Επιτέλους, η χώρα έχει πρωθυπουργό.
Γράφει ο Γιώργος Μιχάλακας
Είμαι Αριστερός.
Επίσης, να σημειώσω ότι από το 2015 και εντεύθεν ψηφίζω τον «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»
(δεν λέω ότι «Είμαι “ΣΥ.ΡΙΖ.Α.”»,
καθώς θεωρώ θλιβερό να συνδέει ένας άνθρωπος την ύπαρξή του με οποιοδήποτε κόμμα).
Είμαι Αριστερός και ψηφίζω «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.», λοιπόν.
Όμως, ως πολίτης και συνεπαγωγικώς ως δημοσιογράφος,
έχω μία αρχή που διέπει το αξιακό μου σύστημα και το λειτούργημα που εξασκώ:
«Δεν επιτρέπω στην αντικειμενικότητά μου
να μετατρέπεται σε πόρνη τής υποκειμενικότητάς του.».
Ως εκ τούτων,
οφείλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον Νίκο Δένδια
για την υπεύθυνη, πατριωτική και -κυρίως- δημοκρατική στάση που επέδειξε
προς το φασιστοειδές που φέρει το ονοματεπώνυμο «Κωνσταντίνος Μπογδάνος».
Πρωθυπουργέ Νίκο Δένδια, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
…
Επιτέλους, η χώρα έχει πρωθυπουργό·
μετά από δύο χρόνια ακυβερνησίας,
όπου ένας σκιώδης και περιφερόμενος «Mr.Bean» υποδύεται τον ηγέτη με παταγώδη αποτυχία
και διασύρει τον θεσμό που έχει κληθεί να προσωποποιήσει,
εμφανίζεται ο νυν υπουργός Εξωτερικών τής Ελλάδος και παραδίδει μαθήματα πυγμής.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία
ότι ο Νίκος Δένδιας έπραξε όπως θα έπραττε ένας πραγματικός αρχηγός
απέναντι στην εμφυλιοπολεμική και ακραιφνώς διχαστική ρητορική
που εδώ και καιρό ηκολουθούσε απροκάλυπτα ο νεοναζίζων Μπογδάνος.
Και ποιο είναι το «“υπ’ αριθμόν ένα” στοιχείο»
που οφείλει να διαθέτει ο (εκάστοτε) «Πραγματικός Αρχηγός»;
Μα ποιο άλλο; Τα Ακαριαία Αντανακλαστικά.
Ναι, όσο κι αν μιλάμε για την Πολιτική,
όσο κι αν μιλάμε, δηλαδή, για έναν χώρο που αποτελεί «Αποθέωση τής Διπλωματίας»,
η «Υπέρβαση των Εσκαμμένων» θα πρέπει να καταδικάζεται εν ριπή οφθαλμού
και όχι να υφίσταται επεξεργασία
υπό το κράτος τής λαϊκίστικης κατάρας που λέγεται «Πολιτικό Κόστος».
…
Πώς είχε αντιδράσει προσφάτως ο σκιώδης και περιφερόμενος «Mr.Bean»
όταν ο Μπογδάνος υπερέβη τα εσκαμμένα με ανεπανάληπτα ρατσιστικό τρόπο
και εδημοσιοποιούσε τα προσωπικά δεδομένα παιδιών;
Αντί να τον τιμωρήσει αμέσως με καρατόμηση,
τον είχε διατηρήσει στις τάξεις της «Ν.Δ.»
και απλώς τού απηύθυνε προειδοποίηση ότι επρόκειτο περί τής τελευταίας ευκαιρίας.
Ως εκ τούτων,
έχετε ψυχανεμιστεί ποιος είναι ο πρώτος που εξετέθη
από το αντικομουνιστικό παραλήρημα που ακούστηκε προχθές στη Βουλή;
Ναι, όσο κι αν φαντάζει αιρετικό,
ο πανούργος Μπογδάνος -εν πλήρη γνώσει- διέσυρε τον Μητσοτάκη
και ετέντωσε το σχοινί στα άκρα στήνοντας την εξής «Win–Win Situation»:
«Ή θα περάσουν αβρόχοις ποσίν και δίχως επιπτώσεις οι ακροδεξιές κορώνες μου
(οπότε, θα ισχυροποιήσω ξανά τη θέση μου στο κόμμα),
ή θα εκδιωχθώ και θα συστηθώ πια ως ο νέος ήρως τής Πατριωτικής Δεξιάς.».
…
Μιλάμε για εξαιρετικά ενδιαφέρον κομματικό μπάχαλο,
όπου θα καρπώνονταν κέρδη οι έχοντες αστραπιαία σκέψη και αντίδραση.
