Παιδιά όλων των ηλικιών,
καλήν Τρίτη 10 Απριλίου να έχουμε…
Σήμερα απουσιάζει ο συνήθης πρόλογος τής στήλης
και ο λόγος είναι το θέμα για το οποίο θα συζητήσουμε…
Όταν οι γιορτές καταλαγιάζουν, ξεπροβάλλει η Πραγματικότητα.
Και όταν η πραγματικότητα είναι η Συρία,
η εκάστοτε «Συρία»,
τότε κάτι κάνουμε εντελώς λάθος ως Ανθρωπότητα, ως Ανθρώπινο Είδος.
Σταχυολόγησα κάποιες απόψεις μας.
Πάμε να τις δούμε και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!
…
Από τη μια η ανθρωπότητα και οι ευχές της,
από την άλλη η ανθρωπότητα και τα χημικά της.
«Ευχημικά».
Όνειδος Ηνωμένων Εθνών
Αρρωστημένα μυαλά που ψηφίζονται από αρρωστημένα μυαλά.
Η Ανθρωπιά στο απόσπασμα.
Μία λέξη δίνει την απάντηση σε όσα σημαντικά θίγεις.
Η λέξη αυτή είναι..: Υποκρισία.
«Ένας θάνατος είναι Τραγωδία. Ένα εκατομμύριο θάνατοι είναι Στατιστική.».
(Ιωσήφ Στάλιν)
Το βλέμμα αυτού τού τραυματισμένου παιδιού
είναι το πιο εκκωφαντικό «Κατηγορώ» προς την Ανθρωπότητα.
Παράπλευρες απώλειες τής Ανάστασης.
Υπάρχουν αναρίθμητα εξουσιομανή ανθρωποειδή,
που το χόμπι τους είναι να εξαφανίζουν λαούς.
Η Ανθρωπότητα θα ήταν καλύτερη
αν ήξερε να διαβάζει πίσω από τις λέξεις,
πίσω από τα βλέμματα,
πίσω απ’ τα νομίσματα.
Έως τότε,
η Ανθρωπότητα θα νομίζει επί νομισμάτων
και θα πατάει επί πτωμάτων.
…
ΥστερόΓιωργο..:
Παιδιά (όλων των ηλικιών),
σε ιστορικά γεγονότα όπως αυτό που συμβαίνει με τη Συρία,
κάθε εικόνα, κάθε λέξη, κάθε πράξη έχει τη δική της σημασία
και δύναται έκαστη εξ’ αυτών
να μετατρέπεται σε ανεξίτηλη γραφή στο Παγκόσμιο Συναίσθημα,
να αποτελεί ύλη για βιβλία, για ταινίες
και για οποιονδήποτε άλλον τρόπο καταγραφής γεγονότων
έχει εφεύρει ο Άνθρωπος.
Περισσότερο κι από τις εικόνες με τα σκοτωμένα ή τα τραυματισμένα παιδιά,
περισσότερο κι απ’ τις εικόνες με τα βομβαρδισμένα παιδιά,
με εσόκαρε πρόσφατα η λέξη ενός παιδιού τής Συρίας.
Είχε γίνει βομβαρδισμός στη γειτονιά του
και το παιδάκι, ένα αγόρι,
περιέγραφε στην κάμερα -μιλώντας στα αγγλικά- τι είχε συμβεί.
Μού έκανε τεράστια εντύπωση
ότι για να προσδιορίσει και να συμπυκνώσει τα γεγονότα,
είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «Γενοκτονία».
Μόλις το άκουσα, συγκλονίστηκα.
Συγκλονίστηκα σκεφτόμενος
ότι ένα παιδί είχε φτάσει να γνωρίζει και να έχει εμπεδωμένη
μία τέτοια -τρομερού νοήματος- λέξη.
Εκεί που άλλα παιδάκια στην ηλικία του,
σε ελεύθερες χώρες και σε ανέμελες κοινωνίες,
έχουν εμπεδωμένες τις λέξεις που συμβολίζουν τα παιχνίδια τους,
αυτό το μοιραίο παιδί ήξερε να μιλάει για «Γενοκτονία».
Είναι τρομερό.
Είναι κατάντια για την Ανθρωπότητα.
Αυτό που συμβαίνει στη Συρία είναι μία ακραία μορφή παιδοφιλίας•
όσο κι αν σάς φαίνεται αλλόκοτη, εκκεντρική και απρόσμενη η άποψή μου,
είναι αληθινή και ρεαλιστική•
οι βομβαρδιστές τής Συρίας έχουν σκοπό να σκοτώσουν την Παιδική Ψυχή•
ακριβώς αυτό που κάνουν και οι παιδόφιλοι
μέσω των διεστραμμένων ορέξεών τους.
Στόχος στην εποχή μας είναι το Παιδί.
Διότι υπάρχουν αναρίθμητοι ενήλικες,
που θέλουν να εκδικηθούν για τη χαμένη τους αθωότητα.
Σκοτώνοντας παιδιά. Σκοτώνοντάς τα παντί τρόπω.
Αυτή είναι η Αλήθεια. ΩΜΑ.
…
Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».
Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
(Twitter: @GeorgeMihalakas)
