Με τα οκτώ τερέν της Σουπερλίγκα να προσπαθούν να…στεγνώσουν ενόψει της σέντρας για το 2009, πάμε να δούμε τα οφέλη και τις ζημίες της χρονιάς που φεύγει «από τα πόδια» των 16 του πρωταθλήματος. Σεβόμενοι το βαθμολογικό πίνακα, ας ξεκινήσουμε με τον Ολυμπιακό Πειραιώς του κυρίου Σωκράτη Κόκκαλη. Ο Νίκος Αλέφαντος τον χαρακτήρισε στην εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου «Εκκλησία», άσχετα αν μετά ξέσπασε σε βέρο ιερέα! Με αυτή τη λέξη, ο μέγας Ελέφας ήθελε να τονίσει την ηρεμία των οπαδών, οι οποίοι –μέχρι τώρα – δεν έσπασαν, δεν ενεπλάκησαν σε καυγάδες, δεν χρέωσαν την «ερυθρά» ΠΑΕ με πρόστιμα του αθλητικού δικαστηρίου. Από μια άποψη αυτό ήταν το μεγάλο κέρδος του Ολυμπιακού. Βεβαίως, θα ήταν παράλογο έως σχιζοφρενές να γκρινιάζουν οι οπαδοί, όταν η ομάδα τους πρωτοπορεί και δείχνει άνετη στο δρόμο για ( ένα ακόμη ) τίτλο. Κατά τα άλλα, μέγα κέρδος της εταιρείας αποδεικνείεται η απόκτηση των δύο Βραζιλιάνων Ντουντού ( κυρίως ) και Ντιόγκο. Πρόκειται για παίκτες με πολύ μέλλον μπροστά τους, εκτός αν προκύψει γενναία πρόταση ( που θα σπάσει το ρεκόρ του Καστίγιο…) οπότε το μέλλον τους θα συνεχιστεί σε κάποιο μεγάλο γήπεδο της Εσπερίας. Μην ξεχνάμε, ο μεγάλος βασικά επιχειρηματίας είναι (και ακολούθως οπαδός του «Θρύλου»…).
Στον Παναθηναϊκό το κέρδος – από τα μέχρι τώρα πεπραγμένα – αρχίζει και τελειώνει με την είσοδο μεγαλολεφτάδων στο διοικητικό σχήμα. Ξέρεις τι σημαίνει να χάνεις από τον Εργοτέλη και να επεμβαίνει ο Νίκος Πατέρας λέγοντας: ‘Πρέπει να ενισχυθούμε τον Ιανουάριο’. Ο Παναθηναϊκός υστερεί βαθμολογικά και το να πιάσει κορυφή εξαρτάται από τρίτους… Όμως, πλέον είναι μια ισχυρή εταιεία με χρήμα και προοπτική. Και με ποδοσφαιριστές οι οποίοι όταν αγωνίζονται σοβαρά, μπορούν να καταβάλλουν ακόμη και την Ιντερ του Μουρίνιο ( σε αντίθετη περίπτωση, χάνουν ‘πανηγυρικά’ στην Κύπρο από την Ανόρθωση…) Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, αν και ακριβότερος του Ντουντού, έχει προσφέρει ελάχιστα, και αν συγκαταλέγεται στα «αστέρια» της ιδανικής ενδεκάδας του 2008, φοβάμαι πως προκύπτει για να διατηρηθούν οι ισορροπίες. Ακόμη και ο ‘άσημος’ και ‘ταπεινός’ Κουμορτζί του Πανιωνίου (κόφτης είναι ) χρησιμότερος ήταν ως τώρα από τον διεθνή Βραζιλιάνο του ΠΑΟ.
Η ΑΕΚ, διαθέτει τον Μπάγιεβιτς και οριστικά οπαδούς που δεν τον βρίζουν. Πρόκειται για κέρδος, διότι η ‘νοικοκυροσύνη’ του Ντούσκο και η σοβαρότητα κάποια στιγμή θα μπολιαστούν για τα καλά σε ένα εξαιρετικά ροκ σχήμα, που δεν μπορείς να μαντέψεις πότε θα παίξει ποδόσφαιρο και πότε όχι. Το ντέρμπι τώρα με τον Παναθηναϊκό, κρίνεται οριακό για τις φιλοδοξίες μιας ομάδας που διαθέτει αρκετούς προέδρους αλλά κανένα ηγέτη. Όσον αφορά τη μεταγραφή του Αλγερινού Τζιμπούρ, ας μη βιαστούν οι υποστηρικτές να κρίνουν αρνητικά τη μεταγραφή του. Είναι παίκτης – καμικάζι ικανός για αριστουργήματα στη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου. Αν συνεχίσει να αγωνίζεται ήρεμα και δεν θυμηθεί τα παλαιά του ‘κουσούρια’ ( γροθιές, κλωτσιές, κόκκινες κάρτες ), θα προσφέρει. Ίσως καταφέρει να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του β’ γύρου. Κι’ αυτό για την ‘Ενωση’ θα σημαίνει έξοδος την Ευρώπη.