Σε ετούτην την κρίσιμη συγκυρία, λοιπόν,
ο Νίκος Δένδιας απεδείχθη το «γρήγορο πιστόλι»
και αυτομάτως απέκτησε ισχυρότατη παρακαταθήκη
για τις μελλοντικές εξελίξεις στη «Νέα Δημοκρατία».
Ούτε ψύλλος στον κόρφο τού Μητσοτάκη,
ο οποίος άξαφνα βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά·
από τη μία,
ο Μπογδάνος που ασέβησε επιδεικτικά προς την τελευταία ευκαιρία του,
από την άλλη,
ο Δένδιας που με τα ακαριαία αντανακλαστικά του και με την αρχηγική τοποθέτησή του
έσυρε τον -κληρονομικώ αδίκω- πρωθυπουργό μπροστά στο καυτό δίλημμα μονής απαντήσεως:
«Μπογδάνος ή Δένδιας;».
Ο κακομοίρης Μητσοτάκης δεν είχε παρά μόνον μία επιλογή,
καθώς τα δεδομένα δεν τού άφηναν το παραμικρό περιθώριο ελιγμών.
Ο Μπογδάνος έπρεπε να διαγραφεί από την «Κοινοβουλευτική Ομάδα»,
όσο κι αν η διαγραφή αποφασίστηκε και ανακοινώθηκε -επί τής ουσίας- από τον Δένδια.
…
Η διαμορφωθείσα κατάσταση αποτελεί βόμβα στα θεμέλια τού κυβερνώντος κόμματος·
μία βόμβα που είναι εκ των ων ουκ άνευ βέβαιο
ότι θα προκαλέσει τεράστια εσωκομματικά προβλήματα στη «Ν.Δ.»,
και μάλιστα, υπό μορφήν ντόμινο.
Τρανή απόδειξη ότι ήδη έχουν αρχίσει τα «όργανα»,
είναι η χθεσινή επίθεση που έκανε -μέσω τής Δημόσιας Τηλεόρασης-
ο διαχρονικά προσκολλώμενος και ξεχειλίζων σιελόρροια προς τον (εκάστοτε) αρχηγό,
ο σεσημασμένος «αρχηγολάτρης» και «προεδρολάτρης» Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης,
κατά τού Νίκου Δένδια.
Ο κάποτε υβριστής τού Σαμαρά που μετέπειτα έγλειφε τον Σαμαρά,
ο νυν μεμφόμενος τον Δένδια
που -υπό τις κατάλληλα διαμορφωμένες συνθήκες στην ηγεσία τής «Ν.Δ.»-
δεν θα διστάσει να γλείφει και τον Δένδια,
επέταξε τo ιδιαιτέρως εύγλωττο υπονοούμενο που προοιωνίζει τις εξελίξεις..:
«Εγώ δεν είμαι πρόεδρος τής “Νέας Δημοκρατίας”
(ώστε να υποδείξω στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο να ζητήσει “συγγνώμη”).
Και δεν μ’ αρέσει,
ούτ’ εγώ, ούτε κανένας άλλος, να υποδύεται τον πρόεδρο τής “Νέας Δημοκρατίας”.
Πρόεδρος τής “Νέας Δημοκρατίας” είναι ένας: ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Δεν έχουμ’ άλλον.».
Και να θες να είσαι επιφυλακτικός στις προσεγγίσεις και στις εκτιμήσεις σου
περί τού «Τι μέλλει γενέσθαι» εντός τής «Ν.Δ.»,
τέτοιες κραυγές δεν σού αφήνουν το παραμικρό περιθώριο για αμφιβολίες.
Εδώ πλέον, ακόμη και η φράση «Θα φαγωθούν μεταξύ τους…» καθίσταται ανεπίκαιρη,
διότι ΗΔΗ τρώγονται μεταξύ τους.
…
Όμως, η σωματική ακεραιότητα τού Νίκου Δένδια δεν κινδυνεύει από αυτό το «φάγωμα»,
αφού τα μοναδικά στηρίγματα
που έχει εντός τού κόμματος ο σκιώδης και περιφερόμενος «Mr.Bean»,
είναι τα έτερα ακροδεξιά απολειφάδια Γεωργιάδης, Πλεύρης
(και κάμποσοι ακόμη ομοϊδεάτες τους, που επιλέγουν να παραμένουν στη σκιά).
