Του Francesco De Palo από τη Ρώμη
Twitter@FDePalo
Υψηλό προφίλ, όπως υποσχέθηκε. Ο κατάλογος των υπουργών που απαριθμεί η πρωθυπουργός Giorgia Meloni στο Quirinale λέει πολλά. Όχι μόνο όσον αφορά στα ονόματα αλλά όσον αφορά στη διαδικασία που οδήγησε σε αυτήν την κυβερνητική ομάδα.
Η έκπληξη του Alfredo Mantovano, που επιλέχθηκε για τη «μηχανή» του Υπουργικού Συμβουλίου, ξεχωρίζει μεταξύ όλων: είναι ένας από τους μεγαλύτερους εκφραστές του ιταλικού συντηρητισμού και ταυτόχρονα εγγυάται ικανότητα και εμπειρία στη διακυβέρνηση.
Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της Ιταλίας σκόπευε από την αρχή να «κλειδώσει» την κυβέρνηση με ονόματα σοβαρών πολιτικών αλλά και με προσωπικότητες κοινά αποδεκτές και με υψηλά προφίλ.
Ο Guido Crosetto στην Άμυνα αποτελεί εγγύηση του ευρωατλαντισμού και της προστασίας των εθνικών περιουσιακών στοιχείων της Ιταλίας, όπως και ο Adolfo Urso για την Οικονομική Ανάπτυξη, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δημιούργησε μια έντονη σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Francesco Lollobrigida στο Υπουργείο Γεωργίας δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε έναν θεμελιώδη τομέα για τα οικονομικά και κοινωνικά πεπρωμένα της Ιταλίας
Ο δικαστής Carlo Nordio στο Υπουργείο Δικαιοδύνης… αποτελεί επιλογή προς ενός έντιμου δικαστικού με ξεκάθαρες ιδέες, χωρίς τον κίνδυνο σύγκρουσης συμφερόντων.
Ο Raffaele Fitto στις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και στο PNRR αντιπροσωπεύει ένα μακρύ ευρωπαϊκό έργο που πραγματοποιήθηκε από τον πρώην κυβερνήτη της Απουλίας στο κόμμα των Ευρωπαίων Συντηρητικών, του οποίου η Μελόνι είναι Πρόεδρος.
Επίσης ο Nello Musumeci, ο υπουργός Nαυτιλίας θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις ιταλικές θαλάσσιες υποδομές.
Ο Giancarlo Giorgetti στην Οικονομία και ο Antonio Tajani για τις εξωτερικές υποθέσεις αντιπροσωπεύουν την απάντηση σε όσους στην Ευρώπη έθεσαν αμφιβολίες για τη διεθνή τοποθέτηση της νέας κυβέρνησης.
Επίσης είναι σαφές ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές και η ΕΕ μπορούν να επηρεάσουν τη διάρκεια μιας κυβέρνησης πιο γρήγορα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί. Η ανάγνωση του «Brititaly» ήταν μονόδρομη ενώ ήταν αμφίδρομη. Δηλαδή, μια κυβέρνηση μπορεί να αντέξει 44 ημέρες εάν η οικονομική πολιτική είναι λανθασμένη, ή θεωρείται λάθος, όπως στη βρετανική περίπτωση. Η Giorgia Meloni αυτό το ξέρει καλά.
