«Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα» σίγουρα δεν είναι μια υπερβολή. Το πλέον ισχυρό μήλο είναι πράγματι μια αποθήκη βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και πολλών άλλων πολύτιμων ουσιών. Στην πραγματικότητα, η κατανάλωση μήλου έχει συσχετισθεί με τον μειωμένο κίνδυνο για έναν αριθμό ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, ιδιαίτερα του καρκίνου του πνεύμονα, καθώς και διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις, το άσθμα και τον διαβήτη τύπου 2.
Τα μήλα είναι πλούσια σε βιταμίνη C και Ε, το περιεχόμενό τους ποικίλλει ανάλογα με τις 7.000 ποικιλίες που είναι γνωστές. Οι βιταμίνες C και Ε είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά, βοηθούν στην οικοδόμηση ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος και στην καταπολέμηση των χρόνιων παθήσεων καθώς επίσης επιβραδύνει τη γήρανση. Τα μήλα είναι επίσης μια εξαιρετική πηγή πηκτίνης, μιας ουσίας που βοηθά στην καταπολέμηση πολλών ασθενειών. Η υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη βοηθά στη μείωση της χοληστερίνης και ενεργεί σαν καθαρτικό με συνάθροιση των κοπράνων και τη διατήρηση της ισορροπίας του εντέρου. Η πηκτίνη βοηθά επίσης στο να δεσμεύονται τοξικά μέταλλα όπως ο υδράργυρος και ο μόλυβδος.
Τα μαγειρεμένα μήλα είναι γνωστό επίσης ότι ευθύνονται για την ανακούφιση της διάρροιας, της δυσεντερίας και της κολίτιδας. Ένα μεγάλο μήλο την ημέρα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης κατά 8-11 τοις εκατό. Η πηκτίνη στα μήλα προμηθεύει με γαλακτουρονικό οξύ το σώμα, η οποία μειώνει την ανάγκη του σώματος για ινσουλίνη και μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του διαβήτη.
Στην πραγματικότητα, τα μήλα και ο χυμός μήλου είναι πλούσια σε φυτοχημικά (χημικά συστατικά του φυτού), όπως, φλαβονοειδή και πολυφαινόλες. Πολυφαινόλες, όπως και οι τανίνες (ταννικό οξύ) είναι ισχυροί εχθροί των ιών και ιδιαίτερα του ιού του απλού έρπητα. Δύο πολυφαινόλες που βρίσκονται στα μήλα, η φλοριτζίνη και η phloretin xyloglucoside, μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί σε οποιαδήποτε άλλα φρούτα.
Όχι μόνο είναι εξαιρετικά πλούσια σε φαινόλες, έχουν επίσης την υψηλότερη συγκέντρωση σε “δωρεάν φαινόλες”, που κάνει τον οργανισμό να είναι περισσότερο διαθέσιμος για απορρόφηση ιχνοστοιχείων εντός της ροής του αίματος. Αρκετά εντυπωσιακή, είναι η αντιοξειδωτική ικανότητα από περίπου ένα μήλο που είναι ισοδύναμη με περίπου 1.500 mg βιταμίνης C ( αν και ένα μήλο έχει μόνο περίπου 5 mg βιταμίνες C ). Οι τανίνες έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που βοηθούν στην προστασία από ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης του καρκίνου. Μια πρόσφατη μελέτη ανέφερε ότι ο κίνδυνος καρκίνου του παχέος εντέρου μειώθηκε κατά περίπου 50 τοις εκατό σχετικά με την πρόσληψη περισσότερων από ένα μήλο την ημέρα.
Οι τανίνες είναι επίσης στυπτικές από τη φύση τους πράγμα το οποίο μπορεί να είναι ο λόγος για τον οποίο, το να μαγειρεύονται τα μήλα βοηθά στη διαχείριση της διάρροιας. Το μήλο με τις φλούδες περιέχει περισσότερες ενώσεις αντι-οξειδωτικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα πολυ-φαινόλες και βιταμίνη C. Μια φλούδα παρέχει οπουδήποτε 2-6 φορές (ανάλογα με την ποικιλία) επιπλέον φαινολικές ενώσεις από ότι το εσωτερικό του μήλου, και περίπου 2-3 φορές περισσότερο φλαβονοειδή. Έχει επίσης αναφερθεί ότι τα άτομα με την υψηλότερη κατανάλωση μήλων είχαν μικρότερο κίνδυνο θρομβωτικής εμβολής σε σύγκριση με αυτά με χαμηλότερη κατανάλωση. Είναι ενδιαφέρον ότι, η κατανάλωση μήλων είναι αντιστρόφως ανάλογα συνδεδεμένη με το άσθμα και έχει επίσης συσχετισθεί θετικά με την πνευμονική υγεία.
Εκτός από το ότι είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, έχουν επίσης ένα μεγάλο πλεονέκτημα για εκείνους που προσέχουν το βάρος τους και τους διαβητικούς. Με γλυκαιμικό δείκτη περίπου 50, τα μήλα αμβλύνουν την όρεξη, ενώ ταυτόχρονα είναι χαμηλά σε θερμίδες. Περιέχουν ένα υψηλό ποσοστό φρουκτόζης, ένα σάκχαρο που μεταβολίζεται αργά στο σώμα και βοηθούν στη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Τα μήλα είναι επίσης μια θαυμάσια ενίσχυση για την πέψη. Μηλικό και τρυγικό οξύ ρυθμίζουν την οξύτητα του στομάχου και βοηθούν στην πέψη των πρωτεϊνών και του λίπους.
