Α, όχι, δεν θα γίνουμε όλοι ένα.
Διαφωνώ με όσους γράφουν ότι έχουμε όλοι ευθύνη για το απαράδεκτο που έγινε στην Μύκονο. Όχι, κύριοι δεν έχουμε όλοι.
Οι προσκλήσεις που έχω για την Μύκονο, κάθε χρόνο, από μαγαζιά, ανθρώπους (που δεν ξέρω) και events είναι πολλές… Δεν ανταποκρίθηκα ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Έχω πάει στη Μύκονο καλοκαίρι μόνο μία μέρα… μισή για την ακρίβεια, γιατί από την πολύ αηδία πήρα το αεροπλάνο και έφυγα το ίδιο βράδυ… ούτε γκομενικό έπαιζε, ούτε τσακώθηκα με κανέναν, ούτε δουλειά ούτε τίποτα… απλώς έφυγα…
Γιατί;
Επειδή δεν γουστάρω τους παπάρες που συχνάζουν εκεί. Δεν τους μιλάω, ούτε όταν τους βλέπω στην Αθήνα, είτε οπουδήποτε αλλού. Όταν τους συναντώ σε κλειστό χώρο βγαίνω έξω ακόμα κι αν ρίχνει χαλάζι.
Όχι, κυρίες και κύριοι, δεν έχω μερίδιο σ’ αυτόν τον οχετό. Δεν γουστάρω λέμε…
Δικαίωμα τους να κάνουν ό,τι θέλουν… αρκεί εγώ να μην είμαι κοντά. Βάζω στοίχημα ότι δεν έχουν κάνει τα μισά από όσα έχω κάνει, αλλά παρ’ όλα αυτά με αηδιάζουν… σχεδόν με τρομοκρατούν. Αυτό που σιχαίνομαι είναι το ύφος που παίρνουν όταν λένε «χθες ήμουν στη Μύκονο»… «Το Σάββατο φεύγω πάλι για τη Μύκονο.»
Ρε χάσου από ’κεί, τσόλι, που μέχρι να γίνεις Μις Ξέκωλο, είχες πάει μόνο κάμπινγκ με τον άψιλο (και καλά κάνει το παλικάρι) γκόμενο. Μόλις πάρει κανείς εκπομπή στην τηλεόραση παίρνει και σπίτι στη Μύκονο… αμέσως μιλάει για τη Μυκονο, λες και ήταν εκεί μαζί με την Ελένη Βλάχου και τον Χατζηπαπάρα στα 50’s.
Και τους λυπάμαι αφόρητα….
Ρε χαμένε, τόσα λεφτά βγάζεις… μόνο την Μύκονο σκέφτεσαι; Δεν σου ’χει περάσει από μυαλό: «Ρε αγάπη μου, πώς να ’ναι άραγε στην Τζαμάικα;»… Τελικά τόσο λίγος είσαι;
Ξέρετε γιατί είναι κολλημένοι εκεί; Επειδή αλλού (στο εξωτερικό) δεν είναι ούτε για φτύσιμο. Πάς μαζί τους στο Λονδίνο και έχεις την εντύπωση ότι είναι δεμένοι με σχοινί ασφαλείας που τους επιτρέπει να κάνουν μόνο τον γύρο του τετραγώνου του ξενοδοχείου. Μετά σαν την Αριάδνη με τον μίτο της φτάνουνε στο lobby… Τρώνε σε ελληνικές ταβέρνες στο Παρίσι και εντυπωσιάζονται ότι δεν φτύνουν στον δρόμο στο Βερολίνο…
Ο ίδιος άνθρωπος πάει στη Μύκονο και νιώθει πρωταγωνιστής… άντε ξεκόλλα τον μετά εσύ. Μη λέμε ό,τι θέμε….
Όχι, δεν τα γράφω τώρα με αφορμή τον φόνο του Αυστραλού… Πάντα –όσο θυμάμαι τον εαυτό μου- τα ίδια έγραφα και πάντα κάτι με έστελνε σπίτι μου… μα εκεί γίνονται ΟΛΕΣ οι συμφωνίες σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ επίπεδο. Τέλος. Αν δεν είσαι εκεί… ειδικά αν είσαι πιτσιρικάς…. δεν είσαι τίποτε… ούτε θα γίνεις ποτέ αυτό που επιθυμείς… Όχι, δεν πήγα ποτέ… όχι, δεν μου κόστισε… πώς να μου κοστίσει που δεν με λέρωσε ούτε ένας πούστης (δεν εννοώ ομοφυλόφιλος) απ’ αυτούς.
