Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ήταν 18 Μαΐου 2017 όταν ο ιδιοκτήτης τού Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης,
προέβαινε στην εξαγορά τής Νότιγχαμ Φόρεστ·
η πάλαι ποτέ πρωταθλήτρια Ευρώπης
που είχε κατακτήσει δύο διαδοχικές φορές -το 1979 και το 1980-
την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση τής ηπείρου μας,
έβλεπε στο πρόσωπο τού Έλληνα εφοπλιστή τον αναγεννητή της.
Φευ· όπως αποδεικνύεται οι ελπίδες ήταν φρούδες,
διότι ναι μεν το φυζίκ τού Μαρινάκη
-αν μιλήσουμε με όρους ακραία διεσταλμένου σουρεαλισμού-
θα ημπορούσε να χαρακτηριστεί ως… αναγεννησιακό,
αλλά η πορεία τής ομάδας προσιδιάζει στον Μεσαίωνα.
Τα χαμόγελα των οπαδών τού συλλόγου παγώνουν ΚΑΙ φέτος από νωρίς·
οι προσδοκίες τους να δουν ξανά την αγαπημένη τους ομάδα
να αγωνίζεται στην πρώτη τη τάξει κατηγορία τού Αγγλικού Ποδοσφαίρου
(μετά το μακρινό 1999 που ήταν η τελευταία της παρουσία στα «σαλόνια»),
πιθανότατα θα διαψευστούν κι αυτήν τη χρονιά,
καθώς η Νότιγχαμ έχει κάνει αποκαρδιωτικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα
και δείχνει με το «Καλημέρα» να αποχαιρετά το όνειρο τής ανόδου.
Κόβεντρι-Φόρεστ 2-1 στην πρεμιέρα (8 Αυγούστου).
Φόρεστ-Μπόρνμουθ 1-2 (14 Αυγούστου).
Φόρεστ-Μπλάκμπερν 1-2 (18 Αυγούστου).
…
Ποια «άνοδος»;
Οι τρεις ήττες στις τρεις πρώτες αναμετρήσεις για την «Τσάμπιονσιπ»
(όλες, συμπτωματικώς, με σκορ 2-1),
όσο κι αν ακόμα είναι πολύ νωρίς, όσο κι αν μιλάμε για μαραθώνιο 46 αγωνιστικών,
παραπέμπουν ευθέως σε φλερτ με τον υποβιβασμό.
Τις πταίει;
Το κομβικό ερώτημα «Τις πταίει;» έχει διαφορετικές απαντήσεις,
που ποικίλλουν ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή·
άλλες απαντήσεις δίνονται στην τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία
(φταίνε οι παίκτες που είναι «χαρτιά υγείας», φταίει ο «Στρατηγός Άνεμος»,
φταίει η «Εξυγίανση», φταίει το ζαβό το ριζικό, φταίει ο Θεός που μισεί τις επενδύσεις)
και άλλες απαντήσεις δίνονται σε πολιτισμένα κράτη που διαθέτουν Ποδοσφαιρική Κουλτούρα.
Οι Άγγλοι -και δη, οι οπαδοί τής Νότιγχαμ- έχουν ήδη καταλάβει την Παπάτζα
και αντιδρούν στον εμπαιγμό που υφίστανται από τον Βαγγέλη Μαρινάκη·
εξ ου και -στην πλειοψηφία τους- τον θεωρούν «persona non grata»,
καθώς αισθάνονται ότι προσβάλλει την ιστορία τού συλλόγου με τις επιλογές του.
…
Ποιο είναι, όμως, το χρονικό, που έχει οδηγήσει στην τρέχουσα κατάσταση..;
Τι έχει συμβεί σε αυτήν την 4ετία;
Ας αφήσουμε να μιλήσουν οι αριθμοί, αλλά και τα γεγονότα-ορόσημα…
2017-2018
Η πρώτη χρονιά τού Μαρινάκη στη Νότιγχαμ είναι αποτυχημένη·
με δεδομένα ότι ανεβαίνουν αυτομάτως στην «Πρέμιερ Λιγκ» οι δύο πρώτες ομάδες
και οι επόμενες τέσσερις παίζουν σε «play–offs» ανόδου,
οι 53 βαθμοί και η 17η θέση δεν διεκδικούν επιδαψίλευση τιμών·
τουναντίον, γειτνιάζουν με τη ζώνη τού υποβιβασμού
(πέφτουν οι ομάδες που καταλαμβάνουν τις θέσεις 22-24).
