Μετά από συλλογικούς αγώνες και αμέτρητες θυσίες, αποτελεί πλέον οικουμενική γνώση, όπως εξάλλου αναφέρεται και στην επίσημη ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών, «τα ανθρώπινα δικαιώματα ανήκουν εξίσου σε κάθε έναν από μας και μας συνδέουν μαζί ως μια παγκόσμια κοινότητα με τα ίδια ιδανικά και αξίες. Ως παγκόσμια κοινότητα μοιραζόμαστε από κοινού μια μέρα: την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάθε 10 Δεκεμβρίου».
Σαν σήμερα, πριν από 63 χρόνια, συντάχθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η Διακήρυξη εκδόθηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1948 και η ημερομηνία έκτοτε καθιερώθηκε για να σηματοδοτήσει την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί την κύρια δήλωση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων των ανθρώπων και περιέχει ένα προοίμιο και 30 άρθρα, που καθορίζουν ένα ευρύ φάσμα των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών που όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες, παντού στον κόσμο, δικαιούνται χωρίς καμία διάκριση. Ένα από αυτά είναι το αναφαίρετο δικαίωμα στην υγεία.
Στο άρθρο 25 της Διακήρυξης αναφέρεται πως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα για ένα επίπεδο διαβίωσης κατάλληλο για την υγεία και την ευημερία του ίδιου και της οικογένειας του, ενώ σύμφωνα με το καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας(ΠΟΥ), «η απόλαυση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα κάθε ανθρώπου…»
Όμως πέραν της σημαντικότητας της υγείας και της κατανόησης ότι πια δεν πρόκειται για πολυτέλεια και δικαίωμα των «λίγων», σήμερα πλέον γνωρίζουμε ότι βασική παράμετρος της συνολικής υγείας είναι και η σεξουαλική υγεία που σύμφωνα με τον ΠΟΥ ορίζεται «ως μια κατάσταση σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευημερίας του ατόμου σε σχέση με τη σεξουαλικότητα του. Απαιτεί μια θετική και σεβάσμια προσέγγιση της σεξουαλικότητας και των σεξουαλικών σχέσεων, όπως αντίστοιχα τη δυνατότητα να έχει κανείς ευχάριστες και ασφαλείς σεξουαλικές εμπειρίες, απαλλαγμένες από τον εξαναγκασμό, τις διακρίσεις και τη βία».
Η άγνοια και η υποτίμηση της σημαντικότητας της σεξουαλικής υγείας επιβαρύνει σε μεγάλο ποσοστό τη συνολική κατάσταση υγείας σε άνδρες και γυναίκες σε παγκόσμια κλίμακα και όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι ηθικές αναστολές, τα συντηρητικά κατάλοιπα και οι διακρίσεις που έχουν επιβαρύνει και τα δύο φύλα, οδήγησαν στην παραγνώριση της σεξουαλικής υγείας με αποτέλεσμα τα σεξουαλικά προβλήματα και οι διαταραχές για χρόνια να έχουν παραμένει επιμελώς κρυμμένα, χωρίς να υπάρχει η γνώση ότι προαναγγέλλουν ή οδηγούν σε ευρύτερα, ενίοτε και μοιραία προβλήματα καθολικής υγείας.
Η στροφή της επιστημονικής κοινότητας στη σημασία της σεξουαλικής υγείας, στην ενημέρωση, την πρόληψη, την διάγνωση και την θεραπεία των σεξουαλικών διαταραχών, είτε αυτές ανήκουν στο σωματικό, είτε στο ψυχικό χώρο του ατόμου, και η ευαισθητοποίηση του ίδιου του ατόμου για ένα κομμάτι της υγείας του που λόγω ντροπής, φόβου και άγνοιας παραμελούσε, συντέλεσε στη δομική αλλαγή και στην προαγωγή της σεξουαλικής υγείας.
Στις μέρες μας που τα άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θεωρείται δεδομένο ότι τηρούνται ευλαβικά, αλλά μοιάζει να καταπατώνται μέσα από την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση του ατόμου, το ότι επιστήμονες και μη αναγνωρίζουν άλλο ένα ανθρώπινο δικαίωμα, αποτελεί πνοή ζωής. Η σεξουαλική υγεία είναι δικαίωμα. Η διεκδίκηση αυτού του δικαιώματος δηλώνει την ύπαρξη της ίδιας της ζωής.
Το άρθρο υπογράφει η Ε.Ελευθερίου,ψυχοθεραπεύτρια-κλινική
θεραπεύτρια σεξουαλικών διαταραχών, υπεύθυνη ψυχολογικό τμήματος
Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
