Δύο δημοσιογραφικά ντοκουμέντα που διαχειρίστηκε το zougla.gr για την ίδια υπόθεση -της επίθεσης εναντίον των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο- θα παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια της σημερινής εκπομπής «Κίτρινος Τύπος» του Μάκη Τριανταφυλλόπoυλου από το EXTRA 3.
Τόσο το βίντεο της εκτέλεσης των μελών της Χρυσής Αυγής όσο και η προκήρυξη η οποία μας παρεδόθη από την οργάνωση «Μαχόμενες Επαναστατικές Λαϊκές Δυνάμεις» παρουσιάστηκαν δυσανάλογα από την τηλεόραση.
Ενώ το βίντεο έπαιξε με ρυθμό καταιγιστικό τις πρώτες ώρες μετά την δημοσιοποίησή του από την ηλεκτρονική μας εφημερίδα, η προκήρυξη πέρασε πολύ γρήγορα από τα δελτία των καναλιών σχεδόν απαρατήρητη.
Πέρα από την αγριότητα μίας τέτοιας πράξης και τα όποια
επιχειρήματα ένθεν κακείθεν, το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο πόλεμος εν μέσω οικονομικής κρίσης συνεχίζεται και το αντάρτικο πόλης παραμένει υπαρκτό, καθιστά αναγκαία περισσότερο από ποτέ μία ψύχραιμη προσέγγιση των αιτίων που επαναφέρουν τον κύκλο του αίματος.
Δέκα δευτερόλεπτα. Δεκατρείς πυροβολισμοί. Δύο νεκροί και ένας τραυματίας. Η επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής.
Δεκαοκτώ σελίδες, έξι θεματικές ενότητες, ένα σύμβολο, 8.815 λέξεις. Η προκήρυξη της πρωτοεμφανιζόμενης οργάνωσης «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» που ανέλαβε την ευθύνη για το χτύπημα στο Νέο Ηράκλειο.
(Πατήστε πάνω στο δημοσίευμα για να διαβάσετε την προκήρυξη)
Στο ντοκουμέντο της εκτέλεσης, οι δράστες καταγράφονται από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης να εκτελούν το σχέδιο τους. Καρέ καρέ. Παρακολουθώντας το βίντεο αντιλαμβάνεσαι αυτό που δε μπορείς να κατανοήσεις. Ο ανελέητος θυμός που έχει φωλιάσει στις ψυχές νέων ανθρώπων. Καταρρέουν όλα τα σενάρια και οι φλυαρίες περί αποσταθεροποίησης και άλλων συναφών. Τόσο απλά, τόσο γρήγορα όσο ελάχιστα καρέ μιας ταινίας. Χρειάστηκαν μόνο δέκα δεύτερα για να χαθούν νέοι άνθρωποι πριν προλάβουν να αντιληφθούν το νόημα της ζωής. Σκληρές εικόνες που η μόνη θετική τους συνεισφορά είναι η αλλαγή πορείας στην πυξίδα της αντίληψης και της σκέψης μας. Στην προκήρυξη ο συντάκτης δεν αναλύει και δεν στέκεται στο τρόπο του χτυπήματος. Δείχνει να έχει πλήρη αντίληψη του χώρου, μιλά για το αστυνομικό τμήμα που βρίσκεται μιαν ανάσα από τα γραφεία , αλλά δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες για τη στιγμή της δολοφονίας.
Ήταν ένα «τελεσίδικο μήνυμα» αναφέρει και εξηγεί γιατί επέλεξαν να χτυπήσουν «τα αναλώσιμα των βουλευτών και όχι τους ίδιους»: «Όσοι τους πλησιάζουν δεν έχουν άλλοθι τις πελατειακές σχέσεις, είναι ναζιστές, έχουν τον όρκο του χίτη, υμνούν την χούντα και θα τους αντιμετωπίσουμε ως εχθρούς του λαού. Οι «παραπλανημένοι» ψηφοφόροι, αυτή η συντηρητική λουμπεναρία με την αστική ηθική, πλέον δεν έχει κανένα άλλοθι».
