Τριάντα χιλιάδες Ελληνόπουλα και εβδομήντα χιλιάδες ενήλικες πάσχουν από επιληψία, τη δεύτερη σε συχνότητα νευρολογική διαταραχή, ύστερα από τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Πρόκειται για τη συνεχή τάση ορισμένων ανθρώπων να εκδηλώνουν σπασμούς και η διαταραχή αυτή μπορεί να εμφανιστεί στη γέννηση ή αργότερα στη ζωή. Στα παιδιά ενδέχεται να οφείλεται σε προβλήματα υγείας, που είχε η μητέρα τους κατά τη διάρκεια της κύησης ή σε επιπλοκές, που υπήρξαν κατά τον τοκετό.
Η επιληψία μπορεί επίσης να εκδηλωθεί ύστερα από τραυματισμούς στο κεφάλι ή να οφείλεται σε ορισμένες δηλητηριώδεις ουσίες, σε εγκεφαλικές φλεγμονές ή σπανιότερα, σε όγκο στον εγκέφαλο ή σε εγκεφαλικό επεισόδιο.
Σε ολόκληρο τον κόσμο η συχνότητα της επιληψίας φτάνει τα 50 εκατομμύρια, ενώ οι ειδικοί υπολογίζουν ότι ένας περίπου στους 100 ανθρώπους παγκοσμίως πάσχει από κάποια μορφή επιληψίας.
Στην Ελλάδα κάθε χρόνο παρουσιάζονται 3.000-5.000 νέα περιστατικά και από αυτά τα 1.500 είναι περιπτώσεις με μερική επιληψία.
Στο 23ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ελλήνων Νευρολόγων, που θα πραγματοποιηθεί από 14-17 Μαΐου 2009 στη Θεσσαλονίκη θα υπάρχει επίσημη ενημέρωση για τις νεότερες εξελίξεις, που αφορούν στη διαγνωστική προσέγγιση και στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου, καθώς επίσης και η ευαισθητοποίηση τόσο του κοινού, όσο και των αρμοδίων κρατικών φορέων προς όφελος των ασθενών και την υποστήριξη των οικογενειών τους.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας κ. Κωνσταντίνος Σιτζόγλου, αναφερόμενος στα νευρολογικά νοσήματα τονίζει ότι, «η δεύτερη δεκαετία του 2000 θα είναι καθοριστική, όχι μόνο για την αιτιολογική προσέγγιση πάρα πολλών από αυτά, αλλά και για τις θεραπευτικές προοπτικές, που διανοίγονται από δω και πέρα. Στις μέρες μας γίνεται παγκοσμίως μεγάλη έρευνα στον τομέα των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της επιληψίας, της νόσου του Alzheimer, της νόσου του Parkinson και των νευρομυϊκών παθήσεων.
Σχετικά με τη νόσο του Parkinson ο κ. Σιτζόγλου επισημαίνει ότι, «ο επιπολασμός της νόσου κυμαίνεται από 100 – 200 ανά 100.000 πληθυσμού, με την αύξηση όμως του χρόνου επιβίωσης αναμένεται ότι θα αυξηθεί κατά πολύ ο αριθμός των παρκινσονικών ασθενών. Η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση της νόσου παραμένει αποκλειστικά συμπτωματική. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει φάρμακο, που να επιβραδύνει, να διακόπτει ή ακόμα και να αναστρέφει την εκφυλιστική διεργασία, να ασκεί δηλαδή νευροπροστατευτική δράση.
Η συμπτωματική θεραπεία κατευθύνεται σε τρία επίπεδα: τη φαρμακοθεραπεία, τις νευροχειρουργικές επεμβάσεις και τη φυσικοθεραπεία.
