«Η Ζωή είναι Κύκλος.», λέει η γεωμετρίζουσα θυμόσοφη ρήση,
«Η Ζωή είναι Τροχός.», θα ημπορούσε να είναι η «μηχανοκίνητη» διασκευή της.
…
Ο «Τροχός τής Τύχης» έχει διαχρονικώς 24 «φέτες»,
με το περιεχόμενό τους να διαφοροποιείται και να εκ-συγχρονίζεται ενίοτε,
προκειμένου να ενισχύεται η πλοκή και να ανανεώνεται το ενδιαφέρον
(το εν λόγω εμβληματικό τηλεπαιχνίδι γιορτάζει φέτος το «Χρυσό Ιωβηλαίο» του,
καθώς προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 6 Ιανουαρίου 1975
και έκτοτε -με αφετηρία τις Η.Π.Α.- διαδίδει τα «Φώτα τής Τύχης» ανά τον κόσμο).
Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν,
ένα από τα αποτελέσματα που δύναται να προκύψει από την εκάστοτε περιστροφή,
είναι η λωρίδα με την ιδιόμορφη ονομασία «Διπρόσωπος»,
που απαιτεί από τον παίκτη να επιλέξει τρία γράμματα δίχως περιθώριο λάθους.
«Μία στις είκοσι τέσσερις πιθανότητες» σε κάθε γύρισμα,
όμως οι Αριθμοί είναι συνάμα «Απόλυτη Δημοκρατία» και «Απόλυτος Φασισμός»,
καθώς αποπροσωποποιούν τις Πιθανότητες,
αφαιρώντας έτσι την Ταυτότητα και υποδαυλίζοντας το Απίθανο.
Εν κατακλείδι,
άλλοτε το Απίθανο κάνει άξαφνα κι ακαριαία την εμφάνισή του,
και άλλοτε χτίζει την παρουσία του βήμα-βήμα λειτουργώντας με πολλαπλασιαστική δυναμική·
όπως ακριβώς συνέβη σε πρόσφατο επεισόδιο.
Το παζλ ανήκε στην κατηγορία «Λεξικό Γεύσεων»,
η (ανα)ζητούμενη φράση ήταν «Φοντί Μπουργκινιόν: Έχει για βάση το Κρέας»,
εις εκ των συμμετεχόντων -από το δεύτερο γύρισμα και μετά-
εξεκίνησε και έχτιζε ακουσίως την απίστευτη συνθήκη,
το κλάσμα «1 προς 24» έμελλε να αποθεωνόταν διά τής Επαναληπτικότητας,
ο «Διπρόσωπος» ήρθε πέντε συνεχόμενες φορές,
ο συγκεκριμένος συνδυασμός είχε 1 στις 7.962.624 πιθανότητες
(αν συνυπολογίσουμε ότι η αντιστοιχία στο «Τζόκερ» είναι «1 στις 24.435.180»,
αντιλαμβανόμαστε έτι περαιτέρω πως εδώ είχαμε ένα πιθανοτικό θαύμα).
Η ειρωνεία δε, είναι,
πως ο παίκτης -παρ’ ότι έφτασε μια ανάσα πριν από τη λύση τού γρίφου-
δεν κατέφερε να βρει το πρώτο γράμμα και έχασε τον κρίσιμο γύρο,
όπως κατόπιν και τη συμμετοχή του στον τελικό.
Δείτε το απόσπασμα,
όπου οι αντιδράσεις τού Πέτρου Πολυχρονίδη και τής Νατάσας Κουβελά
αντανακλούν τη δικαιολογημένη έκπληξη για το ιδιότυπο ρεκόρ.
Και άπαντες να θυμόμαστε ότι,
το Απίθανο παραμένει απίθανο μέχρι τη στιγμή που συμβαίνει…
μ.Γ.
