Από μια διαβολική δημοσιογραφική τύχη, βρέθηκα στο Καστελόριζο την ημέρα που ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, ανακοίνωσε την προσφυγή της Ελλάδας στο Μηχανισμό Στήριξης.
Νωρίς το απόγευμα της ιστορικής ημέρας ,της 23ης Απριλίου του Σωτηρίου Έτους 2010, όταν η Εκκλησία μας εόρταζε τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, είπα να καταφύγω σε ένα ερημικό παραλιακό ταβερνάκι και ξαφνικά, σε απόσταση λίγων μέτρων, βλέπω το Γιώργο Παπανδρέου να σέρνει ένα φουσκωτό καγιάκ!
Φορούσε καταδυτική στολή. Είχε δέσει μαντήλι στο μέτωπο. Βοηθούμενος από δύο ασθμαίνοντες άνδρες της προσωπικής του φρουράς που – φαινόταν – ότι τους είχε ξεθεώσει, έβαζε μέσα υπνόσακο, ψηφιακούς χάρτες, αισθητήρες βυθομέτρου, πυξίδα, φανό ναυσιπλοΐας, βατραχοπέδιλα, κιάλια, μπαλόνια-σημαδούρες, ρυθμιστές αναπνοής, άγκυρα και δέστρες .
Μόλις με είδε, μου χαμογέλασε. Άφησε κατά μέρος τη δουλειά του και, με τη χαρακτηριστική του ευγένεια , μου έσφιξε το χέρι καλωσορίζοντάς με στο ακριτικό νησί.
Παραθέτω χωρίς σχόλια το διάλογο που είχαμε.
-Πρόεδρε, πως νοιώθεις που η Ελλάδα επί της Πρωθυπουργίας σου πηγαίνει σούμπιτη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;
Με τη χαρακτηριστική του γλυκύτητα απάντησε:
-Είναι δυνατόν να νοιώθω ευχαριστημένος με μια τέτοια εξέλιξη; Θυμάσαι ως πολιτικός συντάκτης το τι έχουμε σούρει, ως ΠΑΚ και ως παλαιό ΠΑΣΟΚ, σ’ αυτό το International Monetary Fund; Τι … «Ταμείο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού» το είχαμε πει, τι … «γκαουλάϊτερ του καπιταλισμού»…
-Τώρα όμως;
-Τι μπορούσα να κάνω; Δεν πήγα εγώ την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Ο Καραμανλής μας πήγε εκεί. Από που να δανεισθώ; Από το Βιετνάμ; Και κει αμερικάνοι έχουν διεισδύσει στην οικονομία!.. Ή από τον Κάστρο, που και αυτός άρχισε να ιδιωτικοποιεί τα… κομμωτήρια;
-Γιατί δεν πήρες μέτρα πιο νωρίς, αντί να περιμένεις τις αγορές;
– Θα είχα πρόβλημα με τον κόσμο που με ψήφισε…
– Πάντως , άλλα έλεγες προεκλογικά. Ότι …υπάρχουν λεφτά με τη σέσουλα… Αν και ήξερες από τον Προβόπουλο ότι το έλλειμμα είχε καβατζάρει το 12 %.
-Εκεί είμαι οφ. Το παραδέχομαι. Αλλά θέλω να καταλάβεις, ότι έπρεπε να αποδείξω πως μπορώ να γίνω Πρωθυπουργός, κόντρα σε όσους από τη Δεξιά, αλλά και μέσα από το ΠΑΣΟΚ, έλεγαν ότι είμαι …Γιωργάκης. Ναι, έταξα προεκλογικά πολλά σε πολλούς. Έκανα, δηλαδή, αυτό που έχουν κάνει όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας.
-Για την κυβέρνηση λένε ότι εσύ είσαι μπροστά ως Πρωθυπουργός, όμως οι υπουργοί σου είναι πολύ πίσω…
-Η αλήθεια είναι πως δεν είναι όλοι προπονημένοι όπως εγώ… Έψαχνα καιρό σε όλα τα γυμναστήρια να βρω ταλέντα. Μόνο δύο τρεις βρήκα από κει. Τους άλλους τους έψαξα από κολλέγια και ΜΙΤ, London School of Economics και διάφορα τέτοια. Ε, αναγκάστηκα να πάρω και μερικούς από τους απόφοιτους παρελθόντων ετών από την παλιά σχολή ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό υποχρεώθηκα να καταργήσω τη βάση του δέκα…
– Με τον Καραμανλή είχες καμιά επαφή όλο αυτό το διάστημα της κρίσης;
-Καμία… Το μόνο που έμαθα είναι ότι έχει αφήσει φρύδια και τα βάφει άσπρα για να μιμηθεί το θείο του. Δεν βγαίνει, λέει, από την ευρύτερη περιοχή της Ραφήνας, με τις ψαροταβέρνες, γιατί θέλει να είναι σαν αυτοεξόριστος, όπως ο θείος του στο Παρίσι.
-Είναι αλήθεια, Πρόεδρε, ότι δεν σου παρέδωσε αρχείο στο Μαξίμου;
-Αυτό είναι ψέμα. Θέλω να είμαι δίκαιος. Μου έδωσε ένα πλήρες αρχείο με Playstation.
-Τον Σαμαρά πως τον βλέπεις;
-Τον προορίζω για μελλοντικό… διάδοχό μου…
Ο ευγενέστατος και γλυκομίλητος Πρωθυπουργός μου ζήτησε χίλια συγγνώμη που έπρεπε να λήξει εδώ η κουβέντα μας. Με προσκάλεσε στο γυμναστήριο «να τα πούμε διεξοδικά». Και μου έδειξε το κανό εξηγώντας μου ότι έχει καθυστερήσει από το ναυτικό του πρόγραμμα…
– Αλήθεια, για πού το βαλες Πρόεδρε;
-Για πού αλλού; Για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!
-Καλή επιστροφή!
Μου έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο και…
-Λες;
kmardas@otenet.gr
