Ο Κώστας είναι συνταξιούχος καθηγητής πανεπιστημίου και ζει σε μια μεγάλη πόλη της ανατολικής Γαλλίας. Είναι 70 ετών και υποφέρει από υποκείμενο νόσημα. Ανήκει δηλαδή σε ευάλωτη ομάδα και ως εκ τούτου πρέπει να προστατεύεται ιδιαίτερα. Ο γιος του, 26 ετών, είναι στέλεχος σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία και εργάζεται στο Παρίσι. Για τις γιορτές των Χριστουγέννων ο γιος του Κώστα με τη σύντροφό του θα μεταβούν σε αυτή την πόλη της ανατολικής Γαλλίας προκειμένου να περάσουν οικογενειακά την ημέρα των Χριστουγέννων.
Για λόγους ασφαλείας και προστασίας του Κώστα, ο γιος του και η σύντροφός του θα μεταβούν σε ένα σημείο της γειτονιάς τους στο Παρίσι προκειμένου να υποβληθούν σε τεστ κορωνοϊού, έτσι ώστε η μετάβασή τους στην ανατολική Γαλλία να είναι η ασφαλέστερη δυνατή.
Η δαπάνη των δύο τεστ είναι μηδενική, αφού καλύπτεται από την κοινωνική ασφάλιση των δύο νεαρών πολιτών.
Ο Νίκος είναι δημοσιογράφος, 67 ετών, και υποφέρει από υποκείμενο νόσημα. Ζει στην Αθήνα.
Σύμφωνα με τις διατάξεις και τις περιγραφές του κράτους, σχεδιάζει να περάσει την ημέρα των Χριστουγέννων με τα παιδιά του και την εγγονή του. Λογικά τα παιδιά αυτά θα έπρεπε να υποβληθούν σε τεστ κορωνοϊού, προληπτικά, έτσι ώστε η παρουσία στο σπίτι των γονιών να είναι η ασφαλέστερη δυνατή. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταβάλουν 20 ευρώ μίνιμουμ για να υποβληθούν σε rapid tests, δηλαδή 40 ευρώ το ζευγάρι, κι αν θέλουν να είναι λίγο περισσότερο σοβαροί, να καταβάλουν το ποσό των 100 ευρώ για να υποβληθούν σε κανονικό μοριακό τεστ.
Στη μεν Γαλλία το κόστος προληπτικής εξέτασης (τεστ) αναλαμβάνει η κοινωνική ασφάλιση, στη δε Ελλάδα την ίδια δραστηριότητα την αναλαμβάνει η τσέπη του πολίτη, προκειμένου να συμβάλει και αυτός, όπως πάντα, στον πλουτισμό του ιδιώτη, διότι περί αυτού πρόκειται, δηλαδή του ιδιωτικού θεραπευτηρίου, του ιδιωτικού κέντρου πρόγνωσης, του ιδιώτη προμηθευτή κ.λπ.
