Με διαδικτυακή «διαδήλωση» χιλιάδες Παλαιστίνιοι α σηματοδότησαν την ημέρα που εκατοντάδες χιλιάδες ομοεθνείς τους εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους.
Το 1948, καθώς οι Παλαιστίνιοι αντιμετώπισαν αυτό που θα έμενε γνωστό ως «καταστροφή», οι αγρότες υπέστησαν καταστροφή, απώλεια, εξορία και θάνατο.
Η γεωργία ήταν κεντρική για την παλαιστινιακή κοινωνία πριν από τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ – και οι βρετανικές αποικιακές δυνάμεις το γνώριζαν.
Τουλάχιστον 750.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια της Nakba. Αυτοί και οι απόγονοί τους αριθμούν πλέον περισσότερα από 5,4 εκατομμύρια και ζουν διάσπαρτα σε όλη την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, την πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας και τις γύρω χώρες.
Πολλά από τα χωριά που εκκενώθηκαν βίαια καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε εθνικά πάρκα από το Ισραήλ. Δέντρα μεγαλώνουν πια στα ερείπια εγκαταλελειμμένων σπιτιών.
Ζώντας για δεκαετίες σε πολυσύχναστα στρατόπεδα προσφύγων στη Δυτική Όχθη, οι ηλικιωμένοι επιζώντες που μίλησαν στα Mέσα Eνημέρωσης για τη σταθερή τους επιθυμία να επιστρέψουν στα παλιά τους σπίτια. Μερικοί είπαν ότι βλέπουν ακόμη όνειρα τη νύχτα να εργάζονται στους αγρούς τους.
Η Azza, που ζει τώρα στο στρατόπεδο al-Amari κοντά στην πόλη Ramallah, θυμάται πώς το Tell al-Safi ήταν ένα αυτόνομο χωριό με πληθώρα καλλιεργειών – χωράφια σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, σουσάμι, ντομάτα και μπάμιες , ενώ τα δέντρα παρήγαγαν ελιές, μήλα, σύκα και αμύγδαλα.
«Στην άκρη του χωριού, υπήρχε ένα πηγάδι νερού και χρησιμοποιώντας ζώα, αντλούσαμε νερό από το πηγάδι σε δεξαμενές», θυμάται. «Δεν χρειαζόμασταν κάτι άλλο έξω από το χωριό».
Πηγή: middleeasteye.net/
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
