Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η ταλαντούχα ηθοποιός Σοφία Μανωλάκου συμμετέχει φέτος το καλοκαίρι στην παράσταση «Εκείνος και Εκείνος» του Κώστα Μουρσελά, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ρήγα, η οποία περιοδεύει με επιτυχία σε όλη την Ελλάδα.
«Πριν καν ξεκινήσουμε τις πρόβες, είχα ένα πολύ όμορφο προαίσθημα που βγήκε αληθινό. Τόσο στις πρόβες, όσο και τώρα στις παραστάσεις, το κλίμα είναι εξαιρετικό και νιώθω ευγνώμων που είμαι και εγώ μέρος αυτής της παράστασης», αναφέρει η γνωστή ηθοποιός στη Ζούγκλα και συμπληρώνει: «Ίσως πρέπει να πατήσουμε ένα pause στο τρέξιμο της καθημερινότητας…. δε λέω να είμαστε σωστοί απέναντι στις υποχρεώσεις μας, αλλά χωρίς να θυσιάσουμε την ψυχική μας υγεία…. μας λείπει ο εσωτερικός διάλογος με τον εαυτό μας….μας λείπει να ακούσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες…. μας λείπει να κοιτάξουμε τον ουρανό και να πάρουμε μία ανάσα».
Ακόμη η Σοφία Μανωλάκου αποκαλύπτει τα μελλοντικά της σχέδια και εξηγεί τι είναι αυτό που λείπει από την εποχή μας.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας στην παράσταση «Εκείνος και Εκείνος». Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί σε αυτόν;
Στην παράσταση υποδύομαι την Ελένη…. μία γυναίκα που συναντούν στο δρόμο οι δύο πρωταγωνιστές. Πρόκειται για μία γυναίκα χαμηλών τόνων που περιμένει και εκείνη στη στάση το λεωφορείο. Αυτό που με συγκινεί είναι ότι συνδέεται ουσιαστικά με τον Λουκά… αλλά δεν μπορώ να αποκαλύψω το είδος της σχέσης που υπάρχει μεταξύ τους…. όταν το δείτε θα το καταλάβετε.
Ποια η εμπειρία σας από την περίοδο των προβών καθώς και από τη συνεργασία σας με τον Αλέξανδρο Ρήγα και τους Γιώργο Κωνσταντίνου, Λεωνίδα Κακούρη, Δημήτρη Σταρόβα.
Πριν καν ξεκινήσουμε τις πρόβες, είχα ένα πολύ όμορφο προαίσθημα που βγήκε αληθινό. Τόσο στις πρόβες, όσο και τώρα στις παραστάσεις, το κλίμα είναι εξαιρετικό και νιώθω ευγνώμων που είμαι και εγώ μέρος αυτής της παράστασης.
Έχετε κοινά στοιχεία με την ηρωίδα που υποδύεστε;
Η αλήθεια είναι πως με την Ελένη δεν έχουμε πολλά κοινά στοιχεία…. παρόλα αυτά ίσως ο ρομαντισμός να είναι ένα στοιχείο που μας ενώνει….
Υπάρχει κάποια φράση του έργου ή του ρόλου σας που σας συγκινεί ιδιαίτερα;
Κάποια στιγμή ο Λουκάς με τον Σόλωνα πρέπει να χωριστούν και τότε ο Λουκάς φωνάζει «ή και οι δύο ή κανένας…..». Eπίσης η τελευταία σκηνή της παράστασης… όταν την παρακολουθήσετε θα καταλάβετε γιατί.
Οι κεντρικοί ήρωες, οι οποίοι εμφανίστηκαν το 1972 για πρώτη φορά στην μικρή οθόνη, είναι δύο απλοί άνθρωποι, που σατιρίζουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και προσπαθούν με σχόλια, απόψεις, συζητήσεις να κατανοήσουν τον παραλογισμό και τον προβληματισμό της σημερινής κοινωνίας. Θεωρείτε ότι είναι επίκαιροι σήμερα, 53 χρόνια μετά;
Δυστυχώς το έργο παραμένει ακόμα επίκαιρο… μέσα στον αγώνα δρόμου να προλάβουμε τη ζωή, χάνουμε το νόημά της…. αυτοί οι δύο τύποι λοιπόν, ο Σόλωνας και ο Λουκάς, μας υπενθυμίζουν ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής.
Τι νομίζετε ότι είναι αυτό που λείπει σήμερα απ’ την εποχή μας;
Ίσως πρέπει να πατήσουμε ένα pause στο τρέξιμο της καθημερινότητας…. δε λέω να είμαστε σωστοί απέναντι στις υποχρεώσεις μας, αλλά χωρίς να θυσιάσουμε την ψυχική μας υγεία…. μας λείπει ο εσωτερικός διάλογος με τον εαυτό μας…. μας λείπει να ακούσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες…. μας λείπει να κοιτάξουμε τον ουρανό και να πάρουμε μία ανάσα…. να γευτούμε ήρεμοι μία φέτα καρπούζι κάτω από μία κληματαριά…
Ποιος ρόλος σας μέχρι τώρα ήταν η πιο σημαντική στιγμή για σας;
Πάντα θεωρώ ποιο σημαντικό τον τελευταίο ρόλο που υποδύομαι γιατί εμπεριέχει την εμπειρία όλων των προηγούμενων ρόλων.
Tι ονειρεύεστε τόσο για την καλλιτεχνική σας διαδρομή όσο και για την προσωπική σας ζωή;
Τα όνειρά μου επιτρέψτε μου να τα κρατήσω για εμένα…. σίγουρα πάντως τα φαντάζομαι δημιουργικά.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;
Σίγουρα αισιόδοξη σε υπερβολικό βαθμό…. με αποτέλεσμα να μη βγαίνει σε καλό πάντα.
Από που αντλείτε για να είστε καλά στην καθημερινότητά σας;
Αντλώ δύναμη από τους κοντινούς μου ανθρώπους….
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Τον χειμώνα θα συνεχίσουμε την παράσταση στο θέατρο Αργώ.
