Ένα από τα σοβαρά προβλήματα των Ελλήνων μελισσοκόμων είναι ο ανταγωνισμός από το εισαγόμενο μέλι, το οποίο πωλείται σε χαμηλές τιμές. Από τα στοιχεία των εισαγωγών που συγκεντρώθηκαν από την ΠΑΣΕΓΕΣ, διαπιστώνεται ότι η τιμή εισαγωγής του μελιού είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Το 2008, για παράδειγμα, οι μεγαλύτερες ποσότητες εισαγόμενου μελιού (1.027 τόνοι σε σύνολο εισαγομένων ποσοτήτων 2.736 τόνοι, ποσοστό 38% περίπου) προήλθαν από τη Βουλγαρία με μέση τιμή εισαγωγής 2,39 ευρώ /κιλό.
Επίσης, το 2009 (χρονικό διάστημα Ιανουάριος – Ιούλιος) οι μεγαλύτερες ποσότητες εισαγόμενου μελιού προέρχονται πάλι από τη Βουλγαρία (43% των εισαγομένων ποσοτήτων) με μέση τιμή εισαγωγής 2,20 ευρώ /κιλό.
Η ιδιαίτερα χαμηλή τιμή πώλησης του εισαγόμενου μελιού σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής του ελληνικού μελιού, αλλά και τα λιγότερα ανεπτυγμένα δίκτυα προώθησης, καθιστούν την ελληνική παραγωγή λιγότερο ανταγωνιστική παρά το γεγονός ότι η ποιότητα του ελληνικού μελιού είναι κατά κοινή ομολογία άριστη και υψηλότερη αυτής του εισαγομένου.
Τα παραπάνω επεσήμαναν οι επόπτριες του Μελισσοκομικού Κέντρου της ΠΑΣΕΓΕΣ – Αττικής, κ.κ. Γκουλιαδίτη Φρειδερίκη και Μπιρρή Παρασκευή, κατά την διάρκεια σχετικής συνάντησης στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, την Δευτέρα 3 Μαρτίου. Επίσης, επεσήμαναν ότι τόσο για την προστασία του καταναλωτή όσο και του έλληνα μελισσοκόμου απαιτούνται συνεχείς έλεγχοι των εισαγόμενων ποσοτήτων μελιού από την πολιτεία, ώστε να αποτρέπεται η νοθεία του ελληνικού μελιού με εισαγόμενα.
Επίσης, από τις εκπροσώπους της ΠΑΣΕΓΕΣ εντοπίστηκαν και τα εξής προβλήματα, που αφορούν την αγορά του μελιού:
Ετικέτα – Σήμανση του μελιού: Βάσει της Οδηγίας 2001 /110 ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ αλλά και της Απόφασης Α2-2207/7-5-2007 – Αγορανομική Διάταξη 1 επί της συσκευασίας του μελιού που προορίζεται στον τελικό καταναλωτή αναγράφεται υποχρεωτικά η χώρα ή οι χώρες προέλευσης που έγινε η συγκομιδή. Παρόλα αυτά αν το μέλι προέρχεται από τουλάχιστον δύο κράτη μέλη ή τρίτες χώρες αναγράφεται κατά περίπτωση μία από τις ακόλουθες ενδείξεις:
• «μείγμα μελιών Ε.Ε.»
• «μείγμα μελιών εκτός Ε.Ε.»
• «μείγμα μελιών Ε.Ε. και εκτός Ε.Ε.»
Είναι γεγονός ότι η μη αναγραφή στην ετικέτα των χωρών προέλευσης του εισαγόμενου μελιού αφήνει περιθώρια για την νοθεία του με ελληνικό. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες από το υπουργείο, με άμεση έκδοση υπουργικής απόφασης, ώστε να αναγράφονται στην ετικέτα ξεχωριστά όλες οι χώρες προέλευσης του μελιού, όπως ήδη γίνεται στην Ιταλία.
Τήρηση μηνιαίων ισοζυγίων αγορών και πωλήσεων από τις μονάδες τυποποίησης και συσκευασίας του μελιού: Είναι απαραίτητη η έκδοση μηνιαίων ισοζυγίων αγορών και πωλήσεων από όλες τις μονάδες τυποποίησης και συσκευασίας του μελιού, όπως γίνεται και σε άλλα αγροτικά προϊόντα και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των ελέγχων από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου θα οδηγήσουν τόσο στην προστασία των καταναλωτών όσο και της εγχώριας παραγωγής μελιού.
Ταυτοποίηση των αμιγών τύπων ελληνικών μελιών – θυμαρίσιο μέλι: Σχετικά με την ΚΥΑ αριθμ.127/2004 (ΦΕΚ 239/Β/23-2-2005) περί ταυτοποίησης αμιγών ελληνικών μελιών επισημάνθηκαν τα εξής:
Τα υφιστάμενα ποσοστά γυρεόκοκκων θεωρούνται σε κάποιες περιπτώσεις και ιδιαίτερα στο θυμαρίσιο μέλι αρκετά χαμηλά, ώστε να αμφισβητείται κατά πόσο αντιπροσωπεύουν το μέσο όρο των αμιγών ελληνικών μελιών.
Ειδικά για το θυμαρίσιο μέλι, λόγω της εξαιρετικής του ποιότητας προτιμάται ιδιαίτερα από τους καταναλωτές και λόγω αυτής της προτίμησης και της αυξημένης τιμής πώλησης είναι μείζονος σημασίας να αποφευχθούν τα φαινόμενα νοθείας και παράλληλα να προστατευτούν οι μελισσοκόμοι που παράγουν θυμαρίσιο μέλι.
Στη χώρα μας υπάρχουν περιοχές, κυρίως μικρά νησιά του Αιγαίου όπου το θυμάρι κυριαρχεί στην αυτοφυή μελιτοφόρο βλάστηση. Το μέλι των περιοχών αυτών εμφανίζει ποσοστά γυρεόκοκκων θυμαριού της τάξεως 70% ή και μεγαλύτερης. Η υφιστάμενη ΚΥΑ αριθμ.127/2004 εξισώνει ένα μέλι περιεκτικότητας 18% με ένα περιεκτικότητας 70% στα μάτια των καταναλωτών αφού χαρακτηρίζει και τα δύο ως αμιγή θυμαρίσια.
Δεδομένου του υψηλού κόστους και του χαμηλού ύψους παραγωγής στις περιοχές όπου το θυμάρι κυριαρχεί. αλλά η εν γένει μελισσοκομική χλωρίδα είναι φτωχή. η ανάγκη να αναγνωρίζεται και να κατοχυρώνεται θεσμικά η ιδιαίτερη ποιότητα του μελιού μας είναι σημαντική για την εξασφάλιση της τιμής που του αξίζει και την επιβίωση της μελισσοκομίας μας.
