Γραμμένη με ευφράδεια, οξύνοια και εξαιρετική επιδεξιότητα, η συλλογή «Οι εργένηδες των λόφων» διεκδικεί μια λαμπρή θέση στο πολυβραβευμένο έργο του Ουίλιαμ Τρέβορ παρουσιάζοντας τον δάσκαλο του διηγήματος στο απόγειο της τέχνης του. Με τρόπο υπαινικτικό αλλά και με σαφήνεια, ο Τρέβορ εστιάζει το συγγραφικό του βλέμμα στους μοναχικούς και τους θλιμμένους, σε όσους έχουν μηδαμινό σχεδόν έλεγχο στη ζωή τους, αλλά και σε κείνους που κάτι επιδιώκουν να κρύψουν.
Χαμηλόφωνα και με εκπληκτική ακρίβεια, γράφει για τη λαχτάρα και τη θλίψη, για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ελέγξουν τη ζωή τους. Είτε μιλάει για το τέλος μιας ημέρας, μιας αγάπης ή ενός τρόπου ζωής, ο Τρέβορ αφηγείται κάθε ιστορία με τέτοια ομορφιά και ευστροφία, που φωτίζει και τις σκοτεινότερες ακόμη πλευρές της ανθρώπινης φύσης.
Ιστορίες απαλλαγμένες από κάθε περιττή περιγραφή και επεξήγηση, πάνε, χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς, στο βάθος, σκιτσάροντας με συγκινητική λεπτομέρεια τη σκοτεινή πλευρά των ηρώων, τα κίνητρα πίσω από κάθε απλή πράξη, και τον απόηχο των μυστικών που ποτέ δεν ειπώθηκαν, αλλά που μπορεί να συνεχίσουν και να επηρεάζουν τη ζωή των επερχόμενων γενεών.
Έγραψαν για το βιβλίο:
«Ο Trevor εξακολουθεί να είναι ένας από τους καλύτερους αγγλόφωνους διηγηματογράφους. Σε κάθε καινούρια συλλογή αποδεικνύει την αδιαμφισβήτητη δεξιοτεχνία του, και στην τελευταία, για μία ακόμη φορά, φανερώνει την εξαιρετική του δυνατότητα να προσαρμόζει το ταλέντο του έτσι ώστε να καλύπτει τις ειδικές ανάγκες της κάθε ιστορίας. Ναυαρχίδα του στόλου στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι το ομώνυμο διήγημα, μια εκπληκτική ιστορία που ενσωματώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που δίνουν στη μικρή φόρμα την κρυστάλλινή της καθαρότητα.» – Booklist
«Καθεμιά από τις δώδεκα ιστορίες είναι μια προσεκτικά κατασκευασμένη έρευνα για το πώς μια δράση ή ένα γεγονός μπορεί να αλλάξει την πορεία μιας ζωής.» – Library Journal
«Ο Willian Trevor έχοντας αναπτύξει ένα ιδιαίτερο στυλ, φιλοτεχνεί υπέροχα ανθρώπινα πορτρέτα που αναδύουν έντονες καταστάσεις και συναισθήματα με εξαιρετική οικονομία ως προς τις λεπτομέρειες και την έκφραση.» – Amazon. Co. Uk review
«Οι μοναχικοί άνθρωποι σε πολλές παραλλαγές πρωταγωνιστούν και στους «Εργένηδες των λόφων». Οι 12 ιστορίες – διηγήματα που της συλλογής αυτής έχουν λίγο – πολύ τα ίδια χαρακτηριστικά. Ο πολύ ενδιαφέρων και αξιόλογος Ιρλανδός συγγραφέας, ο Ουίλιαμ Τρέβορ δεν τσιγκουνεύτηκε σε συναίσθημα αλλά και στις υπερβολικές δόσεις μοναξιάς. Μοναξιάς που πέφτει βαριά η σκιά της ακόμα και στις πλέον πολυπρόσωπες ιστορίες της συλλογής.
Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών του Τρέβορ είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, της διπλανής πόρτας ή γιά να είμαι ακριβέστερος, του διπλανού αγροκτήματος αφού τα περισσότερα διηγήματα διαδραματίζονται στην εξοχή της Βόρειας Ιρλανδίας σε σκληρά και αφιλόξενα τοπία. Μυστικά που δεν αποκαλύπτονται, συναισθήματα που δεν βγαίνουν στην επιφάνεια, σιωπές που είναι ομιλητικότερες από τα λόγια, ενέργειες που φαίνονται παράλογες και αδιέξοδες αλλά κρύβουν μέσα τους φλόγα και χαρακτήρα.Οι ήρωες,οι πρωταγωνιστές των 12 ιστοριών κρατάνε μέσα τους τα συναισθήματά τους, οι περισσότεροι δεν αντιδρούν, βυθίζονται στην σιωπή – επιλέγουν υποσυνείδητα τον δρόμο της σιωπής…
Ο «χαζούλης» και «ελαφρύς» Σίντνεϋ που καλύπτει την Βέρα στην δολοφονία της κατάκοιτης αδερφής της αθωόνοντάς την και επί δεκαπέντε χρόνια μπαινοβγαίνει στο σπίτι της κάνοντας μικροδουλειές χωρίς ποτέ ούτε ο ένας ,ούτε ο άλλος να τολμήσουν να θίξουν το παραμικρό σε μιά αμοιβαία συμφωνία σιωπής ζώντας μέσα στο ψέμα. Η σύζυγος του καθηγητή που δεν θέλει να αποκαλύψει στον σύζυγό της, ότι η νεκρολογία του δημοσιεύεται σήμερα σε μερικές εφημερίδες της πόλης, μάλλον από μιά μακάβρια φάρσα. Δεν θέλει να το μάθει τώρα ο άντρας της γιa να μη χαλάσει την ατμόσφαιρα ενός ήσυχου Σαββατιάτικου πρωινού. Και ο καθηγητής που διαβάζει την νεκρολογία αργά το βράδυ και αντιλαμβάνεται τι γνώμη έχουν γι’ αυτόν. Ο νεαρός Ιρλανδός που πηγαίνει να δουλέψει στην Αγγλία και εκεί πέφτει στα δόκανα των ακτιβιστών συμπατριωτών του, που θέλουν να τον «στρατολογήσουν». Του δίνουνε μιά βόμβα γιά να την τοποθετήσει κάπου και αυτός υπό το συνειδησιακό βάρος την ρίχνει στο ποτάμι. Η γηραιά κυρία που εκμεταλεύεται αφελείς αγρότες γιά να τους αποσπάσει χρήματα μέχρις ότου συμπληρωθεί το ποσόν που «της έφαγε» κάποτε ο αρραβωνιαστικός της.
