Γιώργος Αρκουλής
Σήμερα γιορτάζουν οι φασίστες! Μη γελάτε, υπάρχουν σαν τα φίδια εν υπνώσει γύρω μας και αν μπορούσαν σήμερα 4η Αυγούστου, θα σήκωναν κεφάλι για να θυμηθούν πως και γιατί πριν από 83 χρόνια ο Μεταξάς βάδισε στα χνάρια του Μουσολίνι και του Χίτλερ για να σώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες!
Τελευταία, η χώρα δεν τα πάει καλά με τις επετειακές ημέρες, θαρρείς και με το πέρασμα του καιρού κάποια γεγονότα έχουν χάσει την αίγλη τους ή έχουν ξεθυμάνει ως αξίες… Έχω κατά νου την κλασική γιορτή των οπαδών του Παναθηναϊκού, που κάθε χρόνο στις 2 Ιουνίου γιόρταζαν την επέτειο του τελικού στο Γουέμπλεϊ με τον Αγιαξ. Εφέτος το…έπος αυτής της ποδοσφαιρικής γιορτής πέρασε εντελώς στο ντούκου, προφανώς οι «πράσινοι» δεν είχαν καμία όρεξη να γιορτάσουν μετά την ξευτίλα που τους επιφύλαξε η Δέσποινα Παπαδοπούλου με την συνέντευξή της για τον αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα στην Λεωφόρο («Μου είπε ο Παττακός να μην έχω αγωνία, γιατί το θέμα έχει τακτοποιηθεί» – κάτι που επιβεβαίωσε ο πρέσβης της Γιουγκοσλαβίας που καθόταν δίπλα της, όπως ανέφερε!)
Ωστόσο, χθες υπήρχε μία επέτειος που θα’ πρεπε να θυμηθούμε όλοι μας –κυρίως ‘οι παλαιοί των ημερών’ – μια και συμπληρώθηκαν 47 χρόνια από το τροχαίο που πήρε από την ζωή τον μέγιστο συνθέτη του ρεμπέτικου, του λαϊκού και της καντάδας Γιάννη Παπαϊωάννου. Μόλις στα 58 του χρόνια. Η κληρονομιά που μας άφησε ο μπαρμπαΓιάννης όχι μόνο αντέχει, αλλά δίνει εδώ και χρόνια ψωμί σε πλήθος νέων τραγουδιστών οι οποίοι –άλλοι με επιτυχία και σεβασμό, άλλοι εντελώς άστοχα- σκύβουν «Στο παράθυρο κλεισμένο» (ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του ρεμπέτικου κατά τον Χατζιδάκι), στο «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε», στο εμβληματικό «Πέντε Ελληνες στον Αδη» και σίγουρα στον «Καπετάν Ανδρέα Ζέππο».
