Nόμιμα είναι, σύμφωνα με το Α΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου, τα υψηλά επιτόκια που επιβάλλουν οι τράπεζες στις πιστωτικές κάρτες και η αναδρομική χρέωση με τόκους των καρτών.
Η απόφαση αυτή, που έρχεται σε αντίθεση με παλαιότερες αποφάσεις του Αρείου Πάγου, κάνει δεκτή την εισήγηση του αρεοπαγίτη Ν. Λεοντή, κρίνοντας πως δεν είναι καταχρηστικός ο όρος που παρέχει τη δυνατότητα στις τράπεζες να επιβάλλουν υψηλότερα επιτόκια απ’ αυτά που προκύπτουν απ’ την αύξηση των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Ο κ. Λεοντής υποστήριξε πως νομίμως οι τράπεζες μπορούν να αποφασίζουν μεγαλύτερη αναπροσαρμογή του κυμαινόμενου επιτοκίου στις πιστωτικές κάρτες, αφού τα επιτόκια διαμορφώνονται ελεύθερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, ισχυρίστηκε πως είναι νόμιμος και ο όρος που επιτρέπει στις τράπεζες να επιβαρύνουν τους κατόχους πιστωτικών καρτών, όταν καθυστερούν την εξόφλησή τους με τόκους που υπολογίζονται αναδρομικά από την ημέρα συναλλαγής.
Στον Άρειο Πάγο είχαν προσφύγει τόσο η ΕΚΠΟΙΖΩ όσο και η Εθνική Τράπεζα, με αναιρέσεις που άσκησαν κατά εφετειακής απόφασης.
Οι νομικοί εκπρόσωποι της ΕΚΠΟΙΖΩ τόνισαν πως η ελευθερία των τραπεζών στον προσδιορισμό των επιτοκίων δεν είναι απεριόριστη και πως επιχειρείται να παρακαμφθεί από τις τράπεζες η σχετική νομολογία. Επίσης, επεσήμαναν πως δημιουργείται μείζον κοινωνικό πρόβλημα, καθώς οι καταναλωτές χρεώνονται με τεράστια κονδύλια, τα οποία κερδίζουν οι τράπεζες.
Σύμφωνα με την εισήγηση του κ. Λεοντή, παράνομοι ωστόσο είναι οι όροι που επιβάλλουν έξοδα για τις αναλήψεις μετρητών από την ίδια τράπεζα μέσω πιστωτικών καρτών, έξοδα αδράνειας σε καταθετικούς λογαριασμούς, έξοδα τήρησης και παρακολούθησης στους λογαριασμούς καταθέσεων αλλά και αυτοί που αφορούν στην επιβάρυνση του δανειολήπτη με 50 ευρώ για τη χορήγηση βεβαίωση οφειλών.
