Σε ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή καταδικάστηκε ερήμην από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, ο πρώην εκδότης της «Απογευματινής» Κώστας Σαραντόπουλος για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο ύψους 208.000 ευρώ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο εκδότης είχε συλληφθεί την περασμένη Δευτέρα, οπότε και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα που άσκησε εναντίον του ποινική δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος. Ωστόσο η είδηση της σύλληψής του έγινε γνωστή μόλις χθες και σήμερα δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί ερήμην.

Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην εκδότης τον Νοέμβριο του 2010 είχε υποβάλει αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο της Αθήνας, σηματοδοτώντας το τέλος μιας από τις παλαιότερες εφημερίδες.

Η «άνοδος» και η «πτώση» της εφημερίδας «Απογευματινή»

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το πρώτο φύλλο της Απογευματινής κυκλοφόρησε στις 20 Οκτωβρίου 1952, με εκδότες τα αδέλφια Νάσο και Σάκη Μπότση και κρατούσαν τα ηνία της ως το θάνατό τους (πέθαναν με χρονική απόσταση 20 ημερών το 1980). Στη συνέχεια η εφημερίδα πέρασε στο Ίδρυμα Μπότση που στο μεταξύ είχε δημιουργηθεί και με νέο εκδότη τον Νίκο Μομφεράτο, ως το 1985, χρονιά που δολοφονήθηκε (21 Φεβρουαρίου) από τη 17 Νοέμβρη. Αντικαταστάθηκε από τον Πάνο Καραγιάννη, ο οποίος ήταν εκδότης της ως το 2002. Στην συνέχεια πέρασε στα χέρια του εκδότη και μεγαλοεργολάβου Κώστα Σαραντόπουλου.

Για πολλά χρόνια, η Απογευματινή αποτελούσε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εφημερίδας ποικίλης ύλης, καθώς δινόταν μεγαλύτερη βαρύτητα σε καλλιτεχνικά, αθλητικά, αστυνομικά και κοινωνικά θέματα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα αμιγώς πολιτικά. Αυτός ο χαρακτήρας ουδετερότητας άρχιζε να αλλάζει με τα χρόνια, παράλληλα με την κομματικοποίηση της πολιτικής ζωής. Θεωρείτο εφημερίδα συντηρητικών αρχών.

Στην Απογευματινή έχουν κατά καιρούς αρθρογραφήσει μεταξύ άλλων οι κ.κ. Χρήστος Πασαλάρης, Μαρία Ρεζάν, Φρέντυ Γερμανός, Τέρενς Κουίκ, Λιάνα Κανέλλη, Γιάννης Διακογιάννης, Άννα Παναγιωταρέα, Ροζίτα Σώκου, Κώστας Τσαρούχας, Κώστας Καββαθάς.

Το πρώτο διάστημα της κυκλοφορίας της, η Απογευματινή σταθεροποιήθηκε στην 7η θέση ανάμεσα στις 16 αθηναϊκές εφημερίδες που κυκλοφορούσαν την εποχή. Με τη μεταπολίτευση η κυκλοφορία της αρχίζει σταδιακά να πέφτει (2η θέση με 132.700 φύλλα το 1975), 3η θέση (128.500 φύλλα) το 1977, 6η θέση (92.000 φύλλα) το 1987, 7η θέση (84.000 φύλλα) το 1989 και 62.800 το 1992, για να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια η κυκλοφοριακή πτώση που παρέσυρε άλλωστε και το σύνολο του Τύπου.

Οι τίτλοι του τέλους έπεσαν το 2010 με μια ανακοίνωση από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εφημερίδας Σπυρίδωνα Μαύρο, ο οποίος ενημέρωσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι υπεβλήθη αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο Αθηνών.

Στις 28 Οκτωβρίου του ιδίου έτους, και ενώ όλη η ύλη της εφημερίδας ήταν έτοιμη προς εκτύπωση, ο Διευθύνων Σύμβουλος της «Α» Κώστας Σαραντόπουλος έδωσε προφορική εντολή να μην τυπωθεί η εφημερίδα, για την οποία εργάζονταν συνολικά περί τα 130 άτομα.

Να σημειωθεί ότι ο Κώστας Σαραντόπουλος έχει καταθέσει τρεις αιτήσεις πτώχευσης εκ των οποίων οι δύο απερρίφθησαν από το δικαστήριο καθότι οι δικαστές έκριναν ότι η εταιρεία δεν έχει κάνει στάση πληρωμών καθότι συνέχισε να καταβάλλει χρήματα σε πιστωτές, τράπεζες κλπ. ενώ η τρίτη απεσύρθη από την ίδια την εταιρεία.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης