Η Siemens είναι μία από τις μεγάλες εταιρίες που διοχετεύουν πολιτικό χρήμα στα κόμματα. Αλλά δε συζητάμε για τα κόμματα, αλλά για τις εταιρίες που τα δίνουν μόνον. Και δε συζητάμε για όλες τις εταιρίες, αλλά μόνον για τη Siemens. Αλλά δε συζητάμε για τα 100 εκατομμύρια που βγαίνουν ως 2% των συνολικών παραγγελιών και συμβάσεων. Η κυβέρνηση επιμένει δια του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι πρέπει να συζητάμε μόνο για ένα εκατομμύριο μάρκα που ο Τσουκάτος λέει ότι πήγε στο ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα πρέπει να τα ξεχάσουμε γιατί, αν τα κουκουλώσουμε, αν δεν αποκαλυφθούν είναι σαν να μην δόθηκαν και να μην τα πήραν ποτέ…
Αλλά και για τα υπόλοιπα χρήματα που πήγαν σε γαλάζιους χρηματιστές, αλλάζοντας χέρια μέσω off shore εταιριών και ξένων τραπεζών, πρέπει να πιστέψουμε ότι πήγαν στα χέρια του Μιχάλη Χριστοφοράκου και έμειναν εκεί. Δηλαδή το 2004 που δεν έχει γίνει καμία αλλαγή στη Siemens αλλά μόνο στην κυβέρνηση, ο Χριστοφοράκος ψάχνει κάποια οργανωμένα μέλη της Ν.Δ. να τον βοηθήσουν να βαφτίσει μαύρο και αφορολόγητο χρήμα της εταιρίας του, απλώς για να έχει μάρτυρες φίλους της κυβέρνησης ότι πήρε τα λεφτά μετρητά και οι ίδιοι μεσολάβησαν μόνον για φιλική εξυπηρέτηση. Ως το 2004 όμως που ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ., η Siemens ακολουθούσε άλλα κανάλια, όπου ζητούσε αντίστοιχα την ίδια εξυπηρέτηση από φίλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δηλαδή θα κουφαθούμε μ’ αυτά που ακούμε. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο ισχυρός άνδρας μιας μεγάλης εταιρίας μοστράρει λεφτά σε φίλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν κυβερνάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σε φίλους της Ν.Δ. όταν κυβερνάει η Ν.Δ. από βίτσιο. Θέλει να ξέρουν αυτοί που κυβερνάνε ότι η Siemens έχει λεφτά. “Σόου μη δε μάνεϋ”… αλλά μόνον σόου γίνεται. Μετά τους τα παίρνει από τα χέρια και από τους λογαριασμούς, αφού τους αφήσει να τα χαϊδέψουν επί 24 ώρες και τα ξαναβάζει στην κάσα. Από τότε, μην τα είδατε.
