Η σύγχρονη υγειονομική περίθαλψη έχει οδηγήσει σε τεράστια βελτίωση στο προσδόκιμο ζωής και την ποιότητα ζωής. Ωστόσο, η αύξηση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης, τα αυξανόμενα ποσοστά χρόνιων παθήσεων, η γήρανση του πληθυσμού και οι επιπτώσεις της προοδευτικής κλιματικής αλλαγής ασκούν πιέσεις στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.
Είναι επομένως ανάγκη να γίνουν οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης πιο αποτελεσματικές και βιώσιμες -έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν εξοικονομήσεις χωρίς να διακυβεύεται η ποιότητα ή να καταστρέφονται περαιτέρω τα οικοσυστήματα από τα οποία εξαρτάται η ανθρώπινη υγεία. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεπεραστεί η αποκλειστική εστίαση στο κόστος και να ληφθεί υπόψη ένα ευρύτερο φάσμα παραγόντων που επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία.
Ωστόσο, παραδόξως, λίγη δουλειά έχει αφιερωθεί στη μέτρηση αυτών των επικαλυπτόμενων παραγόντων. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η μέτρηση του τριπλού αποτελέσματος που περιλαμβάνει τη βιωσιμότητα -ένα πλαίσιο που λαμβάνει υπόψη όχι μόνο το οικονομικό αλλά και το περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος μιας δραστηριότητας. Θα μπορούσε μια τέτοια προσέγγιση τριπλού αποτελέσματος να εφαρμοστεί στην αξιολόγηση των παρεμβάσεων υγειονομικής περίθαλψης;
Μια μελέτη τέσταρε αυτή την προσέγγιση σε υπάρχοντα δεδομένα για ασθενείς με χρόνιες ψυχωσικές ασθένειες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει υποστηριχτεί ότι για να γίνουν οι οργανισμοί πιο βιώσιμοι, πρέπει να υπερβούν το παραδοσιακό πρώτο «έσοδο» του κέρδους και της ζημίας και να ενσωματώσουν το περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας στις εταιρικές λογιστικές τους δομές. Με άλλα λόγια, για να είναι βιώσιμος ένας οργανισμός πρέπει να εξισορροπήσει τα λογιστικά βιβλία του, να μετρήσει και να διαχειρίζεται τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις -όπως η διαχείριση αποβλήτων και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου- και να λάβει υπόψη τις κοινωνικές του υποχρεώσεις.
Το τριπλό αποτέλεσμα είναι σχετικό με τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, επειδή υπάρχουν μεγάλα οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά κόστη -και ευκαιρίες- που δημιουργούνται. Ωστόσο, έχουν γίνει λίγες προσπάθειες εφαρμογής της προσέγγισης στην αξιολόγηση των παρεμβάσεων υγειονομικής περίθαλψης. Όπως και με τις επιχειρήσεις, το παραδοσιακό αποτέλεσμα του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι το κόστος. Το κόστος έχει σημασία επειδή η υγειονομική περίθαλψη είναι ακριβή -στην Αυστραλία, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, αντιπροσωπεύει περίπου το 10% των δαπανών του ΑΕΠ και στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι κοντά στο 17%.
Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης έχει μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Συμβάλλει στη μόλυνση της γης και των υδάτινων οδών, παράγει μεγάλες ποσότητες αποβλήτων και αποτελεί σημαντική πηγή παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Για παράδειγμα, η παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία έχει μεγαλύτερο αποτύπωμα άνθρακα από την αυτοκινητοβιομηχανία. Και αν ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ κατατασσόταν ως έθνος, θα ήταν ο 13ος μεγαλύτερος εκπομπός αερίων του θερμοκηπίου στον κόσμο.
Η εν λόγω μελέτη βρήκε ότι το οικονομικό κόστος της περίθαλψης είναι υψηλό στη Βρετανία -περίπου 40.000 λίρες ανά ασθενή ετησίως- αλλά δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου του υψηλού επιπέδου αναπηρίας και ανάγκης των ψυχιατρικών ασθενών. Διαπιστώθηκαν μεγάλες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που σχετίζονται με την παρέμβαση -περίπου 10.800 κιλά ανά ασθενή ετησίως. Για λόγους σύγκρισης, μια πτήση οικονομικής θέσης από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη παράγει περίπου 900 κιλά εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενώ το μέσο ετήσιο αποτύπωμα άνθρακα ενός ατόμου που ζει στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι περίπου 7.100 κιλά. Για ένα άτομο στις ΗΠΑ, είναι διπλάσιο, περίπου 16.400 κιλά. Η μελέτη διαπίστωσε ότι είναι δυνατό να εκτιμηθεί κατά προσέγγιση το οικονομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος μιας παρέμβασης και να συσχετιστεί με τα κλινικά αποτελέσματα.
Ο τομέας της υγείας μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα για να προωθήσει τη βιωσιμότητα στο σχεδιασμό και την παροχή υπηρεσιών. Η επένδυση σε καλύτερη προληπτική φροντίδα είναι απαραίτητη. Και η αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους των χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής θα μπορούσε να έχει τεράστια οφέλη για τη δημόσια υγεία, καθώς και οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Πολλές πρωτοβουλίες, όπως η βελτίωση της ποιότητας των τροφίμων στα νοσοκομεία ή ο επανασχεδιασμός της υγειονομικής περίθαλψης και άλλων αστικών υποδομών, έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα, βελτιώνοντας παράλληλα την υγεία.
