Της Βίκυς Κατράνα
Με επιτυχία έγινε η παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Γαλάζια Όνειρα στον Ορίζοντα, Azure Dreams on the Horizon» του ποιητή Βασίλη Μπακαγιά, στην Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Για το βιβλίο μίλησε η Βίκυ Κατράνα συγγραφέας, δημοσιογράφος πολιτισμού, ποιήματα απήγγειλαν ο Λευτέρης Μουφτόγλου ποιητής, μέλος του Δ.Σ. της Ε.Λ.Β.Ε. και ο Βαγγέλης Λαδόπουλος συγγραφέας, εκπαιδευτικός, μέλος της Ε.Λ.Β.Ε. H πρόεδρος Γεωργία-Γοργώ Αλεξίου χαιρέτησε την εκδήλωση, αναφερόμενη στις θεές της ελληνικής αρχαιότητος.
«Η ποιητική συλλογή αποτελεί ύμνο στη λατρεία του Αιώνιου Θηλυκού, της αιθέριας Θεάς που κατοικεί στις πιο όμορφες και μαγευτικές δημιουργίες της Φύσης και του Υπερβατικού: Αφροδίτη, Ίσις, Αστάρτη, Εκάτη, Λίλιθ, Κάλι και άλλες.
Η ματιά μου επικεντρώνεται στην αγάπη για την ομορφιά των γυναικών από κάθε μεριά της γης.» ανέφερε ο ποιητής.
Η ποιητική συλλογή «Γαλάζια Όνειρα στον Ορίζοντα» είναι ένας ύμνος του ποιητή στη σαγήνη της Μεγάλης Θεάς, στη διαχρονική πολυμορφία και γοητεία της γυναίκας, όπως αναδύεται από τα βάθη των αιώνων έως σήμερα.
Η γυναίκα ως ψυχολογικό σύμβολο ή αρχέτυπο αντανακλά σαν καθρέπτης την ενδοχώρα του ανθρώπου αλλά εκφράζει και όψεις της πανανθρώπινης εμπειρίας.
Άλλωστε η γυναίκα μας προσφέρει το θαύμα της γέννησης και της μεταμόρφωσης.
Η Μυθολογία της Θεάς είναι η αποτύπωση των προτύπων της θηλυκότητας.
Ο ποιητής μας, συναντά στο έργο του, την ανεξάντλητη αυτή Θεά….
Η γυναίκα είναι η τέλεια Μούσα καθώς η ίδια της η ύπαρξη της αποτελεί έμπνευση για τον ποιητή μας, που ακολουθώντας το χάρισμα της Μούσας ενσαρκώνει το όνειρο του σ’ αυτό το βιβλίο κάνοντας το μη πραγματικό να φαίνεται πραγματικό.
Παραθέτω ένα απάνθισμα αποσπασμάτων από ποιήματα για την γυναίκα:
«που η καρδιά της είναι φτιαγμένη από το πιο καθαρό
χρυσό, σφυρηλατημένο στο πιο εύστοργο
καμίνι του Ουρανού,
που λάμπει με την λαμπρότητα των
πρωινών ακτίνων του Ήλιου που ανατέλλει
ένα ψυχρό και παγερό πρωί»
«την είδα καθώς περπατούσε ευκίνητα
σαν λέαινα που παραμονεύει
το θύμα της κάτω από τον έναστρο νυχτερινό ουρανό,
νέα και βασιλική στους τρόπους»
«που εξημερώνει τα άγρια θηρία
των πεδιάδων με την χρυσή καρδιά της,
και που αγάπησε τους φεγγαρόφωτους κήπους των
πιο μύχιων επιθυμιών της Ανθρωπότητας,
μια φλόγα που καίει τόσο λαμπερά
στις πιο σκοτεινές γωνίες των ψυχών
που ναυάγησαν στις άγριες θάλασσες»
«Ας είναι,
έχω περιπλανηθεί σ’ αυτή τη Γη
για πολλούς αιώνες
ψάχνοντας την Αγαπημένη μου,
ψάχνοντας εδώ και εκεί
για τους γλυκούς και στοργικούς της τρόπους,
και για τα φιλιά Της
που είναι σαν μια κυψέλη
που στάζει μέλι
στα ξεραμένα χείλη μου.
Εκεί πέρα στον ορίζοντα,
είδα μια οπτασία του κάλλους Της
καλυμμένη με σύννεφα
μαβιών και ασημένιων αποχρώσεων,
με σποραδικές αστραπές
που χαρίζουν στον ουρανό μια απόκοσμη αίσθηση,
ωσάν να ήταν μια κάμαρα του Παραδείσου.»
