Ο κος Ρέσλερ, ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας ήταν σαφής στις πρόσφατες δηλώσεις του: O Υπουργός Ανάπτυξης της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από μια χαμηλή αποτελεσματικότητα.
Όποιο σενάριο και αν ακολουθήσουμε, είτε το Μνημόνιο 2 είτε την πτώχευση εντός ευρώ είτε εκτός ευρώ, αυτό θα είναι θνησιγενές από τη στιγμή κατά την οποία δεν ‘απογειώνεται’ η οικονομία. Όταν η γλωσσολαγνία περί Ανάπτυξης υποκατασταθεί από έργα και πράξεις, τότε θα ξεκολλήσουμε από το τέλμα που βρισκόμαστε.
Λύση λοιπόν στο πρόβλημα του χρέους δίνει μόνο η αναπτυξιακή πορεία της χώρας, όσο υπερβολικό και αν ακούγεται το τελευταίο. Στην ερώτηση, για το κατά πόσο η ανάπτυξη θέλει χρόνο μη δίνοντας άμεσα αποτελέσματα και ως εκ τούτου ίσως αποτελεί ένα άλλοθι για να δικαιολογήσουμε οτιδήποτε, δίνεται η ακόλουθη απάντηση:
Η δημιουργία ενός κλίματος θετικών προσδοκιών μπορεί να αντιστρέψει το βάλτο της ύφεσης άμεσα. Ενδεικτικά και όχι εξαντλητικά, πηγές αυτού του κλίματος θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες:
-Τα 15 δις ευρώ από ΕΣΠΑ. Αλλά από τα 12,5 δις ευρώ του ΕΣΠΑ που θα αφορούν σε 181 έργα, δυστυχώς για την επιχειρηματικότητα δίνονται μόνο 2,2 δις ευρώ εν μέσω κρίσης!!!.
-22,9 δις ευρώ αιτήσεις ξένων από πέρυσι για επενδύσεις. Λιμνάζουν περιμένοντας απαντήσεις…
-Νέο ‘Σχέδιο Μάρσαλ’ σε επίπεδο ΕΕ. Ακούστηκε πέρυσι, αλλά θάφτηκε αν και μπορεί να τεθεί πάλι επί τάπητος στη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου 2012. Το Σχέδιο αυτό θέλει χρόνο, αλλά ‘παίζει’ με τις προσδοκίες. Γιατί σιωπήσαμε εμείς τόσο διάστημα; Σε τελική ανάλυση, ποια η έννοα του όρου «Ένωση»; Ο όρος «΄Ενωση» υποδηλώνει την αλληλεγγύη και στο σκέλος της ανάπτυξης. Δεν αφορά μόνο στην εξόφληση των πιστωτών.
-Το ενδιαφέρον των Κινέζων για το Τιμπάκι στην Κρήτη, τη Χαλκιδική, το Θριάσιο Πεδίο…Χάνεται έτσι απλά ένας στρατηγικός εταίρος, (που διαθέτει επίσης τεχνολογία εξόρυξης πετρελαίου) άκρως απαραίτητος, ιδίως στην περίπτωση πτώχευσης εντός ευρώ.
-Το ενδιαφέρον των Ρώσων για στρατηγικές επενδύσεις, όταν εμείς (βλ. Παπανδρέου) τους μιλούσαμε για πράσινη ανάπτυξη. Έχουμε καταντήσει να θεωρούμαστε φολκλορικό στοιχείο στη διεθνή πολιτική σκηνή.
-Υπάρχουν προτάσεις με σκοπό τη δημιουργία μιας σειράς αναπτυξιακών ομολόγων, που θα εξυπηρετήσουν ταυτόχρονα τρεις στόχους: Την ανάπτυξη, τη βελτίωση της ρευστότητας και τη μείωση του χρέους. Ενδεικτικά σημειώνεται η πρότασή μας για την εκμετάλλευση του αεροδρομίου «Ελληνικό» με ομόλογα (Βλ. google, Μάρδας, ‘Ελληνικό vs Πριγκιπάτου του Μονακό’ και ‘Ελληνικό. Η μεγάλη Μπίζνα’) και για την τουριστική ανάπτυξη, μέσω μιας άλλης μορφής ομολόγων (βλ. www.dimiourgikοipolites.gr).
-Νέα πολιτική για τις Μικρομεσαίες επιχ/σεις, για οικογενειακές επιχειρήσεις και για εξωστρεφείς. Έτοιμα επεξεργασμένα γύρω στα 100 μέτρα, (βέλτιστες πρακτικές άλλων χωρών), εστάλησαν σε Κατσέλη-Χρυσοχοϊδη από το 2009. Είναι έτοιμες λύσεις, που εκτίθενται σε περισσότερες από 3000 χιλιάδες σελίδες και κωδικοποιήθηκαν σε 30 μόνο. (Βλ www.mardas.gr, προτάσεις για ανάπτυξη-οικονομία).
-Αλλαγή συγκεκριμένων άρθρων (π.χ. Άρθρο 1) του Νόμου για τις Στρατηγικές Ξένες Επενδύσεις, (του γνωστού ως Fast Τrack). Πόσο χρόνο θέλει αυτή η παρέμβαση;
-Επενδυτικός Νόμος, που θα οδηγεί σε έγκριση μιας επένδυσης με μια υπογραφή ενός υπουργού. Πόσο χρόνο θέλει άραγε επίσης η επεξεργασία αυτής της λύσης;.
-Ένα απλό, σύστημα ενισχυμένων αποσβέσεων για επιχειρήσεις που επενδύουν σε κτίσματα και κεφάλαιο με έτος έναρξης από το 2012.
-Φορολογικές ελαφρύνσεις κλιμακωτές όμως επί των κερδών, σε επιχειρήσεις που αυξάνουν από το 2012 το τζίρο τους.
-Ιδιωτικοποιήσεις «κράχτης». Στις ΗΠΑ έχει δημιουργηθεί ένα Fund για επενδύσεις στην Ελλάδα κι περιμένει…
Και για να μην αερολογούμε, η Τουρκία τρέχει με ρυθμούς ανάπτυξης άνω των 7% κάθε χρόνο, μετά το σοκ του 2000-2. Γιατί αυτοί και όχι εμείς; Γιατί απλούστατα αυτοί είχαν τον Κεμάλ Ντερβίς και εμείς έχουμε πολιτικούς που για να βάλουν μια υπογραφή χρειάζονται 15 μήνες!!!
Παρεμπιπτόντως, ο διαγωνισμός για το ηλεκτρονικό σύστημα προμηθειών του Υπουργείου Ανάπτυξης αφού ελέγχθηκε από το Ελ. Συνέδριο και έκλεισε χωρίς το παραμικρό ψεγάδι, τον Αύγουστο του 2010, συμβασιοποιήθηκε 15 μήνες αργότερα, δηλαδή το Νοέμβριο του 2011!!!. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί είμαστε σε αυτήν την κατάσταση.
Κλείνοντας εκφράζουμε την ακόλουθη σκέψη: Θα προσφέρουν μια υπέρτατη υπηρεσία στη χώρα, αν οι Υπουργοί και Υφ/γοί που ασχολούνται με τα ζητήματα της Ανάπτυξης πάνε στο σπίτι τους αύριο και δεν ξανασχοληθούν ποτέ στη ζωή τους με θέματα, που δεν γνωρίζουν για το πώς πρέπει να χειριστούν!.
