Αυθόρμητος ο ύπνος στο «Instagram» ή «θέατρο» και ξεπατικωτούρα;
*** Προ ημερών,
η γνωστή μοντέλα Δήμητρα Αλεξανδράκη εκοιμήθη
-ευτυχώς όχι όπως οι ιερείς και οι «άγιοι γέροντες»–
σε ζωντανή μετάδοση από τον λογαριασμό της στο «Instagram»·
δεν ήταν, μάλιστα, η πρώτη φορά που τής συνέβη,
καθώς η ίδια ακριβώς ακαταπολέμητη διαδικτυακή υπνηλία
την είχε καταβάλει ξανά προσφάτως.
Το θέμα διαθέτει ποικίλες προεκτάσεις,
καθώς το «θέαμα» με την «Κοιμωμένη των Χαλεπών Καιρών»
παρηκολούθησαν -όπως απεκάλυψε η ίδια- 28.000 followers της
(κάπως πεσμένα τα «νούμερα», καθώς την πρώτη φορά ήταν 38.000,
αλλά παραμένουν εντυπωσιακά).
Αρχικώς,
για να προσδώσουμε μία χιουμοριστική και (παρα)ποδοσφαιρική διάσταση στο ζήτημα,
θα διασκευάσω την αλήστου μνήμης φράση
τού διακεκριμένου «βουτηχτή» Αλέκου Αλεξανδρή,
ο οποίος σε συνέντευξή του ομολόγησε ότι έπαιρνε «πέναλτι-μαϊμούδες»
ρίχνοντας την ευθύνη στους διαιτητάς:
«Εντάξει, εγώ έπεσα για το πέναλτι. Εσύ, έπρεπε να το δώσεις;».
Στην περίπτωση τής Αλεξανδρ(άκ)η,
η εν’ λόγω ατάκα αποκτά την εξής βελτιωμένη μορφή..:
«Εντάξει, εγώ έπεσα για ύπνο. Εσύ, έπρεπε να με βλέπεις;».
*** Κι όμως,
αυτό το ιδιότυπο «μπανιστήρι» δεν είναι τόσο απλό στην ανάγνωσή του,
ούτε και τόσο ανούσιο όσο ορίζει η επιδερμική προσέγγισή του.
Ο Ύπνος είναι προσωπική υπόθεση για κάθε άνθρωπο·
διόλου τυχαία,
ο δίδυμος αδελφός τού Ύπνου -σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία- ήταν ο Θάνατος.
Ως εκ τούτου, όταν μοιράζεσαι αυτήν την κατάστασή σου με ένα άτομο,
προϋποτίθεται ότι μαζί του έχεις ανεπτυγμένη την Οικειότητα
(έως και τη Συντροφικότητα)·
διόλου τυχαία, επίσης,
που στην Ερωτική Καθομιλουμένη η Σεξουαλική Συνεύρεση εκφράζεται
με τη διακριτική διατύπωση «Κοιμηθήκαμε μαζί…».
Τα συγκεκριμένα στοιχεία, λοιπόν,
την Οικειότητα και τη Συντροφικότητα,
διεκδίκησαν -έστω και από σπόντα, έστω και σε φαντασιωσικό επίπεδο-
οι χιλιάδες άνθρωποι που καθόντουσαν κι έβλεπαν τη σέξι Δήμητρα
να έχει παραδοθεί στις αγκάλες τού Μορφέα.
*** Και πάμε τώρα στο καλλιτεχνικό κομμάτι τού πράγματος…
Δεν δύναμαι να ξέρω το γνωσιακό υπόβαθρο τής Δήμητρας Αλεξανδράκη,
αλλά θα απετελούσε ευχάριστη έκπληξη για εμένα
-παρ’ όλο που απεχθάνομαι τις αντιγραφές-
αν η «δίμετρη» μοντέλα έχει κοπιάρει τον Άντι Γουόρχολ.
Ο «Βασιλιάς τής Pop–Art» και μιντιακός προφήτης
-ο οποίος, μην ξεχνάμε ότι μάς έχει αφήσει ως παρακαταθήκη,
την υπό μορφή αποφθέγματος κοινωνική ηθογραφία
«Στο μέλλον όλοι οι άνθρωποι θα είναι διάσημοι για 15 λεπτά.»-
είχε εμπνευστεί και δημιουργήσει το 1963 μία ταινία 8 (!) ωρών,
η οποία έφερε τον τίτλο «Ύπνος» (αγγλιστί: «Sleep»)
και έδειχνε τον εραστή του, Τζον Τζιόρνο, απλώς να κοιμάται
(η συγκεκριμένη διάρκεια ουδόλως συμπτωματική ήταν,
καθώς ο 8ωρος ύπνος θεωρείται ιδανικός χρόνος για την ξεκούρασή μας).
Μάλιστα,
η αρχική επιθυμία τού Γουόρχολ
ήταν να έκανε αυτό το φιλμ απαθανατίζοντας τον ύπνο τής Μπριζίτ Μπαρντό,
αλλά εν’ τέλει ο σχεδιασμός του δεν κατέστη εφικτός
και έτσι εχρησιμοποίησε ως «μοντέλο Ύπνου» τον σεξουαλικό παρτενέρ του.
Ποιος ξέρει όμως…
Αν ο Άντι Γουόρχολ ζούσε σήμερα,
ίσως αντικαθιστούσε στις κινηματογραφικές ονειρώξεις του
την ξανθιά Μπριζίτ Μπαρντό
και έδινε τη θέση της στη μελαχρινή Δήμητρα Αλεξανδράκη.
Ποιος ξέρει…
Επιμύθιο (διπλής):
Είναι κάποιες γυναίκες,
που για να κοιμηθείς μαζί τους πρέπει να είσαι ξύπνιος.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
μ.Γ.
