Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Φωτεινή Τσακίρη δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς έχει αφήσει έντονο το στίγμα της στον χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης.
Η καταξιωμένη ηθοποιός εκτός από την αξιόλογη πορεία της στη θεατρική σκηνή έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές και μέσα από τους ρόλους της στη μικρή οθόνη έχει κερδίσει την αποδοχή και την αγάπη του κόσμου.
«Είχα την τύχη να είμαι σε δουλειές που αγαπήθηκαν πολύ, όπως και να συνεργαστώ με εξαιρετικά ταλαντούχους ανθρώπους. Εννοείται ότι ανάμεσά τους ξεχωρίζω το “50-50”, που μου έδωσε και τη μεγάλη μου αναγνωρισιμότητα, αλλά αγάπησα πολύ και το “Μπαμπά μην τρέχεις”», αναφέρει στη Ζούγκλα η γνωστή ηθοποιός με αφορμή την παράστασή της «Miroλάτρες» και συμπληρώνει: «Το θέατρο είναι το καταφύγιο, η ασφάλειά μου. Εκεί μέσα με ανακαλύπτω κάθε φορά από την αρχή».
Η Φωτεινή Τσακίρη παρουσιάζει φέτος για δεύτερη χρονιά το έργο της Οι «Miroλάτρες» στο Θέατρο Αλκμήνη. Πρόκειται για μια επιτυχημένη παράσταση στην οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία και το κείμενο ενώ παράλληλα υποδύεται μια ενδιαφέρουσα ηρωίδα την Άλεξ.
«Δεν θεωρώ τη μοιρολατρία αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο» επισημαίνει η ηθοποιός και προσθέτει: «Η τάση να αναζητούμε ένα μεγαλύτερο σχέδιο, μια εξωτερική αιτία, τη μοίρα που προκαθορίζει τα πάντα, υπάρχει από καταβολής του κόσμου και είναι μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη».
Ακόμη η δημοφιλής ηθοποιός αποκαλύπτει τι ονειρεύεται για την προσωπική της ζωή αλλά και για την καλλιτεχνική της διαδρομή.
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «οι Miroλάτρες» καθώς και πώς προέκυψε η συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Οι Miroλάτρες είναι η κωμωδία της ελληνικής πραγματικότητας. Τέσσερις άνθρωποι στην Αθήνα της κρίσης πιστεύουν ότι ένας μυστηριώδης πίνακας Miro είναι η λύση στο πρόβλημά τους. Αλλά η επιθυμία τους για μια καλύτερη ζωή γρήγορα θα τους εγκλωβίσει σε ένα τρελό λαβύρινθο από απίθανες καταστάσεις και ηθικά διλήμματα.
Αν και αναφέρεται στο όχι και τόσο μακρινό 2011, μιλάει για την κατάσταση της Ελλάδας την τελευταία δεκαετία. Σχολιάζει την οικονομική αβεβαιότητα και τον πειρασμό του γρήγορου χρήματος, που παραμονεύει παντού. Αφετηρία ήταν κάποιες ιστορίες που μου μετέφερε ο Τάσος -συνυπογράφει το κείμενο- τον καιρό που συνεργαζόταν, μέσω του Πολυτεχνείου, με διάφορους πολιτιστικούς φορείς, όπως η Εθνική Πινακοθήκη. Πέραν της ανεκδοτολογίας άρχισα να κρατάω κάποιες σημειώσεις, αυτές γίνανε σκαλέτα και κάπως έτσι το έργο πήρε την τελική του μορφή.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας. Τι σας συγκινεί σε αυτόν;
H Alex είναι ένας πολύπλοκος χαρακτήρας και γι’ αυτό και έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι μια γκαλερίστα εστέτ και σνομπ, που ασχολείται με το φαίνεσθαι και το εμπορεύεται χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό. Πουλάει έναν πίνακα αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης και τον παρουσιάζει ως σωτήρια λύση στους ανθρώπους, που έρχονται για να ζητήσουν τη βοήθειά της, προκειμένου να βγουν από το οικονομικό τους αδιέξοδο. Η Alex είναι η καρικατούρα όλων εκείνων των ανθρώπων, που ζουν σε ένα κόσμο απάτης και της αυταπάτης, θυσιάζοντας στον βωμό του κέρδους την ψυχή τους.
Πού εστιάσατε τη ματιά σας στη σκηνοθεσία και τι σας δυσκόλεψε περισσότερο;
Οι Miroλάτρες είναι έργο ηθοποιών, οπότε δόθηκε το βάρος στο χτίσιμο των ρόλων και των σχέσεων μεταξύ τους. Άλλο σημείο που έχριζε προσοχής ήταν η ροή μεταξύ των σκηνών, καθώς έπρεπε να βρεθεί ένας κώδικας, ένας τρόπος αφενός να υποστηριχτεί η κινηματογραφική αφήγησή του, αφετέρου να είναι ομαλές οι μεταβάσεις από την μία εικόνα στην άλλη.
