Μια στιγμή αρκεί για να αλλάξει η ζωή ενός ανθρώπου για πάντα. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του 42χρονου Βασίλη Τζιαναλού, όταν πριν από έναν χρόνο περίπου έχασε το πόδι του κατά τη διάρκεια της εργασίας του ως αγρότη.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αυτό ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να του συμβεί. Τι γίνεται όμως όταν πέρα από το πρόβλημα υγείας έχει να αντιμετωπίσει και την αναλγησία και την απάθεια του κράτους;
Ο Στέργιος Τζιαναλούς, αδερφός του Βασίλη, μίλησε στο seleo.gr για το δράμα που ζουν εδώ κι έναν χρόνο, καθώς όχι μόνο παρά λίγο να χάσει τον αδερφό του, αλλά έκτοτε, παρόλο που ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εργαστεί, το κράτος αρνείται να του δώσει οποιαδήποτε χρηματική βοήθεια.
«Το ατύχημα συνέβη πέρσι το Πάσχα, όταν ο Βασίλης βρισκόταν στο χωράφι. Το μηχάνημα που μαζεύει το σιτάρι έκοψε τα δάχτυλα του ποδιού του και το άνοιξε σχεδόν στη μέση. Τον πήγαμε στο νοσοκομείο Πολυγύρου, ωστόσο εκεί δεν κατάφεραν να σώσουν το πόδι του, με αποτέλεσμα να το κόψουν λίγο κάτω από τον αστράγαλο. Μετά ο αδερφός μου μολύνθηκε από κάποιο μικρόβιο και έπαθε γάγγραινα. Όταν έφερα γιατρό εξωτερικό από το νοσοκομείο για να τον εξετάσει μου είπαν ότι αυτό απαγορεύεται και με ανάγκασαν να τον διώξω. Φοβόμουν για τη ζωή του αδερφού μου και έτσι τον μετέφερα στη Θεσσαλονίκη, στον Κυανό Σταυρό, όπου τον χειρουργούσαν επί 9 ώρες. Αυτή τη στιγμή φοράει προσθετικό μέλος και κάνει ό,τι μπορεί για να συνεχίσει τη ζωή του.»
Πώς βοήθησε το κράτος τον 42χρονο Βασίλη;
Όπως αναφέρει ο Στέργιος, ο αδερφός του πέρασε από όλες τις επιτροπές του ΕΟΠΥΥ, οι οποίες δήλωσαν πως έχει 50% αναπηρία, ωστόσο δεν δικαιούται ούτε κάποιο επίδομα, ούτε καν μισή αναπηρική σύνταξη.
«Δεν δέχτηκαν να μας δώσουν τίποτα, παρόλο που ο αδερφός μου δεν είναι σε θέση να δουλέψει. Το μόνο που θα μας δώσουν είναι 2.000 ευρώ για το προσθετικό μέλος, όταν το πιο φτηνό κοστίζει 10.000 ευρώ. Με τους γιατρούς που μίλησα μου είπαν πως για να πάρει τη σύνταξη ή θα πρέπει να χάσει και κάποιο άλλο μέλος ή τουλάχιστον να είχε χάσει όλο του το πόδι και όχι μόνο από το γόνατο και κάτω!»