Η μελαγχολία είναι άλλο ένα κύριο χαρακτηριστικό των ιστοριών του Τρέβορ που ορισμένες από αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν το υλικό γιά κάποιο εξαιρετικό μυθιστόρημα. Ο νεαρός Πόλυ που κληρονομεί το οικογενειακό αγρόκτημα κάπου στις ερημιές των Λόφων και θεωρεί χρέος του να παρατήσει την δουλειά του στο Λονδίνο και να πάει να μείνει με την μητέρα του, φροντίζοντας τις αγελάδες και παλεύοντας με την γή , ξέροντας βαθιά μέσα του, ότι η μοίρα του είναι να γίνει κι’αυτός ένας από τους αποκαλούμενους «εργένηδες των λόφων» στο ομώνυμο διήγημα της συλλογής.
Η μικρή Μπι που υπακούει στα κολλήματα της μάνας της να παίξει στην τηλεόραση και με την σιωπή της προσπαθεί να επανενώσει την οικογένειά της. Το ζευγάρι των διανοούμενων εκδοτών που η απόφαση τους να πάνε να ζήσουν στην εξοχή καταστρέφει την φιλία τους με έναν μοναχικό και ιδιόρρυθμο τύπο. Ενώ στο έξοχο διήγημα «Le visiteur», ο Τρέβορ κεντάει κυριολεκτικά, όταν στηρίζει μιά φαινομενικά ανάλαφρη ιστορία σε ένα μυστικό που όλοι το ξέρουν και κανείς δεν το αναφέρει επί μία εικοσιπενταετία ώστε οι ισορροπίες να διατηρούνται και τίποτα να μην αλλάζει στις σχέσεις.
Έρωτες χάνονται από την συνειδητοποίηση της πραγματικότητας, όνειρα που υπήρχαν και μόνο ως τέτοια σβήνουν όταν κάποια στιγμή «ανοίγεις τα μάτια». Η νεαρή Γερμανίδα νύφη που την παραμονή του γάμου της συνειδητοποιεί την σκληρότητα και την επιπολαιότητα του «αγαπημένου» της. Ο Γκυ που ονειρεύεται ότι επιτέλους βρήκε τον τέλειο έρωτα όταν η ωραία κυρία που τον πρόσεξε στο δείπνο και τον προσκάλεσε στο δωμάτιο της να κάνουν έρωτα δίπλα στον μεθυσμένο σύζυγό της, τον διώχνει απ’το δωμάτιο χωρίς να τον ρωτήσει καν το όνομά του.Ο Πόλυ που τυφλωμένος από έρωτα προτείνει στην κοπέλα του να ζήσει μαζί του στους Λόφους και εκείνη με αηδία του λέει, «σιγά μη ζήσω εγώ σε αγρόκτημα». Ο χήρος Μπλέικλι που σαγηνεύεται από την απατεώνισα κα Κινκέιτ και τρελλαμένος από την μοναξιά πέφτει σαν ώριμο φρούτο στις δαγκάνες της γιά να βιώσει σιωπηρά την εξαπάτηση και την απογοήτευση όπως σιωπηρά περνάει τη ζωή του στο αγρόκτημα του.
Κάθε ιστορία στους «Εργένηδες των λόφων» είναι εξαιρετική, ορισμένες δε, είναι μικρά αριστουργήματα. Λεπτομερής μελέτη χαρακτήρων, ωραίο στυλ γραφής που εντυπωσιάζει με την κομψότητά του, χιούμορ που παρεισφρύει σε μικρές δόσεις σαν δροσερό αεράκι και υπέροχη ατμόσφαιρα χαρακτηρίζουν αυτή τη συλλογή διηγημάτων που η ελληνική της έκδοση βοηθήθηκε από το κατατοπιστικότατο επίμετρο της Α.Μαντόγλου.» – Librofilo
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Ουίλιαμ Τρέβορ γεννήθηκε το 1928 στο Μίτσελστοουν της Ιρλανδίας. Σπούδασε Ιστορία στο Κολέγιο του Δουβλίνου και το 1954 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου ζει μέχρι και σήμερα.
Έχει γράψει είκοσι οκτώ βιβλία όπου, εκτός από μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, περιλαμβάνονται επίσης ένα θεατρικό έργο, μια αυτοβιογραφία και μια παιδική ιστορία. Ανάμεσα στα πολλά του βραβεία, ξεχωρίζει το Lanan Literary Award for Fiction (1996).
Δύο από τα βιβλία του επιλέχθηκαν από τους New York Times ως τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Διηγήματά του δημοσιεύονται τακτικά στο New Yorker.
_______________________________________________
Ουίλιαμ Τρέβορ (William Trevor): “Οι εργένηδες των λόφων”
ISBN 978-960-19-0236-4 – σελ. 336 – τιμή 18,00 ευρώ