Όμως, όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός, κάθε αρχή και δύσκολη·
ως εκ τούτου, υπήρχαν δικαιολογίες για τον καινούργιο ιδιοκτήτη.
2018-2019
Η δεύτερη χρονιά τού Μαρινάκη στη Νότιγχαμ είναι εμφανώς βελτιωμένη·
οι 66 βαθμοί και η 9η θέση αποτελούν υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον.
Όμως, στην περίπτωση τού περιβόητου εφοπλιστή,
κατά έναν μεταφυσικό τρόπο το «Καλύτερο Μέλλον» μετατρέπεται σε Αρά,
σε Κατάρα, σε Καταστροφή.
Αυτά που συμβαίνουν την επόμενη σεζόν είναι απίστευτα (και όμως αληθινά).
2019-2020
22 Ιουλίου 2020, τελευταία αγωνιστική τής «Τσάμπιονσιπ».
Η Νότιγχαμ βρίσκεται στην προνομιούχο 6η θέση με 70 βαθμούς
και απειλείται μόνο από τη Σουόνσι που έχει 67 βαθμούς·
μάλιστα, η Φόρεστ έχει και προβάδισμα πέντε τερμάτων στο «goal average».
Σε απλά Ελληνικά και με απλά Μαθηματικά,
η ομάδα τού Μαρινάκη χρειάζεται μόλις έναν βαθμό
για να εξασφαλίσει τη θέση της στα πολυπόθητα «play–offs»,
αλλά βολεύεται ακόμη και με ήττα
αρκεί το δικό της αποτέλεσμα -συνδυαζόμενο με το αποτέλεσμα τής Σουόνσι-
να μην εκμηδενίζει το πλεονέκτημα των πέντε τερμάτων.
Κι όμως, εκείνην τη μέρα γίνονται απίθανα πράγματα…
Όλα κυλούν με αναμενόμενο τρόπο έως το 66ο λεπτό των αγώνων.
Η γηπεδούχος Νότιγχαμ είναι ισόπαλη 1-1 με τη βαθμολογικώς αδιάφορη Στόουκ,
ενώ ίδιο είναι το σκορ και στην αναμέτρηση τής Ρέντινγκ με τη φιλοξενούμενη Σουόνσι.
Και τότε αρχίζουν τα «μαγικά».
Η Σουόνσι βάζει τρία γκολ (66΄, 84΄, 91΄) και φτάνει στο 1-4,
αλλά και πάλι οι παίκτες τής Φόρεστ κρατούν την τύχη τους στα… πόδια τους.
Όμως, για λόγους που μόνον οι ίδιοι γνωρίζουν,
αγωνίζονται άναρχα και χωρίς να δίνουν την παραμικρή προσοχή στην άμυνά τους·
μία εγκληματική αφέλεια που την πληρώνουν βιώνοντας το απόλυτο σοκ,
αφού δέχονται το 1-2 στο 73΄, το 1-3 στο 78΄ και το μοιραίο 1-4 στο 96΄.
Η Νότιγχαμ χάνει την ευκαιρία να διεκδικήσει την άνοδό της στην «Πρέμιερ Λιγκ»,
δεχόμενη γκολ στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων (και μάλιστα, αυτογκόλ).
Μετά από τέτοια δραματική εξέλιξη,
η επόμενη χρονιά είναι μαρτύριο
και αποτελεί τη φυσική ψυχολογική συνέχεια-συνέπεια τού ανεπανάληπτου πατατράκ.
2020-2021
Τζίφος. Επιστροφή στα παλιά. Πισωγύρισμα.
Ολόκληρη η χρονιά μεταξύ φθοράς και… φθοράς.
Με το χείλος τού υποβιβασμού άλλοτε να αχνοφαινόταν και άλλοτε να επλησίαζε επικίνδυνα,
οι 52 βαθμοί και η 17η θέση που η Φόρεστ μοιράστηκε με την Μπέρμιγχαμ
εφάνταζαν εν τέλει ως κολακευτική συνθήκη.