Στην προκήρυξη στοχοποιούνται ακόμα, πολιτικά πρόσωπα, άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου, οικονομικοί παράγοντες, αστυνομικοί και δημοσιογράφοι. Οι 18 σελίδες βρίσκονται στο μικροσκόπιο των αρχών. Συγκρίνουν την προκήρυξη με προηγούμενες, ψάχνουν ομοιότητες, διαφορές και κάποιο στοιχείο που ίσως τους οδηγήσει στην άκρη του νήματος. Το ίδιο κάνουν και με το βίντεο-ντοκουμέντο. Μέχρι στιγμής οι έρευνες βρίσκονται στο σκοτάδι. Οι διάφοροι «προφήτες» των ΜΜΕ έχουν ήδη αρχίσει τα δικά τους ευφάνταστα σενάρια.
Η είδηση πολλές φορές μπορεί να κρύβεται στις λεπτομέρειες μίας σοβαρής υπόθεσης και η τηλεόραση με τους σημερινούς ρυθμούς, την αισθητική και την μεθοδολογία των ανθρώπων της μάλλον δε θα μπορέσει να την ανακαλύψει ποτέ.
Αρκεί να σκεφθεί κανείς πόσο εύκολα και αβασάνιστα έσπευσαν ορισμένοι να υιοθετήσουν την άποψη, ότι οι δράστες δεν ανήκουν σε αντάρτικο πόλης αλλά σε μυστικές και παρακρατικές υπηρεσίες. Όσο η προκήρυξη αργούσε τόσο πλήθαιναν αυτές οι φωνές για να κοπάσουν αμέσως μετά την εμφάνισή της από το zougla.gr.
Εύκολα θα σπεύσουν πολλοί να υιοθετήσουν την άποψη ότι οι δράστες είναι ποινικοί και ως εκ τούτου κάθε πολιτική προσέγγιση περιττεύει. Είναι τραγικό λάθος. Το είπαμε και το τότε (17 Νοέμβρη) το επαναλαμβάνουμε και τώρα. Υπάρχουν αιτίες- αναφέρονται από τον συγγραφέα της προκήρυξης – τις οποίες και όταν διαφωνείς κάθετα με την μεθοδολογία και τις πιστολιές οφείλεις να ερευνήσεις.
Η αστυνομία αναζητά τους δράστες εμείς τα αίτια. Oι διωκτικές αρχές μπορούν να σταματήσουν μία ομάδα με τη σύλληψη των μελών της, εμείς μπορούμε να σταματήσουμε κάθε ομάδα με το διάλογο. Αυτό το όπλο το έχουν μόνο τα μέσα αλλά φυσικά δεν το χρησιμοποιούν –πλην μεμονωμένων περιπτώσεων- σχεδόν ποτέ. Η σχέση τους με την αλήθεια είναι ενοχική και θα συνεχίσει να είναι όσο εκδότες και καναλάρχες παραμένουν πρόσωπα άσχετα με την ενημέρωση σχετικά όμως με τη συσσώρευση πλούτου. Όσο οι πολιτικές ηγεσίες αυτού του τόπου θα επιλέγονται θεσμικά από τον λαό αφού πρώτα έχουν πάρει την έγκριση των υπερδυνάμεων για να ικανοποιούν τα συμφέροντά τους. Θα βρίσκονται με λίγα λόγια σε αντιδιαστολή και διαμετρικά αντίθετη θέση με την περί δικαίου συνείδηση του λαού.
Από εκεί και πέρα η μετάβαση στο αδιανόητο για κάθε λογικό άνθρωπο είναι εύκολη όσο εύκολα αποδίδεται και ο τίτλος του λογικού σε όποιον υποφέρει χωρίς να αντιδρά.
Δείτε πόσο γλαφυρά το περιγράφει ο εκφωνητής στου Πολυτεχνείου Δημήτρης Παπαχρήστος στο άρθρο του από το zougla.gr: “ Όταν τολμούν και κάνουν συγκρίσεις και αναλογίες και λένε πως τότε η χούντα είχε πηλήκιο, για να της το αφαιρέσετε και τώρα έχουμε πολλές χούντες και πώς να τις πολεμήσουμε;” για να συνεχίσει εύστοχα “ Γιατί όταν ο ένας τρώει και ο άλλος κοιτάει, τα κακό από εκεί ξεσπάει.”
(Πατήστε πάνω στο δημοσίευμα για να διαβάσετε το άρθρο)
O Παπαχρήστος ανήκει σε μια γενιά που θυσιαζόταν και πρωταγωνιστές της έπεφταν νεκροί από τις ριπές της Χούντας όταν η παρανομία του τότε καθεστώτος της έδινε το δικαίωμα να σηκώσει τα όπλα.
Αυτές οι λεπτομέρειες και πολλές άλλες είναι υπόθεση δική μας, υπόθεση των πολιτών γιατί Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή…
