«Η Παναγία καίγεται, η Γαλλία κλαίει και δακρύζει η υφήλιος» είναι η φράση ενός απλού πολίτη που με αγωνία παρακολουθούσε από την πρώτη ώρα τον τιτάνιο αγώνα των πυροσβεστών. Είναι η φράση που συνοψίζει το χθεσινό ψυχόδραμα που έζησε το Παρίσι και που στην εποχή της παγκοσμιοποίησης βιώθηκε ζωντανά σε πολλά σημεία του πλανήτη.
Η φωτιά ξέσπασε στις 18.50 στην κορυφή του καμπαναριού με τις 7 καμπάνες που ονομάζεται «flèche». Επρόκειτο για μια πραγματική δαντέλα που υψωνόταν στον ουρανό στα 93 μέτρα και ήταν φτιαγμένη από 500 τόνους ξύλο και 150 τόνους μολύβι. Έπειτα από μία ώρα στις φλόγες, ακριβώς στις 19.58, το καμπαναριό κατέρρευσε μεταδίδοντας τη φωτιά στον ξύλινο σκελετό στον οποίο στηρίζεται η σκεπή. Ο σκελετός αυτός είναι δρύινος, χρονολογείται από το 1220 και φημολογείται ότι χρειάσθηκε ένα ολόκληρο δάσος για την κατασκευή του.
Μια άνιση μάχη
Θεωρήθηκε ότι ύστερα από περίπου 800 χρόνια τα ξύλα είχαν για τα καλά στεγνώσει και ήταν επομένως εύφλεκτα. Έτσι, μετά τη συντριβή του καμπαναριού πάνω στον σκελετό, η φωτιά διαδόθηκε με ταχύτητα στη στέγη.
Οι πρώτοι πυροσβέστες έφθασαν στην Παναγία μέσα στο τέταρτο, μετά το ξέσπασμα της φωτιάς. Ήταν αδύνατο όμως να σώσουν το καμπαναριό, γιατί οι στρόφιγγες με το υπό πίεση νερό δεν είχαν τη δυνατότητα να το φθάσουν. Η μάχη με τη φωτιά ήταν άνιση για τους περίπου 500 πυροσβέστες, οι οποίοι δεν είχαν πρακτικά πολλές δυνατότητες να πλησιάσουν την εστία.
Στις 22.00 η αγωνία είχε φθάσει στο αποκορύφωμα, με τον επικεφαλής των πυροσβεστών να αναγνωρίζει ότι τα επόμενα 90’ ήταν ιδιαίτερα κρίσιμα, διότι θα κρινόταν εάν θα κατέρρεαν ή όχι οι τοίχοι και δύο πύργοι της πρόσοψης.
Ο Λοράν Βιμπέρ, πρώην εκπρόσωπος του πυροσβεστικού σώματος των Παρισίων, υπογράμμισε και τις ζημιές που θα μπορούσε να υποστεί το κτήριο από τις πολύ μεγάλες ποσότητες νερού, με τις οποίες παγώνουν οι πλάκες μετά τον κλίβανο και συστελλόμενες προκαλούν ρωγμές στην υποδομή.
Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν canadair;
Το θέμα της αντιμετώπισης της φωτιάς από αέρος με «βομβαρδιστικά νερού» έθιξε πρώτος ο πρόεδρος Τραμπ και επανήλθε στα κοινωνικά δίκτυα με ερωτήματα των πολιτών που απορούσαν για το ότι δεν έγινε χρήση αεροπλάνων canadair.
Η υπηρεσία Αστικής Ασφάλειας ανέλαβε να απαντήσει με ανάρτησή της στο Twitter, εξηγώντας ότι «η από αέρος ρίψη νερού σε αυτόν τον τύπο του κτηρίου θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάρρευση ολόκληρης της υποδομής. Το βάρος του νερού και η ένταση της πτώσης σε χαμηλό ύψος θα μπορούσαν να κλονίσουν την υποδομή του ναού και να προκαλέσουν παράπλευρες ζημιές στα γύρω κτήρια».
Στις 23.30 και ενώ μέσα στη νύχτα η σιλουέτα του ναού με τους δύο πύργους στην πρόσοψη διαγραφόταν πάνω στις πορφυρόχρωμες φλόγες, με ανακούφιση ο αρχιεπίσκοπος Παρισίων έδωσε πρώτος την είδηση ότι «η Παναγία των Παρισίων σώθηκε». Παρότι τα δύο τρίτα της οροφής καταστράφηκαν, η πρόσοψη, οι δύο πύργοι και η βασική υποδομή διασώθηκαν.
Το αίσθημα ανακούφισης και αγαλλίασης πέρασε άμεσα στον κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος στην παράπλευρη γέφυρα. Ορισμένοι γονατιστοί έδειχναν να προσεύχονται, ενώ άλλοι έσπασαν αυθόρμητα τη σιωπή σιγοτραγουδώντας ύμνους προς την Παναγία.
Χαράματα σήμερα το πρωί, τα αποκαΐδια και οι στάχτες γύρω από το πρώην λαμπρό οικοδόμημα της Παναγίας των Παρισίων είναι οι κραυγαλέες αποδείξεις της χθεσινής τραγωδίας. Ξενύχτηδες, από τον πόνο, μια ομάδα πιστών παρέμειναν, ξεγελώντας το κρύο και την κούραση με ύμνους τραγούδια.
Πηγή: Deutsche Welle
