Με την… σκυταλοδρομία ανταλλαγής επιστολών Τζίγκερ – Βγενόπουλου, από το ξεκίνημα της εβδομάδας, φαίνεται σχεδόν καθαρά ότι το περίφημο όραμα της ενότητας και της πολυμετοχικότητας αποτελεί ιστορικό σχήμα λόγου…
Το πόκερ που «παίζεται» μεταξύ του μεγαλομετόχου και του «Mr MIG» είναι εν μέρει επικοινωνιακό αλλά ουσιαστικά οικονομικό. Το αφεντικό, βέβαια ‘δεν τρελάθηκε’ ξαφνικά, ώστε να αποφασίσει να πουλήσει τις μετοχές του – κάπου αποβλέπει. Δηλαδή στο… μπαγιόκο.
Άλλωστε, αν τελικά πάρει το παιγνίδι επάνω του, οι πρώτες κινήσεις είναι προβλέψιμες: νοικοκύρεμα των οικονομικών (δηλαδή ψαλίδι στα έξοδα), μεταγραφές μικρού μπάτζετ κλπ.
Από την άλλη, Ο Ανδρέας Βγενόπουλος, με σύμμαχο τον «λαρτζ» πρώην πρόεδρο Νίκο Πατέρα, αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ποδοσφαιρικό μέλλον του Παναθηναϊκού, όμως ιδού που δεν αποφασίζεται η συμφωνία με Βαρδινογιάννη για δύο (όπως υποπτευόμαστε) λόγους.
Πρώτον, αφεντικό του Παναθηναϊκού χωρίς το 70 στρεμμάτων προπονητήριο στην θέση Καρελλά Παιανίας, σημαίνει τροχοπέδη στο πλάνο ανάπτυξης.
Δεύτερο, με την προοπτική της κατασκευής νέου γηπέδου στον Ελαιώνα να έχει «λιμνάσει», έχοντας μπλέξει δραματικά με την γραφειοκρατία, η προοπτική είναι ελάχιστα ορατή.
Συμπερασματικά: ο Παναθηναϊκός αμέσως μετά την λαμπρή φιέστα στο ΟΑΚΑ για την κατάκτηση του νταμπλ, έχει μπει (και μπουσουλάει) σε ένα κατασκότεινο «τούνελ».
ΥΓ: Και μάλιστα σε ημέρες που το αντίπαλο δέος οπλίζεται με εφοπλιστές και… «ράμπο»!