Οποία κατάντια για μία ομάδα
που πασχίζει να επανέλθει -έστω κατ’ ελάχιστον- στα μακρινά μεγαλεία της.
Όμως,
το κλίμα στο «δάσος» φτάνει πια να γίνεται απολύτως εχθρικό προς τον Μαρινάκη,
για λόγους που υπερβαίνουν το Ποδόσφαιρο.
Ο εφοπλιστής διέπραξε το μέγιστο ολίσθημα και την ασυγχώρητη ύβρι
να πιστέψει ότι τα εγχώρια «καπρίτσια» του
θα ημπορούσε να τα μεταφέρει αβρόχοις ποσίν και στην ευνομούμενη Αγγλία.
Δυστυχώς για τον αμφιλεγόμενο επενδυτή,
εκεί δεν υπάρχουν δικαστές τύπου Τζιμπλάκη και Μπαξεβάνη,
ούτε διαιτητές τύπου Σπάθα και Καλόπουλου,
μηδέ οπαδοί σαν τα ναζιστικά ούγκανα που διαφεντεύουν και καπελώνουν τη «θύρα 7».
Δυστυχώς για τον Μαρινάκη,
η Αγγλία -ως Κράτος, ως Κοινωνία και ως «Γενέτειρα τού Ποδοσφαίρου»-
δεν σηκώνει «διδαχές ήθους»
όπως αυτές που αρέσκεται ποικιλοτρόπως να εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης τού «Ο.Σ.Φ.Π.».
…
Ο βίος και η πολιτεία τού Βαγγέλη Μαρινάκη στο Νότιγχαμ,
είναι γεμάτα από συμπτώσεις που θυμίζουν την εγχώρια πορεία του.
Μόλις απέκτησε, λοιπόν, το «πακέτο» των μετοχών τού βρετανικού συλλόγου,
το πρώτο μέλημά του ήταν να τοποθετήσει στη θέση τού προέδρου έναν… δικηγόρο·
λογική κι αναμενόμενη επιλογή για τον παράγοντα
που έχει συνδέσει όσο ουδείς άλλος τα ποδοσφαιρικά γήπεδα με τις δικαστικές αίθουσες.
Έτσι, με βάση το ρομαντικό σκεπτικό ότι «Παντού υπάρχει ένας… Κούγιας.»,
ο ανασφαλής εφοπλιστής προσέλαβε τον Νίκολας Ράνταλ,
διακεκριμένο νομικό που ειδικεύεται στο Αθλητικό Δίκαιο,
ως τον «αντ’ αυτού».
Και επειδή οι πολυάσχολοι αθρώποι όπως ο Μαρινάκης
δεν αρκούνται στον έναν «αντ’ εμού»,
πάρε, κακόμοιρη Νότιγχαμ, κι έναν Βρέντζο να σού βρίσκεται ως διευθύνων σύμβουλος.
Αναμφίβολα, αναβάθμιση για τον Βρέντζο.
Αναμφίβολα, υποβάθμιση για τη Νότιγχαμ.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά,
η επόμενη σύμπτωση ήταν «no bet»
για τούς παροικούντες την τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία.
Με τρόμο οι οπαδοί τής Φόρεστ είδαν να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια τους
μία ανερυθρίαστη και απροκάλυπτη παραρτηματοποίηση τής ομάδας τους·
με απόλυτη αηδία και αποστροφή διεπίστωσαν
ότι ο ιστορικός σύλλογός τους μετατρεπόταν σε ενσάρκωση τού όρου «Συγκοινωνούντα Δοχεία».
Ο.Σ.Φ.Π., Πανιώνιος, Άρης, Λάρισα.
Και παλαιότερα, Λεβαδειακός, Κέρκυρα, Παναχαϊκή (και πάει λέγοντας).
Τώρα, έμπαινε -άθελά της- στο κόλπο και η Νότιγχαμ.
Τώρα ήταν κι η δική της σειρά να συμμετάσχει στο θλιβερό «πήγαιν’-έλα».
Με αλφαβητική σειρά:
Αμπντούν, Ανσαριφάρντ, Γκερέρο, Καπίνο, Κασάμι, Καφού,
Μπουχαλάκης, Ντάρμπισιρ, Σίλβα, Σουντανί, Ταχτσίδης, Τζεμπούρ.