Πιστεύετε ότι οι Έλληνες είναι μοιρολάτρες;
Δεν θεωρώ τη μοιρολατρία αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Η τάση να αναζητούμε ένα μεγαλύτερο σχέδιο, μια εξωτερική αιτία, τη μοίρα που προκαθορίζει τα πάντα, υπάρχει από καταβολής του κόσμου και είναι μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη, για να εξωραΐσουμε τον φόβο του αγνώστου και να οργανώσουμε με έναν τρόπο το χάος μέσα μας.
Εσείς κατασκευάζετε την αλήθεια, για να νιώσετε ασφάλεια;
Μα την κατασκευάζω συνεχώς, στο θέατρο. Αφηγούμαι ιστορίες με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ανακατασκευάζοντας την πραγματικότητα. Το θέατρο είναι το καταφύγιο, η ασφάλειά μου. Εκεί μέσα με ανακαλύπτω κάθε φορά από την αρχή.
Ποιο είναι το στοιχείο που θέλει πρωτίστως να αναδείξει η παράσταση;
Το έργο μιλάει για τον ανθρώπινο παράγοντα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν είναι απλά μια ιστορία απάτης. Είναι ένα πορτραίτο της ελληνικής ψυχής, αλλά και κάθε ανθρώπου που βρίσκεται σε παρόμοια θέση. Μιλάει για την απελπισία που δημιουργεί η ανέχεια και τα θλιβερά αποτελέσματά της. Διαπραγματεύεται όμως και τη φιλία, την ανθρώπινη αντοχή και τη συνεχή αναζήτηση για νόημα, ακόμη και μέσα από τα λάθη μας. Οι Miroλάτρες είναι η κωμωδία της αδυναμίας μας και το δράμα των επιλογών μας όταν το όριο μεταξύ του “σωστού” και του “εύκολου” γίνεται θολό.
Πόσο δύσκολο είναι να παίζετε και να σκηνοθετείτε;
Δεν ήταν στα σχέδιά μου να παίξω. Αυτό προέκυψε στην πορεία τη δεύτερη σεζόν, όταν έπρεπε να αντικατασταθεί ο ρόλος του Αλέξανδρου. Με κάποιες προσαρμογές ο αντρικός ρόλος έγινε γυναικείος και έτσι δημιουργήθηκε η Alex. Ήμουν η πιο γρήγορη και ανώδυνη λύση. Ο σχεδιασμός της παράστασης και η σκηνοθεσία είχαν ήδη προηγηθεί.
Τι ονειρεύεστε για την προσωπική σας ζωή και για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Για την προσωπική μου ζωή ονειρεύομαι ισορροπία. Να μπορώ να έχω τους ανθρώπους που επιθυμώ γύρω μου και να χαίρομαι τις απλές χαρές τις ζωής. Για την καλλιτεχνική μου πορεία ονειρεύομαι ελευθερία. Όχι απλώς οικονομική, αλλά ελευθερία στη δημιουργία. Να μπορώ να επιλέγω πρότζεκτ, που να με αφορούν και να μιλούν στην καρδιά μου και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που να με προκαλούν και να με εμπνέουν πραγματικά.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας εκτός σκηνής σε κάποιον που θα ενδιαφερόταν να σας γνωρίσει; Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Θα με βρείτε να ψάχνω για ιστορίες, σε ένα βιβλίο, σε μια ταινία, είτε απλά παρατηρώντας ανθρώπους σε μια καφετέρια στον δρόμο, οπουδήποτε. Είμαι λάτρις της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Αυτό με βοηθάει πολύ και στη δουλειά. Μου αρέσει η μαγειρική και η καλή παρέα, να βρίσκομαι με ανθρώπους που αγαπώ, να ακούω μουσική, να περπατάω στη φύση.
Από πού αντλείτε για να είστε καλά στην καθημερινότητά σας;
Από όλα τα παραπάνω.
Έχετε παίξει σε αρκετές και επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Βλέπετε τις επαναλήψεις στην τηλεόραση και ποια δουλειά σας έχετε αγαπήσει περισσότερο;
Όταν τυχαίνει, ναι. Όλες τις αγαπάω ή τουλάχιστον τις περισσότερες. Είχα την τύχη να είμαι σε δουλειές που αγαπήθηκαν πολύ, όπως και να συνεργαστώ με εξαιρετικά ταλαντούχους ανθρώπους. Εννοείται ότι ανάμεσά τους ξεχωρίζω το «50-50», που μου έδωσε και τη μεγάλη μου αναγνωρισιμότητα, αλλά αγάπησα πολύ και το «Μπαμπά μην τρέχεις».
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Είμαι ήδη στη διαδικασία της συγγραφής των επόμενων έργων.
Info:
Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 21:30 – (Πρεμιέρα: 10 Οκτωβρίου 2025)
Παίζουν: Κώστας Κουτρουμπής (Στέφανος), Κώστας Θεοδόσιος (Κωστής), Φωτεινή Τσακίρη (Alex), Χριστόφορος Μπαρμπαγιάννης (Άγγελος).
