Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσίευση, περίπου 50.000 ζευγάρια στο Ηνωμένο Βασίλειο και ένα εκατομμύριο ζευγάρια σε όλο τον κόσμο υποβάλλονται σε θεραπείες υπογονιμότητας κάθε χρόνο. Πάνω από το 1/3 των ζευγαριών αυτών, λαμβάνουν τη διάγνωση της ιδιοπαθούς, ή ανεξήγητης υπογονιμότητας, το οποίο σημαίνει ότι οι ιατροί δεν μπορούν να βρουν τι φταίει μετά την ανάλυση του σπέρματος και την εξέταση της μήτρας και των σαλπίγγων.
Μια ερευνητική ομάδα από το Queen’s University βρήκε πως στο 80% των ζευγαριών που έχουν διαγνωστεί με ανεξήγητη, ή ιδιοπαθή υπογονιμότητα, υπάρχει στην πραγματικότητα ένα γνωστό αίτιο για τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν στην προσπάθεια τους να συλλάβουν. Πρόκειται για τα υψηλά επίπεδα καταστροφής του DNA των σπερματοζωαρίων. Η νέα αυτή μελέτη μπορεί να βοηθήσει τα ζευγάρια αυτά να κατανοήσουν καλύτερα τις εναλλακτικές που έχουν για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας και να προστατευτούν από τη σπατάλη χρήματος και χρόνου, καθώς και από την επικείμενη συναισθηματική εξάντληση.
Η πλειοψηφία των ζευγαριών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες σχετικά με την αναπαραγωγική τους υγεία, λαμβάνουν μια εξήγηση για αυτά. Οι αιτίες της υπογονιμότητας μπορεί να είναι η χαμηλή συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων, ή η χαμηλή τους κινητικότητα στον άνδρα, καθώς και η στένωση των σαλπίγγων, ή η ενδομητρίωση στη γυναίκα. Ο καθορισμός της αιτίας είναι αυτός που οδηγεί και στη λήψη της κατάλληλής θεραπείας.
Τι συμβαίνει όμως με το 1/3 των ζευγαριών όπου τίθεται η διάγνωση της ανεξήγητης γονιμότητας; Τα ζευγάρια αυτά συνήθως επενδύουν πολύ χρόνο και χρήμα σε θεραπείες, όπως είναι η ενδομήτρια σπερματέγχυση, οι οποίες έχουν στην περίπτωση τους αυξημένες πιθανότητες αποτυχίας.
Το εύρημα λοιπόν της παρούσας μελέτης είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο γιατί ανέδειξε την αιτία που ευθύνεται για την υπογονιμότητα του 80% των ζευγαριών αυτών, αλλά γιατί επίσης κατευθύνει τα ζευγάρια αυτά προς την κατάλληλη για αυτά θεραπευτική αντιμετώπιση αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες τεκνοποίησης.
Η μελέτη αποκαλύπτει επίσης ότι η πιθανότητα επιτυχίας μιας εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτάται από το ποσοστό του κατεστραμμένου DNA που περιέχεται στο σπέρμα ενός άνδρα. Ένα μικρό ποσοστό καταστροφής του DNA των σπερματοζωαρίων, μικρότερο από το 15% θεωρείται φυσιολογικό, εάν όμως ξεπεράσει το 25%, οι πιθανότητες τεκνοποίησης μειώνονται, ακόμα και εάν το ζευγάρι υποβάλλεται σε κάποια θεραπεία υπογονιμότητας.
Η ερευνητική ομάδα επίσης ανέπτυξε ένα ειδικό τεστ για την ανίχνευση της καταστροφής του γεννητικού υλικού, δίνοντας έτσι σε κάθε ζευγάρι τη δυνατότητα να λάβει συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την αίτια και τη σοβαρότητα της υπογονιμότητας. Παράλληλα, το τεστ αυτό μπορεί να προβλέψει την αποτελεσματικότητα των θεραπειών υπογονιμότητας και να κατευθύνει κάθε ζευγάρι προς τη θεραπεία με τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Το σίγουρο είναι πως η νέα αυτή μελέτη θα δώσει ελπίδα σε 1 εκατομμύριο ζευγάρια που αναζητούν την κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας τους.
Πηγή : medicalnewstoday
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Π. Δρέττας, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Δ/ντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
