Αν δεν είχαν κερδίσει οι Έλληνες, όπως συμφωνούν όλοι σχεδόν οι μελετητές, ο κόσμος σήμερα θα ήταν διαφορετικός. Η Ναυμαχία της Σαλαμίνος δεν είναι απλά η πιο σημαντική, από τις τόσες που συνέβησαν, σε τούτα τα βράχια. Είναι η πιο μεγάλη στιγμή της παγκόσμιας Ιστορίας. Είναι η αρχή της Γέννησης της Δύσεως.
«Επισήμως» το γεγονός έχει καταγραφεί στις 22 Σεπτεμβρίου, αυτή η ημερομηνία έχει επικρατήσει, όμως παίζουν και στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η ήττα του περσικού στόλου έγινε σαν σήμερα στις 29 του μηνός, 480 χρόνια πριν τον Χριστό. Δεν θα μαλώσουμε γι’ αυτό.
Με μια κουβέντα. Αν δεν είχαν κερδίσει οι Έλληνες στα Στενά της Σαλαμίνος δεν θα είχε προκύψει ο πολιτισμός της κλασικής αρχαιότητος. Τελειώσαμε. Ό,τι πιο μεγαλειώδες και σπουδαίο είχε αρχίσει να γεννιέται και τελικώς ολοκληρώθηκε στη σκέψη και την τέχνη, την επιστήμη και τα γράμματα, ακολούθησε μετά το τέλος των μηδενικών πολέμων.
Τίποτα άλλο εκτός από αναμασήματα δεν έδωσε ο πνευματικός πολιτισμός, ο σύγχρονος κόσμος της Ευρώπης, παιδί της αρχαίας Ελλάδος. Στη Σαλαμίνα κρίθηκαν όλα. Εκεί όπου κέρδισε ο μικρός, που όμως από τον μεγαλύτερο ήταν πιο ισχυρός. Σε ψυχή. Σε πατριωτισμό. Σε ικανότητα θαλασσινή. Σε στρατηγική ευφυϊα.
Λέξεις, θα πει ο χάλιας. Παχειά λόγια, θα πει ο πίτουρας. Δεν είναι έτσι. Απλά η αλήθεια εκείνων των Ελλήνων είναι ξένη, άσχετη στους καιρούς μας.
Ο Μαραθώνας και οι Θερμοπύλες, η Σαλαμίνα και οι Πλαταιές, δεν είναι σινεμά με χολυγουντιανά εφέ. Πολέμησαν πολίτες, όχι φαντάροι. Παλληκάρια με 17 κιλά όρχεις, που είχαν ταυτίσει πνευματικά, κυρίως θρησκευτικά, τον Αθλητισμό μες τις έννοιες Πολιτισμός και Πόλεμος.
ΕΛΛΑΔΑ, η ντροπή της Ιστορίας της, γράφει ο apodytiriakias.gr