Τί κάνουν άραγε όλοι αυτοί με τα προκοίλια από την συσσωρευμένη εξουσία; Ποια γυναίκα θα γυρνούσε ποτέ να σε κοιτάξει κουβά μου; Τί δουλειά έχουν να χορεύουν πάνω στο τραπέζι σου τα 17άρικα;
Το τι μαλακία έχουμε ακούσει για τη Μύκονο από όλους αυτούς δεν περιγράφεται… κανείς δεν μιλάει για τους επιβήτορες των τρελαμένων διεθνών μόδιστρων… σιγά που ‘ρχονται για την αχινομακαρονάδα του Φιλιππή… άμα γουστάρουνε τους την πάνε με τάπερ σπίτι σους… κανείς δεν μιλάει για τα ζιγκολίκια, κανείς δεν μιλάει για τα drugs, κανείς δεν μιλάει για τους βιασμούς ψυχών και συνειδήσεων….
Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε κυνηγήσει τις ηδονές. Αλίμονο! Δεν θα θάψουμε 5-6 επειδή βρήκαμε εύκαιρο παπά. Όμως, αδελφέ μου, δεν έχουμε αναδειχθεί πουλώντας το αντίθετο… ή κι αν ακόμα στο φινάλε το ’χουμε κάνει… δεν είναι δα και το άπαν στη ζωή μας.
Όταν πριν από μερικά χρόνια είχαν δολοφονήσει τον γιό του υπουργού Εργασίας (επί ΠΑΣΟΚ), Τάσου Γιαννίτση, για 5 δολάρια στο Μεξικό, όπου είχε πάει για τουρισμό Χριστουγεννιάτικα, όλοι είχαμε ανατριχιάσει. Υποθέτω το θυμάστε… (εγώ που τύχανε να γνωρίζω το παιδί το θυμάμαι έντονα)… δεν μισήσαμε τους δολοφόνους… βασικά μισήσαμε –αδίκως- το Μεξικό. Τί φαντάζεστε ότι θα συμβεί στους Αυστραλούς με μας; Ποιός έχει επιτρέψει σ’ αυτούς τους αληταράδες να βάζουν χέρι στο μοναδικό σταθερό εθνικό εισόδημα, που έχουμε… τον τουρισμό; Και δεν εννοώ τους μπράβους…
Πολύ φοβάμαι ότι ο Αυστραλός τραγικός πατέρας δεν ήταν ευγενικός. Έξυπνο και αποτελεσματικό τον είδα… Είπε αυτά που είπε, γιατί προφανώς ο άνθρωπος θέλει να πάρει ό,τι απέμεινε από τον γιό του και να φύγει όσο πιο μακριά γίνεται…. Δεν έχουν όλοι την αρχαία τραγωδία μέσα τους, βλέπετε… Όταν πάει στην Αυστραλία, τότε θα δούμε, τί θα πει… Νομίζω το ίδιο θα έκανα κι εγώ -αν ήμουν στην θέση του- στο Τόγκο.
Πού τον είδε τον πολιτισμό μας και με τον εξεθείασε ο άνθρωπος;
Να ξεμπερδεύει με μας ήθελε…
Μερικοί νομίζουν ότι φωνάζω για τον φωτισμό της Ακρόπολης επειδή είμαι κολλημένος, γραφικός, επίμων, μαλάκας… Δυστυχώς είμαστε τόσο βλάχοι (ΝΑΙ! ΒΛΑΧΟΙ!) όλοι μας, που δεν καταλαβαίνουμε τη σημειολογία του πράγματος… είναι η ίδια που μας οδήγησε από τον κεφτέ μικρόπουτσο ερωτύλο στον μπράβο με το πτυσσόμενο γκλομπ.
Αναρωτιέμαι αλήθεια, τί ώρα να κλείνει το κράτος τα δημόσια φώτα στη Μύκονο… Και για όσους ενδιαφέρονται: Όχι, η Ακρόπολη δεν είναι στην Μύκονο. Το κακό είναι ότι είναι περικυκλωμένη από τη «Μύκονο».
