Tις τελευταίες ημέρες γίνεται πολύ συζήτηση σχετικά με τους αμερικανικούς πυραύλους Tomahawk όσον αφορά το εάν τελικά θα μπορούσαν να αλλάξουν τις ισορροπίες στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Ποιοι είναι λοιπόν οι συγκεκριμένοι πύραυλοι και γιατί πολλά κράτη θέλουν να τους αποκτήσουν;
Σύμφωνα με την EΡΤ και τον Guardian, oι πύραυλοι Tomahawk, που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε μάχη το 1991, είναι πύραυλοι κρουζ μεγάλου βεληνεκούς, οι οποίοι εκτοξεύονται συνήθως από τη θάλασσα για να πλήξουν στόχους σε μεγάλο βάθος. Η έκδοση με το μεγαλύτερο βεληνεκές, η Block II με πυρηνική ικανότητα, τέθηκε σε υπηρεσία το 1983 και είχε βεληνεκές έως 2.500 χλμ. Οι σύγχρονες συμβατικές εκδόσεις έχουν εμβέλεια 1.600 χλμ. Πετούν χαμηλά πάνω από το έδαφος με ταχύτητα 885 χλμ./ώρα.
Οι πύραυλοι έχουν μήκος 6,1 μέτρα, άνοιγμα φτερών 2,5 μέτρα και ζυγίζουν περίπου 1.510 κιλά. Το κόστος τους εκτιμάται σε 1,3 εκατομμύρια δολάρια (1,1 εκατ. ευρώ) ο καθένας.
Η προμήθεια πυραύλων Tomahawk στην Ουκρανία θα επεκτείνει σημαντικά τις δυνατότητες κρούσης της, επιτρέποντάς της να χτυπήσει στόχους βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών βάσεων, κέντρων logistics, αεροδρομίων και κέντρων διοίκησης που είναι επί του παρόντος εκτός εμβέλειας. Το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου εκτιμά ότι υπάρχουν εκατοντάδες ρωσικοί στρατιωτικοί στόχοι εντός της εμβέλειας των Tomahawk.
Η Ουκρανία υποστηρίζει ότι τέτοιες δυνατότητες θα βοηθούσαν να αναγκάσουν τον Βλαντίμιρ Πούτιν να λάβει πιο σοβαρά υπόψη τις εκκλήσεις του Τραμπ για άμεσες διαπραγματεύσεις με σκοπό τον τερματισμό του πολέμου.
Την Τρίτη, ο Ράντοσλαβ Σικόρσκι, υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, υποστήριξε ότι οι Tomahawk θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί, καθώς το μέγεθος της Ρωσίας δυσχεραίνει την αεροπορική αμυντική κάλυψη.
Στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η προμήθεια Tomahawk θα έδινε «βάθος» στις επιχειρησιακές ικανότητες της Ουκρανίας. Δηλαδή τη δυνατότητα να πλήττει διυλιστήρια, στρατιωτικές υποδομές, κόμβους εφοδιασμού και ενδεχομένως αεροδρόμια, με μεγαλύτερη ακρίβεια και σε σημεία που σήμερα θεωρούνται ασφαλή, καθώς είναι μακριά από τη σημερινή δύμανη πυρός της.
Ποια είναι τα μειονεκτήματα από την άποψη της Ουκρανίας;
Οι Tomahawks εκτοξεύονται συνήθως από πλοία και υποβρύχια, τα οποία η Ουκρανία δεν διαθέτει. Υπάρχει μια σχετικά νέα παραλλαγή που εκτοξεύεται από ξηρά, η Typhon, η οποία είναι προφανώς πιο κατάλληλη για την Ουκρανία, αλλά οι εκτοξευτές είναι περιορισμένοι. Είναι γνωστό ότι ο αμερικανικός στρατός διαθέτει μόνο δύο, αν και ένας άλλος εκτοξευτής, ο X-Mav, ο οποίος θεωρείται πιο κινητός από τον Typhon, παρουσιάστηκε αυτή την εβδομάδα.
Επιπλέον, είναι διαθέσιμοι μόνο σε σχετικά μικρούς αριθμούς, που εκτιμάται από ορισμένους ειδικούς σε 20 έως 50 πυραύλους. Οι πύραυλοι θεωρούνται γενικά πιο αποτελεσματικοί αν εκτοξευθούν σε ομοβροντίες, κάτι που θα ήταν δύσκολο με περιορισμένο αριθμό.
Η Ουκρανία διαθέτει επί του παρόντος αρκετούς πυραύλους που έχει προμηθευτεί από τη Δύση, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικής κατασκευής Atacms και GMLRS και των βρετανικής και γαλλικής κατασκευής Storm Shadows. Από αυτούς, ο μεγαλύτερος σε εμβέλεια είναι ο Atacm με 305 χιλιόμετρα.
Η Ουκρανία έχει επίσης αναπτύξει τους δικούς της πυραύλους: τον Flamingo, ο οποίος παρουσιάστηκε τον Αύγουστο και έχει εμβέλεια άνω των 1.600 χλμ. και τον αντιαεροπορικό πύραυλο Neptune, ο οποίος παρουσιάστηκε το 2015. Οι μεταγενέστερες εκδόσεις έχουν εμβέλεια λίγο πάνω από 965 χλμ.
Πηγή: Forcesnews, ΕΡΤ, Guardian ,
Eπιμέλεια: Χ. Μαζάνης
