HAAΡETZ – 12 Οκτωβρίου 2025
Ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για ξένη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του Ισραήλ είναι, φυσικά, ανοησία. Η μοίρα του παλαιστινιακού λαού δεν είναι εσωτερικό ζήτημα του Ισραήλ, ούτε είναι καθόλου ισραηλινό ζήτημα. Ο κόσμος δεν έχει μόνο το δικαίωμα να τον βοηθήσει, αλλά έχει και την υποχρέωση να το κάνει.
Παλαιστίνιοι αντιδρούν κοντά σε ερείπια μετά την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από την περιοχή, μετά τη συμφωνία Ισραήλ και Χαμάς για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, στο Χαν Γιουνίς, στη νότια Λωρίδα της Γάζας την Παρασκευή (10/10). Πίστωση: Ramadan Abed/ REUTERS
Να κι άλλα καλά νέα: Υπάρχει πιθανότητα η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση να υποστεί μια δραματική διεθνοποίηση. Σε ένα παρόν του οποίου το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο, καμία είδηση δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να απεγκλωβιστούν από την αιώνια λαβή του Ισραήλ και μόνο η διεθνοποίηση μπορεί να το πετύχει αυτό.
Μετά τις πρόσφατες ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, η μοίρα των Παλαιστινίων δεν μπορεί πλέον να αφεθεί στα χέρια του. Η εκπληκτική είδηση ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πρόκειται να πραγματοποιήσει σύνοδο κορυφής στην Αίγυπτο αυτή την εβδομάδα με Άραβες ηγέτες, απουσία του Ισραήλ, για να συζητήσουν το μέλλον της Γάζας είναι ένα ευοίωνο σημάδι. Ίσως, ίσως, οι Παλαιστίνιοι τελικά απελευθερωθούν από την ισραηλινή μπότα που τους βαραίνει. Ξεκίνησε με τη συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων. Οι αποφασιστικές και εντυπωσιακές διαμαρτυρίες στο Ισραήλ που ζητούσαν την απελευθέρωσή τους δεν είχαν καμία επίδραση στην κυβέρνηση ή στο άτομο που της ηγείται, αλλά αποδείχθηκαν ότι άλλαξαν τα δεδομένα στον Λευκό Οίκο.
Οι διαδηλώσεις, οι δηλώσεις και, πάνω απ’ όλα, οι συναντήσεις του με τις οικογένειες των ομήρων άγγιξαν ως εκ θαύματος την καρδιά του άκαρδου, ναρκισσιστή προέδρου και τον ώθησαν σε δράση. Ξαφνικά αποδείχθηκε ότι η σωστή αγωνιστική εκστρατεία ήταν αυτή που διεξάγονταν στο εξωτερικό.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με οικογένειες ομήρων και απελευθερωμένους ομήρους στον Λευκό Οίκο την Τετάρτη (8/10). Πίστωση: Φόρουμ Ομήρων και Αγνοούμενων Οικογενειών
Αυτό είναι ένα σημαντικό μάθημα για το μέλλον: Πριν κατηγορήσουμε όλους εκείνους τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται, αντιστέκονται, αγωνίζονται και εκφράζουν ανατρεπτικές απόψεις στο εξωτερικό, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο μόνος χώρος στον οποίο μπορεί ακόμη να επιτευχθεί πραγματική αλλαγή είναι ο διεθνής χώρος. Μόνο μέσα από αυτόν μπορούν να αναδυθούν σημάδια ελπίδας.
Δεν υπάρχει πλέον καμία πιθανότητα οι Ισραηλινοί να βγουν από την ηθική άβυσσο στην οποία έχουν γλιστρήσει, να ξυπνήσουν μια μέρα και να πουν, ας βάλουμε τέλος στο απαρτχάιντ, την κατοχή, την κακόβουλη κυριαρχία ενός άλλου λαού.
Όποιος επιθυμεί να καταπολεμήσει αυτά τα φαινόμενα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές του στο εξωτερικό. Εκεί, θα βρει όχι μόνο ένα πιο προσεκτικό αυτί αλλά και μια ευκαιρία για δράση. Μόλις η κοινή γνώμη οδηγήσει περισσότερες κυβερνήσεις να κινητοποιηθούν για να συμμετάσχουν σε αυτόν τον αγώνα, θα αναδυθεί η ελπίδα.
Ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για ξένη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του Ισραήλ είναι, φυσικά, ανοησία. Η μοίρα του παλαιστινιακού λαού δεν είναι εσωτερικό ζήτημα του Ισραήλ, ούτε είναι καθόλου ισραηλινό ζήτημα.