Η γραφή του είναι πυκνή, περιεκτική εικόνων και νοημάτων, μια καταιγίδα συναισθημάτων, ποίηση των αντιθέσεων και της ουσίας.
Χρησιμοποιεί στη χρωματική του παλέτα ένα ευρύ φάσμα των αποχρώσεων του φανταστικού, περιέχει μοτίβα εικονοποιημένων αντιθέσεων, με πολλούς συμβολισμούς και αλληγορίες. Δεινός εικονοπλάστης μυστηριωδών και φωτεινών κόσμων.
Τις περισσότερες φορές οι κόσμοι του είναι σύμπαντα διαχρονικά, και η εμπειρία του είναι κοινή και αναγνωρίσιμη απ’ όλους.
Το έργο του ποιητή μας, φέρει επιρροές από τον Ουίλιαμ Μπάροουζ γιατί είναι ευρηματικός, τολμηρός, θα έλεγα ότι περιδιαβαίνει σε κόσμους νέους, αλλά φέρει επιρροές από τον Ρομαντισμό στον οποίο υπάρχει η ιδέα της πανανθρώπινης ποίησης, ένα ιδεώδες τέχνης και φιλοσοφίας, το φανταστικό, τα ιδεατά οράματα, παραδίδει την χαρά της ανακάλυψης του εσωτερικού εαυτού μέσω των μυστήριων υπερφυσικών δυνάμεων της φύσης, και του εκστατικού έρωτα. Επίσης εισάγει μια έννοια του απείρου στο χώρο και το χρόνο.
Περιγράφει αυτό που θέλει να πει με τρόπο τολμηρό, διατηρεί όμως την αισθητική, την κομψότητα και καλλιέπεια της ποίησής του.
«Στις πιο βαθιές πτυχές της ψυχής σου,
ανακάλυψα την κρυφή επιθυμία της Αγάπης
που περιμένει να με φέρεις πίσω
σε αυτές τις ανέμελες μέρες
όταν αγαπήσαμε ο ένας τον άλλο
στα θολά βάθη μυστηριωδών παθών
που έχουμε εδώ και καιρό λησμονήσει και οι δυο μας,
για πάντα προσπαθώντας να μας φέρει κοντά
για μια τελευταία σύναξη,
να ξεφαντώσω σε κύματα άσβεστου πάθους,
παρασύροντάς μας να μοιραστούμε
γλυκούς παιάνες έκστασης,
καθώς κρατούμε ο ένας τον άλλο σφιχτά μέσα στη νύχτα,
μην αφήνοντας ούτε για ένα δευτερόλεπτο,
οι ίδιες οι ψυχές μας διαπλεκόμενες,
κάνοντας μας να σφαδάζουμε
σαν άλικα ερπετά πιασμένα
στους αμείωτους σπασμούς μιας ηδονής,
κατασπαράζοντας το ένα το άλλο ώσπου να μην μείνει τίποτα,
κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε για
την ομορφιά του κόσμου,
καθώς βυθίζομαι ξανά στην τρυφερή
αγκαλιά σου,
τώρα και για πάντα, ως το τέλος των ημερών μας
σε αυτή τη Γη,
αγαπώντας σε τώρα και για πάντα,
και κρατώντας την αγάπη σου σαν κειμήλιο,
κοντά στην καρδιά και την
ψυχή μου,
Δόξα στα Αρχαία Όνειρα!»
Τελειώνοντας, η γυναίκα μέσα από τις πολλαπλές μεταμορφώσεις, ψυχικές και εμφανισιακές δίνει στον εαυτό της την ευκαιρία να αναγεννηθεί σαν ένα φωτεινό ον του ήλιου ή ένα σκοτεινό ον του σεληνόφωτος.
Από την παρουσίαση του βιβλίου: Βίκυ Κατράνα, Βασίλης Μπακαγιάς
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πολλά μέλη και φίλοι της ένωσης.
Τους ευχαριστώ θερμά για την παρουσία και συμμετοχή τους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο των εκδόσεων «Αφοί Κυριακίδη», σε μετάφραση της Βικτωρίας Καπασακαλίδου, σχεδιασμό εξώφυλλου του Βασίλη Τσομπανόπουλου.
Ο εκδότης Τάσος Κυριακίδης που παραβρέθηκε στην εκδήλωση δήλωσε:
«Δώσαμε χώρο, χρόνο και ευαισθησία στην έκδοση αυτή, ανοίγοντας έτσι ένα καινούργιο δρόμο, παρόλο που δραστηριοποιούμαστε κυρίως στο χώρο των επιστημονικών εκδόσεων.»
Δείτε το βίντεο: A day with a poet
