Η παχυσαρκία επηρεάζει ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) και έχει αναφερθεί ότι ο κίνδυνος αυξάνεται καθώς αυξάνεται ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ).
Η παρουσιάστρια της μελέτης, Δρ. Amra Jujic από το Πανεπιστήμιο Lund, Malmö, Σουηδία, εξήγησε γιατί πραγματοποιήθηκε η τρέχουσα ανάλυση. «Ο ΔΜΣ είναι το πιο συνηθισμένο μέτρο της παχυσαρκίας, αλλά επηρεάζεται από παράγοντες όπως το φύλο και η εθνικότητα και δεν λαμβάνει υπόψη την κατανομή του σωματικού λίπους. Η αναλογία μέσης προς ύψος (WtHR) θεωρείται ένα πιο ισχυρό μέτρο της κεντρικής παχυσαρκίας, της επιβλαβούς εναπόθεσης λίπους γύρω από τα σπλαχνικά όργανα. Επιπλέον, ενώ ο ΔΜΣ σχετίζεται με παραδόξως καλά αποτελέσματα ΚΑ σε υψηλό ΔΜΣ, αυτό δεν παρατηρείται με τον WtHR. Διεξάγαμε αυτήν την ανάλυση για να διερευνήσουμε τη σχέση μεταξύ του WtHR και της ανάπτυξης καρδιακής ανεπάρκειας».
Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 1.792 συμμετέχοντες από το Malmö Preventive Project. Οι συμμετέχοντες είχαν ηλικία 45-73 ετών κατά την έναρξη και επιλέχθηκαν έτσι ώστε περίπου το ένα τρίτο να είχε φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, το ένα τρίτο να είχε μειωμένη γλυκόζη νηστείας και το ένα τρίτο να είχε διαβήτη. Όλοι οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν προοπτικά για εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας. Ο πληθυσμός της μελέτης είχε μέση ηλικία 67 ετών και το 29% ήταν γυναίκες. Η διάμεση WtHR ήταν 0,57 (ενδοτεταρτημοριακό εύρος, 0,52-0,61).
Κατά τη διάρκεια της διάμεσης παρακολούθησης των 12,6 ετών, εμφανίστηκαν 132 επεισόδια καρδιακής ανεπάρκειας. Η υψηλότερη WtHR συσχετίστηκε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας. Η αύξηση κινδύνου [HR] ανά μία τυπική απόκλιση ήταν 1,34, ανεξάρτητα από συγχυτικούς παράγοντες. Όταν η WtHR κατηγοριοποιήθηκε σε τεταρτημόρια, τα άτομα με τις υψηλότερες τιμές WtHR είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας σε σύγκριση με τα άτομα στα άλλα τρία τεταρτημόρια (HR 2,71).
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Δρ. John Molvin από το Πανεπιστήμιο Lund και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Malmö της Σουηδίας, σημείωσε: «Η διάμεσος WtHR στην ανάλυσή μας ήταν σημαντικά υψηλότερος από 0,5, το όριο για αυξημένο καρδιομεταβολικό κίνδυνο. Η περίμετρος μέσης μικρότερη από το μισό του ύψους σας είναι ιδανική».
Ο Molvin είπε: «Διαπιστώσαμε ότι ο WtHR ήταν ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για την εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας και τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι ο WtHR μπορεί να είναι μια καλύτερη μέτρηση από τον ΔΜΣ για τον εντοπισμό ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από θεραπείες για την παχυσαρκία».
