Πάνε κοντά τέσσερα χρόνια που μας είχαν μπαφιάσει τα κανάλια του συρμού, με το ζωτικής σημασίας οικονομικό πρόβλημα της χώρας, και την αναγκαιότητα των θυσιών προκειμένου να μην χρεοκοπήσουμε.
Όλα αυτά τα χρόνια ακούγαμε την κατανόηση των πολιτικών των δανειστών μας, ότι «κατανοούν τις θυσίες που υφιστάμεθα». Το παράδοξο είναι πως το ίδιο έδειχναν και οι πολιτικοί που μας κυβερνούν. Δηλαδή «κατανόηση» για τα προβλήματα και τις θυσίες που μας υποβάλλουν.
Τώρα το σκηνικό έχει αλλάξει. Η πλύση εγκεφάλου που υφιστάμεθα μοιάζει με γκαιμπελική προπαγάνδα. Όλα τα κανάλια έχουν να μας πουν το αυτονόητο: πόσο κακό πράγμα είναι εκείνο το κόμμα με καθαρά νεοναζιστική φιλοσοφία, μέλη του οποίου ωστόσο, φιλοξενούσαν κατά καιρούς σε εκπομπές τους. Τώρα, τέλος τα περί μνημονίου.
Έλεος! Τα δελτία των αποκαλούμενων (από εμένα τουλάχιστον) Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, ή Αποβλάκωσης –διαλέξτε- είναι πλέον 45λεπτα διαφημιστικά για το κόμμα που υποτίθεται ότι καταγγέλλουν ως αντιδημοκρατικό.
Δεν καταλαβαίνουν ότι όπως διόγκωσαν το λαϊκό αντιμνημονιακό μένος με την υπέρ το δέον προπαγάνδα της αναγκαιότητας των μέτρων πως ενδεχομένως, η εκτενής φιλολογία για την «εγκληματική οργάνωση», δημιουργήσει συμπαθούντες προς αυτήν.
Ευτυχώς βέβαια που τα φερόμενα ως θύματα της «πολιτικής δίωξης», είναι μπουμπούκια κατά το κοινώς λεγόμενο, που προσπαθούν να βρουν το δίκηο τους φτύνοντας, βρίζοντας, κλωτσώντας, χαστουκίζοντας και απειλώντας.
Μήπως όμως, αυτό ακριβώς θέλουν κι όσοι θυμωμένοι ανιστόρητοι τους ψήφισαν; Τι άλλαξε ώστε να μην τους ξαναψηφίσουν; Αφού ανήκουν στην κατηγορία που δεν μπορούν οι ίδιοι να δείρουν, κι έτσι βάζουν κάποιους άλλους για χάρη τους;
Υπάρχουν πολιτικά επιχειρήματα να αντιμετωπιστούν οι βιαστές των δημοκρατικών θεσμών που τώρα καθυβρίζουν «τη δημοκρατία σας» μέσα κι έξω από το ναό της.
Πριν καταδικάσουμε κάποιους άλλους για εγκληματίες, μήπως θα έπρεπε να δουν οι «αδιάφθοροι» πολιτικοί μας τι ήταν αυτό που οδήγησε –όσους οδήγησε να ψηφίσουν- κάποιους που ο κοινός νους τους κατατάσσει εκτός –μια και οι ίδιοι δεν θεωρούν ότι ανήκουν στο ευνομούμενο δημοκρατικό κράτος.
Ελπίζω να μην συνεχιστεί αυτή η ακατάσχετη παραφιλολογία για τα δεινά που προκαλεί στον τόπο η «εγκληματική οργάνωση», ως τις εκλογές, επειδή το σήριαλ έχει αρχίσει να κουράζει. Και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι αντίθετα από τα αναμενόμενα.
Μηδέν άγαν (Όλα με μέτρο δηλαδή) για να μην ξεχνάμε τα αρχαία. Και καλά θα κάνουν να μαζέψουν κι εκείνους – εκείνες μάλλον, που δίνουν τροφή προκαλώντας και σ’ αυτό το σημείο, για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους – έτσι για να βγαίνουν στην επικαιρότητα.
