Πριν από μερικά χρόνια, υπήρχε μια διαφήμιση της Converse με τον Dwyane Wade.Τον έδειχνε να πέφτει, να τραυματίζεται, να αποτυγχάνει… αλλά πάντα να σηκώνεται ξανά και ξανά με αποφασιστικότητα. Το μήνυμα; “Fall 7 times. Standup 8” («Πέσε κάτω 7 φορές. Σήκω πάνω 8)». Την αγαπώ πολύ αυτή τη διαφήμιση, γιατί περιγράφει απόλυτα τη δύναμη ενός αισιόδοξου ανθρώπου.
Η αισιοδοξία δεν είναι απλώς μια ρομαντική ιδέα· είναι ο θεμέλιος λίθος της ανθεκτικότητας, της ικανότητας να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και να προχωράμε, ακόμα κι όταν όλα γύρω σου μοιάζουν να καταρρέουν. Οι αισιόδοξοι άνθρωποι δεν αγνοούν τις δυσκολίες – τις βλέπουν ξεκάθαρα. Αλλά αρνούνται να αφήσουν τις δυσκολίες να τους καθορίσουν.
Για τον αισιόδοξο, η αποτυχία δεν είναι ποτέ το τέλος. Είναι απλώς ένα κεφάλαιο της διαδρομής. Η αισιοδοξία είναι πίστη. Είναι επιμονή. Είναι η επιλογή να συνεχίσεις, ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Γιατί πολύ απλά, δεν γίνεται αλλιώς.
Η αισιοδοξία δεν είναι απλώς πίστη ότι όλα θα πάνε καλά· υπάρχει ένα βαθύτερο υπόστρωμα σε όλο αυτό, γιατί συνεχίζεις να επιμένεις ακόμα κι όταν όλα δείχνουν ότι τίποτα δεν θα πάει όπως θέλεις. Είναι μια επιλογή που απαιτεί πείσμα, θάρρος και συνειδητή προσπάθεια. Κι εγώ, όσες φορές κι αν με ρίξεις κάτω, τόσες θα σηκωθώ. Και το ίδιο μπορείς να κάνεις κι εσύ. Αυτή η νοοτροπία είναι ικανότητα. Δεν γεννιέσαι με αυτήν – τη χτίζεις.
Σκέψου κάτι που θέλεις πολύ: να τελειώσεις τις σπουδές σου, να ξεκινήσεις ένα project, να αλλάξεις δουλειά, να επανεκκινήσεις τη ζωή σου. Αν ξεκινήσεις με τη σκέψη «Δεν νομίζω να τα καταφέρω», ήδη έχεις περιορίσει τον εαυτό σου. Αν, όμως, ξεκινήσεις με την πεποίθηση «Θα το προσπαθήσω, και θα το παλέψω μέχρι τέλους», οι πιθανότητες αλλάζουν. Η αισιοδοξία λειτουργεί σαν καταλύτης που σε παρακινεί να προσπαθήσεις, ακόμα κι όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα.
Πολλοί άνθρωποι μένουν εγκλωβισμένοι σε εξωτερικές συνθήκες – το σύστημα, το κράτος, την κοινωνία – που όντως είναι πολύ αποτρεπτικές τις περισσότερες φορές! Όμως, παραβλέπουν τη δύναμη της δικής τους νοοτροπίας. Όταν αποφάσισα να ανοίξω το γραφείο μου, άκουσα πολλές φορές σχόλια όπως «είναι ακόμα στα σχέδιά σου;», γεμάτα αμφιβολία και αρνητικότητα. Κι όμως, ήξερα, πως το να μείνω αισιόδοξη ήταν μέρος της δουλειάς που είχα ήδη προ πολλού επιλέξει. Δεν ήταν εύκολο. Αλλά ήταν απαραίτητο.
Πώς κατάφερα να διατηρήσω αυτή τη νοοτροπία; Με την υπενθύμιση ότι είχα ήδη ξεπεράσει πολλά εμπόδια στο παρελθόν. Όταν βρίσκομαι αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις, επιτρέπω στη θετική φωνή μέσα μου να μου θυμίζει: «Έχεις ήδη καταφέρει τόσα. Μπορείς να τα καταφέρεις ξανά».
Η ζωή είναι γεμάτη λόγους για να ανησυχείς, αλλά εξίσου γεμάτη λόγους για να ελπίζεις. Η αισιοδοξία σε ωθεί να εστιάζεις στο δεύτερο. Όταν επιλέγεις την αισιοδοξία, το φως, δημιουργείς τη δυνατότητα να βλέπεις τα πράγματα με διαφορετικό φακό.
Σκέψου κάτι για το οποίο ανυπομονείς: μια συνάντηση με φίλους, ένα ταξίδι, ένα ρομαντικό ραντεβού που πλησιάζει. Όσο μικρό κι αν φαίνεται, αρκεί για να σου δώσει την ενέργεια να συνεχίσεις. Αν μπορώ να καταφέρω κάτι δύσκολο εγώ, τότε μπορείς κι εσύ. Η ερώτηση δεν είναι αν μπορείς. Η ερώτηση είναι: για ποιο πράγμα διατηρείς ζωντανό το πνεύμα της αισιοδοξίας σου;
Ιουλία Καζάνα-McCarthy
Δρ. Κοινωνιολογίας (UniversityofSurrey, UK)
MSc Psychology (c.) (Brunel University of London)
Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)
SolutionFocused Θεραπεύτρια (BRIEF)
