Με τον πλέον κυνικό τρόπο και σε σημείο να αναρωτιέται κάποιος εάν πρόκειται για πρωταπριλιάτικη φάρσα, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δηλώνει ωμά ότι δεν έχει καμία υποχρέωση έναντι της Ελλάδας για την εκατόμβη νεκρών κατά τις σφαγές αμάχων και τις καταστροφές που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα στην Ελλάδα την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Δεν υπάρχει πλέον ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων για την Γερμανία», ξεκαθαρίζει το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών με αποκλειστική δήλωση προς την ανταποκρίτρια του «ΑΠΕ».
Σύμφωνα με την επίσημη θέση της γερμανικής κυβέρνησης, η Γερμανία «αναγνωρίζει την ευθύνη της για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και λυπάται βαθύτατα για την οδύνη των θυμάτων», ωστόσο, όπως επισημαίνεται, η Γερμανία έχει καταβάλει ήδη αποζημιώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946, ενώ στήριξε έμπρακτα και την ανοικοδόμηση της Ελλάδας.
Η ίδια δήλωση αναφέρει ότι για τη Γερμανία «το ζήτημα των αποζημιώσεων δεν αποτελεί πλέον θέμα, 65 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνη συνεργασίας με την Ελλάδα, τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ».
Παρατίθεται το ακριβές κείμενο (σε μετάφραση από την Γερμανική) της δήλωσης του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας προς το «ΑΜΠΕ»:
«Η Γερμανία αναγνωρίζει την ευθύνη της για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και λυπάται βαθύτατα για την οδύνη των θυμάτων. Αυτό ισχύει και για την γερμανική κατοχή της Ελλάδας.
Η Γερμανία κατέβαλε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946 για την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων των Παρισίων, αποζημιώσεις και για την Ελλάδα και στήριξε την χώρα έμπρακτα στην ανοικοδόμησή της.
Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα».
«Νομικώς έωλη η δήλωση»
Διπλωματικοί κύκλοι σχολιάζοντας τη δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας επισημαίνουν ότι δεν διακρίνουν ουδεμία νομική τεκμηρίωση των όσων αναφέρει και την χαρακτηρίζουν ως «νομικώς έωλη» με καθαρώς πολιτικό χαρακτήρα.
Η παρωδία…
Ουδείς στον ελληνικό κρατικό μηχανισμό ασχολήθηκε, τουλάχιστον κατά την τελευταία 20ετία, με το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, ώστε να προσδιοριστεί τουλάχιστον το μέγεθος των απαιτήσεων της Αθήνας. Αυτό προκύπτει από τη χθεσινή νέα συνεδρίαση κοινοβουλευτικών επιτροπών, στην οποία προσήλθαν και μίλησαν επί του ζητήματος οι υπουργοί Εξωτερικών κ. Στ. Δήμας, Δικαιοσύνης κ. Μιλτ. Παπαϊωάννου και Οικονομικών κ. Φίλιππος Σαχινίδης. «Κάποτε, σε μια διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, υπήρχε ένα τμήμα εγγράφων για τις πολεμικές αποζημιώσεις», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Σαχινίδης, σημειώνοντας ότι δεν έχει έως τώρα σαφή εικόνα για το εύρος του όποιου αρχείου υπάρχει σχετικά στις ελληνικές υπηρεσίες. Για να προσθέσει ότι ουδείς ασχολήθηκε ουσιαστικά κατά την τελευταία 20ετία.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, κύριος Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ξεκαθάρισε ότι «για εμάς το θέμα είναι ανοιχτό. Δεν υπάρχει θέμα παραγραφής». Τόνισε επίσης ότι «το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει φάκελο, δεν έχει υπηρεσία, δεν έχει ασχοληθεί παρά μόνο όταν είχε δικαστική εμπλοκή» και πρόσθεσε πως «από τη στιγμή που πας σε διαπραγμάτευση, πρέπει να είσαι έτοιμος για τα επόμενα βήματα αν αποτύχει η διαπραγμάτευση. Να είναι έτοιμη η κυβέρνηση να θέσει το θέμα σε δικαστήρια σε διαφορετική βάση».
Όπως φαίνεται η ανακίνηση του θέματος σε υψηλό πολιτικό επίπεδο θορύβησε το Βερολίνο, το οποίο έσπευσε να κάνει την παραπάνω δήλωση, προφανώς ανησυχώντας για την έκταση που μπορεί να λάβει το ζήτημα.
Η απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης
Υπενθυμίζεται ότι σάλος προκλήθηκε από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο ουσιαστικά αναγνώρισε το δικαίωμα της Γερμανίας να μην δικάζεται ως κράτος από δικαστήρια άλλων χωρών κια να μην εφαρμόζει τις αποφάσεις τους για το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων.
Το Δικαστήριο τάχθηκε κατά των αποφάσεων ιταλικών δικαστηρίων σχετικά με τη διεκδίκηση αποζημιώσεων για το Δίστομο, με ψήφους 12-3, 14-1, 14-1 και 14-1 τάχθηκε κατά των αποφάσεων των ιταλικών δικαστηρίων.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης τα ιταλικά δικαστήρια παραβίασαν το δικαίωμα ετεροδικίας της Γερμανίας, εγκρίνοντας κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου για να αποζημιώσουν τις οικογένειες των θυμάτων του ναζισμού στην Ιταλία, αλλά και του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που επικυρώθηκε από τον Άρειο Πάγο και επιδίκασε 28 εκατομμύρια ευρώ στα θύματα του Διστόμου.
