‘Εχουμε πόλεμο

Γέμισε ο τόπος από εμπειρογνώμονες, πολιτικούς. Αγορεύουν με άνεση ερμηνεύοντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Την ακρίβεια, τον καπιταλισμό, την ανεργία, τον πληθωρισμό, την νόσο των πουλερικών, μέχρι και τα μελλοντικά ταξίδια στο διάστημα προκειμένου να κερδίσουν μία θέση στο Πάνθεον των τηλεοπτικών εμπειρογνωμόνων. Τα προβλήματα εμφανίζονται μόλις καθίσουν στην ηλεκτρική καρέκλα της εξουσίας. Εκεί η ευφράδεια πάει περίπατο κι αρχίζει ο γλωσσοδέτης. Έχουμε πόλεμο κι αυτό οφείλουν να το αντιληφθούν όλοι. Όταν η κοινωνία των δύο τρίτων λιμοκτονεί, η ακρίβεια αρχίζει να γίνεται αισθητή σε πιο εύπορες τάξεις και οι τέσσερεις στις δέκα ελληνικές οικογένειες δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα των καλοκαιρινών διακοπών έστω για μία εβδομάδα, οι πολιτικοί οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις. Ο πόλεμος στην πολιτική ισοδυναμεί με ήττα. Είναι η κατάληξη αποτυχημένων προσπαθειών και λύσεων. Όχι διπλωματικών αλλά ουσιαστικών γιατί ο πολίτης αυτές αντιλαμβάνεται μέσα από την βασανιστική καθημερινότητά του. Οι λύσεις είναι ελάχιστες. Αν αδυνατούν να δώσουν τα χέρια προκειμένου να ανακουφιστεί ο πολίτης και να αντιμετωπίσουν από κοινού το αδηφάγο τέρας του καπιταλισμού, τότε οφείλουν λύσεις. Έχουμε πόλεμο απέναντι σε έναν εχθρό που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το πιο επικίνδυνο όπλο στον πλανήτη, την πείνα!..