Μια γυναίκα συμμετέχει σε διαμαρτυρία αλληλεγγύης με τους Παλαιστίνιους στη Γάζα, στο Σαντιάγο της Χιλής, το Σάββατο (11/10). Πίστωση: Juan Gonzalez/Reuters
Ο κόσμος δεν έχει μόνο δικαίωμα να τον βοηθήσει, αλλά έχει και καθήκον να το κάνει, δεδομένου ότι οι Παλαιστίνιοι είναι ανυπεράσπιστοι απέναντι στην κατοχική μηχανή του Ισραήλ. Η διεθνοποίηση θα εισαγάγει νέες δυνάμεις στις εξισώσεις κατακτητή και κατεχόμενου, και είναι το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να τις ανατρέψει.
Αυτά δεν είναι απλές κουβέντες. Η «συμφωνία ομήρων», στην ασαφή περιγραφή της, περιλαμβάνει επίσης την εισαγωγή του ποδιού του κόσμου στην πόρτα της σύγκρουσης. Εάν συμβεί το απροσδόκητο και εφαρμοστούν οι επακόλουθες διατάξεις της συμφωνίας, ο κόσμος είναι μέσα.
Οι δηλώσεις προθέσεων είναι επίσης ενθαρρυντικές. Ο κόσμος θα εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας μέσω της παροχής βοήθειας, μέσω της ανοικοδόμησης, ακόμη και μέσω στρατιωτικών δυνάμεων που θα αντικαταστήσουν τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις.
Μέχρι σήμερα, μετά από κάθε περιοδική επίθεση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων στη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός αποσύρθηκε, αφήνοντας τον θύλακα στην τύχη του μέχρι να έρθει η χαρά της επόμενης εισβολής, πάντα πιο βάναυσης από την προηγούμενη. Τώρα, μια άλλη δύναμη έχει προγραμματιστεί να εισέλθει στο κενό που έχει απομείνει στη Γάζα. Ινσαλάχ.
Ας ελπίσουμε ότι η επιτυχία του πιλοτικού έργου στη Γάζα θα φέρει και ξένες δυνάμεις στη Δυτική Όχθη, για να επιβάλουν τον νόμο και την τάξη σε αυτή τη γη της απόλυτης ανομίας, αντικαθιστώντας παράλληλα τον ξένο στρατό – τον Ισραηλινό Στρατό – που ελέγχει τώρα αυτήν την περιοχή, Οποιοδήποτε άλλο βήμα θα σαμποταριστεί από το Ισραήλ και τους εποίκους.
Ισραηλινοί στρατιώτες κινούνται κοντά στα σύνορα Ισραήλ-Γάζας, όπως φαίνεται από το νότιο Ισραήλ, την Πέμπτη (9/10). Πίστωση: Ariel Schalit, AP
Φανταστείτε απλώς: Ευρωπαίοι και Αμερικανοί στρατιώτες να προστατεύουν τους βοσκούς στη Δυτική Όχθη από τη βία των εποίκων. Στρατιώτες των ειρηνευτικών δυνάμεων να εμποδίζουν τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις να απαγάγουν ανθρώπους από τα κρεβάτια τους στη μέση της νύχτας, όπως είναι πλέον σύνηθες. Στρατιώτες όλου του κόσμου να αποσυναρμολογούν εκατοντάδες οδοφράγματα σε όλη τη Δυτική Όχθη, βοηθώντας στην οικοδόμηση μιας δίκαιης πραγματικότητας.
Ακούγεται σαν παραίσθηση αυτό; Σίγουρα. Αλλά την παραμονή της απελευθέρωσης των Ισραηλινών ομήρων και των φυλακισμένων και απαχθέντων Παλαιστινίων, είναι απαραίτητο να έχουμε παραισθήσεις. Η χαρά για την απελευθέρωσή τους θα είναι μεγαλύτερη αν γνωρίζουμε ότι θα υπάρξει συνέχεια και ότι ο πιο τρομερός πόλεμος θα τελειώσει με κάτι περισσότερο από μια «συμφωνία ομήρων». Η μπάλα είναι στο γήπεδο του Τραμπ. Μπορεί να πάμε μακριά στα φτερά του μεγάλου εγωισμού του. Τουλάχιστον στα όνειρά μας.
Σχετικά άρθρα στη Haaretz:
- Γιατί η Δυτική Όχθη λείπει ύποπτα από το σχέδιο Τραμπ για την «ειρήνη στη Μέση Ανατολή»
- Καμία συμφωνία ούτε «περιφερειακή ειρήνη» ακόμα – αλλά ο Τραμπ έχει ήδη αποφασίσει ποιος θα διαμορφώσει τη Μέση Ανατολή
- «Ξέρετε πόσες γενιές θέλουν εκδίκηση;» Οι κάτοικοι της Γάζας για το μέλλον με ή χωρίς τη Χαμάς