«Ποδοσφαιριστές Δρομολογίου».
Ποδοσφαιριστές με καθολική ή κυριαρχική επιρροή τού Ολυμπιακού,
πιόνια σε μία ανερμάτιστη σκακιέρα (ποδοσφαιρικής) διαπλοκής.
Μέχρι και νέοι από την «Κάτω των 23» ομάδα τού Πειραιά,
βρέθηκαν ως δανεικοί στο «δάσος»
να ψάχνουν εναγωνίως και εις μάτην για λίγο οξυγόνο.
…
Η τελευταία σύμπτωση είναι η πλέον σοβαρή και χαρακτηριστική.
Το ημερολόγιο δείχνει την 1η Οκτωβρίου τού 2020,
όταν σκάει
-σα «βόμβα» για τούς ανυποψίαστους, σαν «τσιχλόφουσκα» για τούς υποψιασμένους-
η είδηση ότι ο αθλητικός διευθυντής τής Νότιγχαμ, ο Ζοζέ Ανιγκό,
έχει συλληφθεί στη Μασσαλία
καθώς φέρεται να είναι σημαίνον στέλεχος σε «Εγκληματική Οργάνωση»
και να εμπλέκεται σε εμπόριο ναρκωτικών, παράνομο εμπόριο όπλων και σωματεμπορία.
Ο πάλαι ποτέ προπονητής τού Πανιωνίου (όπα) και τού Λεβαδειακού (όπα),
ο κατοπινός αθλητικός διευθυντής τής Νότιγχαμ,
ήρθε -όπως έκανε λίγο νωρίτερα κι ο Ραούλ Μπράβο- να μάς διατυμπανίσει,
ότι η «Ε.Ο.» και το εμπόριο ναρκωτικών υπερβαίνουν τα στενά σύνορα τής χώρας μας
και απλώνουν όπου μπορούν τα φτερά τους.
Φυσικά,
αποτελεί σύμπτωση το γεγονός
ότι για ένα διάστημα ο Βαγγέλης Μαρινάκης εδιώκετο ποινικώς
με την κατηγορία ότι εσύστησε «Εγκληματική Οργάνωση»
(σημειωτέον πως παρεδόθη άσπιλος στην κοινωνία μας,
μετά την οριστική απαλλαγή του από τη Δικαιοσύνη).
Φυσικά, επίσης,
αποτελεί σύμπτωση το γεγονός
ότι επί μακρόν διάστημα ο Βαγγέλης Μαρινάκης διώκεται ποινικώς
για την πολυσυζητημένη υπόθεση τού «Noor One»
(μία υπόθεση και μία δίωξη
που σύμφωνα με έγκυρους νομικούς κύκλους οδεύουν προς την αρχειοθέτηση).
Και ναι μεν η τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία
αρέσκεται να παραδίδεται γοητευμένη στη «Μαγεία των Συμπτώσεων»,
όμως αυτοί οι ορθολογιστές και φλεγματικοί Βρετανοί δεν τα σηκώνουν κάτι τέτοια
και είναι εξαγριωμένοι με τις συμπτώσεις που τούς έχουν περικυκλώσει.
Επιμύθιο:
Το Νότιγχαμ γίνεται ολοένα και πιο αφιλόξενος τόπος για τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Κι όμως,
ο ιδιοκτήτης των «ερυθρολεύκων» τού Πειραιά
θα είχε γλυτώσει τούς (περαιτέρω) μπελάδες
που τού φέρνει η ανάμειξή του με το Αγγλικό Ποδόσφαιρο,
αν είχε δώσει την αρμόζουσα σημασία σε έναν εκκωφαντικό οιωνό.
Διότι, ναι μεν και η Νότιγχαμ φοράει κόκκινα (διόλου τυχαίο το παρατσούκλι «Reds»),
αλλά ιστορικώς σε αυτό το «δάσος» κάνουν κουμάντο οι «Άντρες με τα Πράσινα».
Είναι το «δάσος» όπου η Ιστορία γράφει «ΒΕΛΟΣ» και εννοεί «ΤΕΛΟΣ».
Ο Αθλητάμπουρας
(Twitter: @Athlitampouras
