Στη χώρα μας, ένας σημαντικός αριθμός μαιευτήρων θεωρεί ότι, αν μια γυναίκα έχει σχετικά μεγάλη μυωπία ή άλλο οφθαλμολογικό πρόβλημα, είναι καλύτερα να γεννήσει με καισαρική τομή. Η λογική μιας τέτοιας απόφασης στηρίζεται στην άποψη ότι η εξώθηση που απαιτείται κατά το τελικό στάδιο του φυσιολογικού τοκετού αυξάνει τις πιέσεις στα μάτια, με κίνδυνο τη δημιουργία κάποιας σοβαρής επιπλοκής, στην περίπτωση που υπάρχει γνωστό οφθαλμολογικό πρόβλημα.
Εκτός από την Ελλάδα, υπάρχουν και άλλες χώρες στην Ανατολική Ευρώπη, στις οποίες οι μαιευτήρες συμμερίζονται την προαναφερθείσα άποψη. Σε πρόσφατες δημοσιευμένες έρευνες, αρκετοί γιατροί στη Ρωσία και την Πολωνία προγραμματίζουν καισαρική τομή για οφθαλμολογικούς λόγους. Αρκετοί μαιευτήρες επηρεάζονται ουσιαστικά από σχετική απόφαση οφθαλμίατρου ότι μια έγκυος με μυωπία πρέπει να γεννήσει με καισαρική τομή.
Βέβαια, η ιατρική βιβλιογραφία -προερχόμενη κυρίως από τη Γερμανία- υποδεικνύει ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή ένδειξη ότι ο φυσιολογικός τοκετός επιδεινώνει προϋπάρχουσα οφθαλμολογική πάθηση. Με βάση αυτήν τη διαπίστωση, όχι μόνο η μυωπία αλλά και πολύ σοβαρότερες παθήσεις του οφθαλμού, όπως το γλαύκωμα ή η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, δεν αποτελούν καλούς λόγους για καισαρική τομή.
Σε τελική ανάλυση, κάθε μαιευτήρας καλείται να εξατομικεύει την επικινδυνότητα του περιστατικού που αναλαμβάνει και να σχεδιάζει τον ασφαλέστερο τρόπο διεκπεραίωσης του τοκετού. Φαίνεται ότι η μυωπία και συναφή οφθαλμολογικά προβλήματα δεν αποτελούν πια ικανές ενδείξεις για αποφυγή του φυσιολογικού τοκετού.
Το κείμενο επιμελήθηκε ο δρ ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ MD (London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Χειρ. Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου,
