των εφημερίδων)
«Αθλητική Ώρα των Σπορ»

Ένα μικρό «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα,
το οποίο κάνει απλώς λόγο για πύρινο κλοιό
και για «αναφορές για τραυματίες».
Μα καλά, το φύλλο το έκλεισαν το απόγευμα;
Δεν πήραν χαμπάρι ότι μέχρι το βράδυ οι νεκροί είχαν υπερβεί τούς 20;
«Η Πράσινη»

Κεντρικό θέμα στην πρώτη σελίδα (όπως έπρεπε, δηλαδή),
αποτυπωμένο με περιεκτικές λέξεις.
Βεβαίως,
η τραγωδία περιβάλλεται και περικλείεται
από διθυραμβικά θέματα που αφορούν στον Παναθηναϊκό·
Τραγωδία και Πανηγύρι δεν πάνε μαζί,
αλλά πιστώνουμε στην εφημερίδα τη βασική της επιλογή.
«Κόκκινος Πρωταθλητής»

Εδώ έχουμε μία περίπτωση
που μπορούμε να συμπυκνώσουμε στη φράση «Τού Αράο μας τον χαβά».
Η εφημερίδα θριαμβολογεί πηχυαίως με την επικείμενη «μεταγραφάρα»,
ενώ -όπως ήταν αναμενόμενο-
και τα υπόλοιπα θέματά της μιλούν για Ολυμπιακό.
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός
ότι και το μικρό «χτύπημα» που τυπικώς αφορά στην Τραγωδία,
επί τής ουσίας αποτελεί ναρκισσιστικό αυτισμό·
μία φωτογραφία από την πυρκαγιά,
με τίτλο «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός: Οι προσευχές μας για αυτούς που δοκιμάζονται».
Σα να λένε
«Ουφ,
την κάναμε και σήμερα τη διαφήμιση
στην αγαπημένη μας “Π.Α.Ε. Ολυμπιακός”.».
Άλλη μια τυπική μέρα στη δουλειά.
«Live Sport»

Ένα τυπικό «χτύπημα» εν’ μέσω πολλών αθλητικών ειδήσεων.
Τουλάχιστον, η αναφορά -αν και σύντομη- είναι περιεκτική,
και μέσα σε λίγες λέξεις περιγράφει τα βασικά στοιχεία τής Τραγωδίας.
«Metrosport»

Η Εθνική Τραγωδία απουσιάζει παντελώς·
θέματα τής Θεσσαλονίκης και συνέντευξη τού Υφυπουργού Αθλητισμού.
Έντυπη ωδή στον στείρο και παρωπιδικό τοπικισμό.
«SportDay»

Ένα «οικονομικό χτύπημα» στο κάτω μέρος τής σελίδας.
Άραγε να έπιασε τη θέση κάποιας διαφήμισης;
«Sportime»

Τηρουμένων των αναλογιών, το πιο σεβαστό πρωτοσέλιδο.
Τα ¾ τής σελίδας αφιερωμένα στην Εθνική Τραγωδία,
ο τίτλος σωστός, οι λέξεις δυνατές, συναισθηματικές, αρμόζουσες.
Εξαιρετική η αναφορά στον στίχο τού Οδυσσέα Ελύτη
«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη».
Εξαιρετικός και ο τίτλος τής προβαλλόμενης αρθρογραφίας: «Καίγονται οι λέξεις».
Δεν είναι ώρες αυτές για «Συγχαρητήρια»,
αλλά -αν μη τι άλλο-
αυτό το πρωτοσέλιδο διασώζει την Τιμή τής Αθλητικογραφίας.
«FairPlay-Arena Press»

Και σε αυτήν την εφημερίδα τής «συμπρωτεύουσας»,
παντελώς απούσα η Εθνική Τραγωδία.
Δεν είμαι Θεσσαλονικιός,
οπότε, για λόγους δεοντολογίας θα διατηρήσω μία λακωνικότητα.
Αν ήμουν από τη Θεσσαλονίκη, θα έγραφα λίβελλο.
«Φως»

Η παλαιότερη αθλητική εφημερίδα τής χώρας,
η οποία, μάλιστα,
διαφημίζει τα 60 χρόνια της, βάζοντάς τα δίπλα στον τίτλο της,
δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στην Εθνική Τραγωδία.
Μαύρη σελίδα με κόκκινη βούλα.
Επιμύθιο:
Τα συμπεράσματα είναι αμείλικτα
για τις ιεραρχήσεις και τα αντανακλαστικά τής Αθλητικογραφίας
(και εν’ γένει τής Δημοσιογραφίας).
Το επιπλέον στοιχείο που οφείλω
-σε επίπεδο δημοσιογραφικής σφαιρικότητας και πλήρους ενημέρωσης-
να καταθέσω στον δημόσιο διάλογο,
είναι ότι σήμερα, δεύτερη μέρα μετά το ξέσπασμα τής Εθνικής Τραγωδίας,
ο Αθλητικός Τύπος εξύπνησε
και όλες οι «κοιμώμενες» εφημερίδες
έχουν «χτυπήματα» στην πρώτη τους σελίδα.
Βεβαίως,
και σήμερα ο «Κόκκινος Πρωταθλητής»
συνεχίζει το ίδιο θλιβερό και αποτρόπαιο promotion·
χωρίς την παραμικρή πληροφορία για νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους,
χωρίς την οποιανδήποτε φωτογραφία
από τούς ανθρώπους και τις περιοχές που επλήγησαν σε φονικό βαθμό,
προβαίνει σε πομπώδες δημοσίευμα με τίτλο
«1 εκατομμύριο για τους πυροπαθείς.
Μεγαλείο ΜΑΡΙΝΑΚΗ!
ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ».
Φυσικά,
η «αγιογραφία» συνοδεύεται
από φωτογραφία τού «ταπεινόφρονα εθνικού ευεργέτη μαρινάκη»,
ο οποίος επιτρέπει τέτοιου είδους πρωτοσέλιδα,
όχι επειδή αποτελούν τροφή για την αμετροέπειά του
(από πού κι ως πού αμετροεπής ο μαρινάκης),
αλλά επειδή είναι άνθρωπος
που προστατεύει την Ελευθερία τού Τύπου με κάθε τίμημα.

Απόφθεγμα Ημέρας:
Σ’ ένα σταυροδρόμι σταυρώνεσαι, σ’ ένα σταυροδρόμι ανασταίνεσαι…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση.
Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
