Νέα φάρμακα βελτιώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, με μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα αφού μπορούν πλέον να απαλλαγούν από την ανάγκη των τακτικών μεταγγίσεων.
Τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα αποτελούν μια ομάδα αιματολογικών νοσημάτων, που εμφανίζονται περισσότερο σε ηλικιωμένα άτομα και που χαρακτηρίζονται από αναιμία, λοιμώξεις και αιμορραγίες. Ένα σημαντικό ποσοστό από τους ασθενείς καταλήγει σε οξεία λευχαιμία.
Είναι εξαιρετικά σοβαρά νοσήματα, για τα οποία μέχρι σήμερα οι θεραπευτικές παρεμβάσεις ήταν ελάχιστες και περιορίζονταν στη λεγόμενη «υποστηρικτική αγωγή», δηλαδή μεταγγίσεις ερυθρών και αιμοπεταλίων και χορήγηση αντιβιοτικών για τις λοιμώξεις.
Αυτή η κατάσταση άλλαξε τα τελευταία χρόνια, καθώς νέα αποτελεσματικά φάρμακα έχουν προστεθεί στη θεραπευτική φαρέτρα του ιατρού.
Τέτοια φάρμακα είναι η λεναλιδομίδη, η αζασυτιδίνη, οι παράγοντες διέγερσης των αιμοπεταλίων και οι από το στόμα χηλικοί παράγοντες, που προστατεύουν από την άθροιση σιδήρου στον οργανισμό. Με τα φάρμακα αυτά έχει επιτευχθεί σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών, οι οποίοι μπορούν πλέον να απαλλαγούν από την ανάγκη των τακτικών μεταγγίσεων, ενώ παρατηρούνται και υφέσεις της νόσου για αρκετούς μήνες ή και χρόνια.
Αυτές όλες τις εξελίξεις και την πρόοδο στην παθογένεια, τη διάγνωση και τη θεραπεία των μυελοδυσπλαστικών συνδρόμων είχαν την ευκαιρία να ακούσουν όλοι οι επιστήμονες που συμμετείχαν στις εργασίες του 10ου Παγκοσμίου Συνεδρίου για τα Μυελοδυσπλαστικά Σύνδρομα.