Ο Ζαγοράκης, στερεωμένος για τα καλά στην ηγεσία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ έχει τις αγωνίες του, κυρίως γύρω από το οικονομικό πρόβλημα. Θα αντέξει; Από την άλλη, ευτύχησε να κάνει ( μαζί με τον Ζήση Βρύζα ) εξαιρετικές επιλογές στις μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού και μάλιστα πληρώνοντας πολύ λιγότερα από όσα ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός. Κάποιοι στην Τούμπα ονειρεύονται τίτλο. Δύσκολο και μάλλον ακατόρθωτο ‘όσο υπάρχει Κόκκαλης και πειραϊκή δυναστεία’. Συνεπώς, μια δεύτερη θέση που έχει προνόμια στην Ευρώπη, θα ήταν σχεδόν θαύμα για μια ταλαιπωρημένη τα τελευταία χρόνια ομάδα.
Ακριβώς τα ίδια σχέδια (πρέπει να ) έχει ο έτερος μεγάλος της Θεσσαλονίκης, Αρης, του Λάμπρου Σκόρδα (για τον οποίο ακούγεται όλο και πιο συχνά ότι τρέμει το ‘μάτι’, δηλαδή τη βασκανία…). Δυστυχώς, αυτή η ομάδα εξακολουθεί να κάνει ασφυκτική χρήση ξένων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι – διάβολέ – δεν μπορεί να αγαπούν τη φανέλα περισσότερο από το συμβόλαιό τους. Πάντως, το ότι ο Αρης βρίσκεται σε καλή κατάσταση, φέρνει κόσμο στο γήπεδο κλπ., είναι κέρδος. Στοιχεία που δεν ισχύουν σίγουρα για τον Ηρακλή. Αυτή η ομάδα λες και την έχουν καταραστεί, δεν μπορεί να παίξει δημιουργικό ποδόσφαιρο ούτε ένα δεκαπεντάλεπτο. Ο,τι κατάφερε, αποτελεί προϊόν αντεπίθεσης, κυρίως όταν οι αντίπαλοι δεν υπολογίζουν τον κίνδυνο. Ωστόσο, αν ο Ρέμος (και οι φίλοι του) αντέξουν την πίεση, το άγχος και την τσέπη τους, τα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν.
Ξάνθη και Πανιώνιος αναμετρώνται τώρα στα Πηγάδια. Και για τις δύο ομάδες το παιγνίδι θεωρείται ‘κλειδί’. Ο Πανόπουλος γνωρίζει καλά πως παιγνίδια όπως αυτό είναι δυσκολότερα από εκείνα με τους ‘μεγάλους’, θα δει και θα κρίνει. Ο Πανιώνιος, δυστυχώς, εκτός από Ρεκόμπα και Χούτο ( αναφέρονται στο δελτίο απόντων ως τραυματίες…) δεν θα έχει τον κορυφαίο του παίκτη Εστογιάννοφ, διότι – λέει – πήρε άδεια να μείνει ‘λίγο παραπάνω’ με την οικογένειά του στο Μοντεβιδέο. Κι’ όμως συμβαίνουν! Η ευρωπαϊκή έξοδος τόσο της Ξάνθης όσο και του Πανιωνίου θα εξαρτηθεί από τις αντοχές τους. Όλα παίζουν.
Η Λάρισα, ο Αστέρας Τρίπολης, ο ενθουσιώδης Πανθρακικός, ο ασταθής Εργοτέλης και ο έμπειρος Λεβαδειακός λογικά δεν θα κινδυνεύσουν αλλά δύσκολα θα καταφέρουν να ενταχθούν στη βιτρίνα. Οι λοιπές δυνάμεις του πρωταθλήματος μάλλον μετρούν ως τώρα ζημιές και δύσκολα θα αναστρέψουν μια κατάσταση που δείχνει ‘άρρωστη’. Θρασύβουλος και Πανσερραϊκός υστερούν σε παίκτες με προσωπικότητα, ενώ ο ΟΦΗ – που δεν υστερεί σε αυτό – ψάχνει μήπως και βρει τη διοικητική ηρεμία του. Ή μήπως η διαρκής αμφισβήτηση στον ηγέτη δεν είναι αρρώστια;
Καλή μπάλα!