Είναι ηλίου φαεινότερον,
ότι ο Νίκος Δένδιας -εν απολύτω συνειδήσει- απεκήρυξε την «Ακροδεξιά»
και έθεσε τη «Νέα Δημοκρατία» σε υγιείς βάσεις
με την προχθεσινή ηγετική εμφάνιση-παρέμβασή του.
Είναι, επίσης, ηλίου φαεινότερον,
ότι δεν θα θελήσει μελλοντικώς να υπογράψει τον αυτο-εξευτελισμό του
και να γκρεμίσει το πολιτικό οικοδόμημα
που εξόχως πειστικά εθωράκισε με τον εξανδραποδισμό τού Μπογδάνου.
Φυσικά,
είναι αναπόφευκτο ότι θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα εναπομείναντα βαρίδια
σε αυτό το άνοιγμα που έκανε προς το Κέντρο και εν γένει προς την Κοινωνία,
όμως, ποιος ξέρει·
ίσως κατά το επόμενο διάστημα
τα «βαρίδια» να οδηγηθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην έξοδο.
Άλλωστε, ο φασίστας Μπογδάνος δεν εθυσίασε εαυτόν άνευ λόγου και αιτίας·
τουναντίον, τώρα που είναι απομονωμένος θα έχει τη δέουσα άνεση χρόνου,
προκειμένου να σκεφθεί πώς θα συνεχίσει να υπάρχει εντός τής Βουλής
και -ενδεχομένως- πώς θα δημιουργήσει το δικό του ακροδεξιό μόρφωμα,
ώστε να προσποριστεί στον υπέρτατο βαθμό τούς δυσαρεστημένους τής «Ν.Δ.»
και το ευμεγέθες μεσαιωνικό ακροατήριο
που βιώνει την ορφάνια μετά την πρόσφατη φυλάκιση των ναζιστών.
…
Την ίδια ώρα,
σε μια γωνιά ο σκιώδης και περιφερόμενος «Mr.Bean» συλλογάται με απόγνωση
πώς θα βρει τρόπους να περιορίσει τις διαρροές εντός και εκτός τού κόμματος,
αλλά και πώς θα επαναφέρει τον αποπεμφθέντα βουλευτή στο «μαντρί»
χωρίς να γίνουν αμφότεροι πανελληνίως ρεζίλι.
Εν ανάγκη, όμως, αν είναι να εξασφαλισθεί η παραμονή στην Εξουσία, δεκτό και το Ρεζιλίκι·
δεν θα ’ναι η πρώτη φορά, άλλωστε,
που ετούτη η -εθισμένη στην Ξευτίλα- τεταρτοκοσμική μπανανία
θα δεχθεί αδιαμαρτύρητα μία ακόμη κυβίστηση.
«Εθνικό Άθλημα» γαρ…
Επιμύθιο:
Ο Νίκος Δένδιας παρήγαγε προχθές -εν όσω κατετρόπωνε τον φασίστα Μπογδάνο-
μία συγκλονιστική σημειολογία που αποτελεί ορόσημο για το Ελληνικό Κοινοβούλιο
και θέτει τις βάσεις για πολιτική αποτελμάτωση τής πατρίδας μας.
Ήταν έξοχο το στιγμιότυπο, λοιπόν,
όπου ένας υπουργός τής Δεξιάς απαθανατίστηκε -έμπλεος οργής-
να εκτοξεύει μύδρους προς τη δεξιά πτέρυγα τής Βουλής.
«Αυτοκριτική» λέγεται.
Και ναι, είναι δύσκολη,
και ναι, συχνά είναι οδυνηρή,
αλλά συνάμα χτίζει σχέσεις εμπιστοσύνης.
…
Ο Νίκος Δένδιας (ο Νικόλαος-Γεώργιος, όπως είναι το πλήρες όνομά του),
σήμερα έχει γενέθλια.
Όπως αρμόζει στην Αστική Ευγένεια, να τού ευχηθώ «Χρόνια Πολλά»,
και δη μακροημέρευση στα νέα του καθήκοντα·
είναι σκληρό για μία ολόκληρη χώρα να ψάχνεται επί δύο χρόνια
και να αναρωτιέται εναγωνίως ποιος είναι ο πρωθυπουργός της,
αλλά έστω και καθυστερημένα επήλθε η λύτρωση στο βασανιστικό ερώτημα.
Τώρα πια, η «Νέα Δημοκρατία» έχει μετατραπεί σε ένα πολιτικό «Κολοσσαίο»,
όπου ακούγεται απ’ άκρου εις άκρον ο εκκωφαντικός κλαυθηρμός..:
«Ave, πρωθυπουργέ Νίκο Δένδια. Οι “Μητσοτάκηδες” σε χαιρετούν…».
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
